Öncelikler sonralıklar...
İlhan Selçuk'un, rahmetli İlhan Abi'nin 
deyişiydi bu.
Evet, siyaset sanatında
önceliklerle sonralıkları
birbirine karıştırmaktan
özenle kaçınmak gerekir.
Her şeyin bir zamanı vardır.
Bir şey zamanında yapılmazsa,
önce olanı sonra,
sonra olanı önce
yapmaya kalkışırsan
istemediğin, ummadığın sonuçlarla
karşı karşıya kalıverirsin.
Neden böyle bir giriş?
Cumhurbaşkanlığı seçimiyle ilgili
son gelişmelerden dolayı
yazıyorum bu satırları.
HDP seçime kendi adayıyla
gireceğini açıkladı.
AKP sevindi.
Altılı Masa elbette sevinmedi.

HDP sözcüleri, Altılı Masa'nın
kendisini dışladığını,
Kürt oylarını çantada keklik gördüğünü,
demokrasi açısından da
Kürt sorununun önemini kavrayamadığını
belirtmeye başladı.
Ayrıca, HDP kapatılmanın eşiğindeydi.
Partiye Hazine yardımı kesilmişti.
Ama Altılı Masa, demokrasiyi doğrudan
ilgilendiren bu konularda
doğru dürüst bir tutum sergilememişti,
HDP'ye destek olmamış,
dayanışma jestleri yapmamış,
HDP'yi yalnız bırakmıştı.

(Dün bu satırları yazarken
Kılıçdaroğlu'nun grup
toplantısında yaptığı şu sözler
ekranlara düştü:
“Siyasi partilerin kapatılması
askeri dönemlere ait bir uygulamadır.
Demokrasilerde siyasi partiler kapatılmaz.
O nedenle partileri kapatıp hazine
yardımını kesmek gibi demokrasi dışı
uygulamaları asla kabul etmiyoruz
doğru da bulmuyoruz.”)

Bunun demokrasiyle
bağdaşır bir yanı yoktu.
HDP'nin bu tavrını doğru bulanlar,
eleştiri oklarını
Altılı Masa'ya çevirdiler.
100. yılında "Cumhuriyet'i demokrasiyle
taçlandırmak" için
Kürt sorununa ciddiyetle eğilmenin
gereğini vurguladılar.
Öte yandan Saray sözcülerine gelince,
HDP ile Altılı Masa arasındaki ayrılık derinleştiği
için neredeyse zil takıp oynuyorlardı.
Çünkü, HDP kendi "cumhurbaşkanı adayı"yla
alıp başını kendi yoluna giderse,
seçimi Erdoğan kazanacaktı.
Son günlerin tablosu buydu.
İşte ben de bu tabloyu anlamaya
çalışırken aklıma takıldı
öncelikler sonralıklar meselesi...
Evet, HDP'deki dışlanmışlık hissi haklıydı.
Evet, Kürt sorunu çözüm yoluna girmeden,
"Cumhuriyet demokrasiyle
taçlandırılamaz"dı.
Evet, Altılı Masa'nın büründüğü sessizlik,
hareketsizlik eleştirilmeliydi.
İyi güzel de, siyasette
bir de öncelikler sonralıklar
diye bir şey vardı.
Veyahut:
Her şeyin bir zamanı vardı.
Bunlar, özellikle bazı kritik zamanlarda
birbirine karıştırıldı mı
hiç arzulanmayan sonuçlarla
karşı karşıya kalınabilirdi.
Soruyorum:
Bugünün Türkiye'sinde
en büyük öncelik nedir?
Yanıt hiç karmaşık değil:
Erdoğan'a seçim sandığında
hadi sana güle güle demek,
Türkiye'nin en önde gelen önceliğidir.
Eğer bu "öncelik"ten,
yani esas hedeften şaşılır da,
Erdoğan seçimleri bir kez daha kazanırsa,
yandı gülüm keten helva!
Barış, demokrasi, özgürlük
diyenler hep birlikte kaybederiz.