Adı: İntihar Bombacısı
İntihar Bombacısının adı: Vedat Acar
Adını annesi babası bile karıştırıyordu, nasıl karıştırmasınlar ki, 11 kardeştiler.
Anne babaları doğum günlerini hatırlamıyordu,11 tarih akılda kalmıyordu, akılda kalsa ne fark ederdi ki zaten. Doğum günlerini hiç kutlamadılar. Ailenin her ay değil pasta kesecek, 11 çocuğu doyuracak ekmek parası yoktu.
Vedat köylerindeki ilkokula giderken, sokakta arkadaşlarıyla oynarken PKK’yı duydu. Arkadaşlarının ya babaları, ya ağabeyleri PKK’ydı, onlara gerilla diyorlardı. Adını annesinin bile karıştırdığı Vedat adının gerilla olmasını istedi.
GÖÇ
Ailesi İstanbul’a göçerken, Vedat 17,18 yaşında dağa çıktı. Kardeşlerine İstanbul’da sorulan ilk soru “sen nerelisin” sorusuymuş.
Vedat’a bu soru dağda hiç sorulmadı. Aynı toprağın insanları arasında Vedat bir de kod adı olan ve adını bütün dağdakilerin bildiği bir gerillaydı.
Bir de hastalığı vardı, hastalığın adı Behçet.
Vedat, gerilla, behçet varlığına değer katmak, hayatını anlamlandırmak, anne babası, kardeşleri tarafından hatırlanmak istiyordu. PKK’dan sonra hangi örgütlerle temas kurdu, kimler Vedat’a el attı bilmiyoruz henüz.
Canlı bomba arayan bir örgüt Vedat’ın önüne bir hedef koydu. Hedef Vedat’ın adını unutturmayacak bir eylemdi.
Vedat’ı onurlandıracak bir sıfat buldular; intihar bombacısı. İntihar bombacısı Vedat Acar.
Vedat dağa çıkmadan, mahallesinde, evinde bile kendisini hiç hissederken, İstanbul’a göç eden ailesinin peşinden gitmeyerek, telef olmaktan kurtulmuşken, altı yedi yıl sonra kısa, önemsiz hayatını yüceltecek bir amaç için İstanbul’a geldi.
NASIL BİR ÖRGÜT
Taksim’i bombalama hedefi koyan örgüt nasıl bir örgütse,Vedat Şirinevler’de 600 TL’ye evi kendi kiraladı, lokantacı ev sahibinden buz kovaları alarak bomba için ne işlem yapacaksa yaptı kovalarla. Ölmeden önce muhtemelen İstanbul Boğazını bile göremeden, rakı içip, balık yiyemeden, karnını lahmacunla doyurup,Taksim Meydanı’nda buldu bedenini.
Ruhunu şereflendirecek, adını yazdıracak bombayı, bedeniyle birlikte patlattı.
ŞİMDİ SORALIM;
Hepimiz kendimize sorsak; “Benim çocuğum intihar bombacısı olur mu?”,”Ben intihar bombacısı olur muyum?”
Çoğumuz “hayır” diyeceğiz mutlaka.
“Hayır” diyen bizler “evet” diyenlerin halini düşünmeliyiz şimdi.
Bir çocuk nasıl intihar bombacısı olur?