Avustralyalı sanatçıdan Aylan için şarkı: Nasıl yaşıyorsunuz?

Avustralyalı sanatçı Missi Higgins, geçen yıl Suriye'deki iç savaştan kaçıp Ege Denizi'ni geçmeye çalışırken boğulan ve cansız bedeni kıyıya vuran üç yaşındaki Aylan Kurdi için şarkı yazdı ve dünyaya 'Bununla nasıl yaşıyorsunuz' diye sordu. Avustralyalı ödüllü sanatçı Missi Higgins, Suriye'deki iç savaştan kaçıp Ege Denizi'ni geçmeye çalışırken, bindikleri lastik botun Bodrum açıklarında ters dönmesi sonucunda annesi ve kardeşiyle birlikte boğulan ve cansız bedeni kıyıya vuran Aylan Kurdi için şarkı yayınladı. Higgins, 'Oh Canada' isimli şarkıdan elde edilen gelirin tamamının Sığınmacı Kaynak Merkezi'ne bağışlanacağını açıkladı. Higgins'in Aylan için yazdığı şarkı için, ödüllü yönetmen Natasha Pincus ve yine ödüllü animasyon yönetmeni Nicholas Kallincos, bir animasyon video hazırladı. Videoda, Suriyeli mülteci çocukların yaptığı resimlere de yer verildi. Şarkıda Suriyeli mültecilerin dramının sembolü haline gelen Aylan Kurdi'nin hikâyesi genellikle babası Abdullah Kurdi'nin perspektifinden aktarılıyor. Cansız bedeni sahile vuran Aylan'ın fotoğrafını ilk kez evinde yeni doğan bebeğiyle ilgilenirken gördüğünü ifade eden Higgins, Guardian'a verdiği demeçte, ''Fotoğrafın uyandırdığı sinir dahil bütün duygulardan sıyrılarak bunun hakkında yazmaya karar vermem biraz zaman aldı'' dedi. Abdullah Kurdi'nin, Kanada'nın kendisini ve ailesini kabul etmesi için yaptığı başvuruyu dikkate alarak şarkıya 'Oh Canada' ismini verdiğini söyleyen Higgins, ülke isminin önemli olmadığını, şarkının sığınmacıların yerleşmek isteyebileceği tüm ülkeleri temsil ettiğini belirtti. Şarkının sözleri şöyle: Sudan bir asker tarafından çıkarıldı, Ve fotoğrafı binlerce farklı kelimeyi barındırıyordu. Bir zamanlar, hiçbir şeyin daha kötü olamayacağını düşünen babasıyla birlikte Terörden kaçıyordu. Bir adama kendisi için kıymetli iki bin doları verdi Bir aslanın ağzındaki kuşun yapacağı gibi... Ve çocuklarına şunu dedi: Kanada onları bekliyordu... Altından kumsallarında umut vardı. Ama gece, rüzgara sessiz bir dua okudu... Ah Kanada... Eğer beni duyabiliyorsan, Denize karşı kollarını açmayacak mısın? Ah Kanada... Eğer bana yardım edebilirsen, Tek istediğim ailem için güvenli bir yer... Günler uzun, geceler daha da uzundu... Ve bebekler asla annelerinin yanından ayrılmıyordu, Ama bot küçük ve dalgalar şiddetleniyordu, Ve hayatta kalamayacaklarından korkmaya başlamışlardı. Baba şöyle dedi; Birbirimize daha sıkı tutunmalıyız, Bu gece sevdiklerimin hepsini kaybetmeyeceğim, Buraya kadar geldik, Biliyorum, orada bir yerler var, Burada, hayatlarımız için endişelenmeyeceğimiz bir yerler var.. Ama botun köşesine tutunduğunda gökyüzüne baktı... Ah Kanada, Eğer beni duyabiliyorsan, Denize karşı kollarını açmayacak mısın? Ah Kanada, Eğer bana yardım edebilirsen, Deniz ters düz oluyor ve sanırım biz gömülüyoruz Beni duyan herkese sesleniyorum, Denize karşı kalplerinizi açmayacak mısın? Lütfen bize yardım edin... Tek istediğimiz ailelerimiz için güvenli bir yerdi... Korkunuzu meşrulaştırmak için milyonlarca yol bulabilirsiniz. Kelimelerinizi ölçüp biçmek için milyonlarca yol bulabilirsiniz.. Ama Aylan'ın cansız bedeni kıyıda uzanıyor. Ve söyleyin bana, bununla nasıl yaşıyorsunuz?