2024 için aldığım temel ilke kararlarından birisi özünde nankörlük olan saygısızlık ve kabalıklara hoşgörüyü sıfıra indirmek oldu. Bu türden davranışlar benim “iyi yaşam” şemsiyesi altında gördüğüm “düzgün insan” kavramına uymuyor. Kusura bakmasınlar, yamuk insanlarla geçirecek vaktim kalmadı.

Beşiktaş JK'de yeni yönetimin, sırf kulüp sevgisi uğruna elini taşın altına sokan efsane kaptan Rıza’yı nobran bir şekilde sokağa atması beni çok üzmüştü. Düzgün bir kurumda düzgün insanlar böyle bir şey yapabilir miydi? Hayır, yapamazdı, yapmamalıydı! Demek ki kalibreleri buydu.

CHP’nin Eskişehir’de efsane Başkan Yılmaz Büyükerşen’e yaptığı kabalık onu da aştı. Büyükerşen’i tanıyorsunuz: Yüz yıllık Cumhuriyet Dönemi’nin en başarılı belediye başkanıdır. Eskişehir’de beş kez seçildiği başkanlığında, o tozu ve çamuruyla tanınan çorak kenti, Avrupa’nın parmakla gösterilen kentlerinden biri haline getirmiştir.

O bir mucize adamdır. 86 yaşındadır ve bir dönem daha çalışmak istemektedir. Zindedir, aklı başındadır, deneyim küpü ağzına kadar doludur. Kendisine çelme takmak isteyenlerin hiç bir zaman olamayacağı kadar gençtir!

Düzgün bir kurumda ne yapılır? Efsane adam baş tacı edilir, kent kent dolaştırılır, onun tılsımının diğer adaylara bulaşması için çaba gösterilir.

Peki, son 25 yılda bir kaç yerel yönetim başarısı dışında hemen hemen hiçbir başarısı olmayan vasatlar ekibi ne yapmıştır?

Onun yeniden aday olmasını engellemek için bin bir numaraya başvurmuştur!

Aklım almıyor: En başarısız yerlerde adaylar belli oldu, Hoca’nın adı hala ilan edilmedi.

Küstahlığa bakın! Çocuk kitaplarına kahraman olmuş efsane hakkında anket yaptırmışlar! Başarılı mıymış? Aday olsun muymuş? Bu kadar nobranca, aptalca, saygısızca bir şey olabilir mi?

Adam orada yahu, sıkıyorsa gidin, “Hoca, daha iyi bir adayımız var, aday olma!” deyin!

Ama hayır. Vasatlar arkadan dolanmakta ve çamura yatmakta ustadır. Düzgün işler onlara göre değildir!

Türkiye’nin bir çeşit demokrasiye dönüşü yolunda en büyük umudu olması gereken CHP bu kalibrede adamlar tarafından mı yönetilmektedir? Bu kadar mı yamulmuştur?

Hiç umut yok mudur?