"Bu dili onlardan öğrendik, kardeş gibiydik"

Haber-Video: Hatice Kamer (BBC) Ekindüzü, Türkiye'nin son Keldani köylerinden. Ancak köyde artık hiç Keldani yaşamıyor. Köyde Keldanice'yi konuşan sadece iki kişi var. BBC Türkçe'den Hatice Kamer, köye gitti ve Keldanice konuşan Nevzat Kızılay'dan, artık yok olmaya yüz tutan bu dilin ve Keldanilerin hikayesini dinledi. Siirt'in Pervari ilçesi yolundayız. Oldukça engebeli ve sarp bir yoldan sonra, güvenlik kontrolü için aracımız durduran jandarmaya Ekindüzü Köyü'nü soruyoruz, karşıdaki köyü işaret ediyor. Jandarma "Hertevince konuşanlar var mı?" sorusunu "Çok var" diye yanıtlıyor. Ama durumun öyle olmadığını köye vardıktan sonra öğreniyoruz. Bu köye geliş amacımız, Hertevince olarak adlandırılan eski Keldanice'yi Türkiye'de konuşan son kişilerle görüşmek. Boşuna Ekindüzü denmemiş buraya, yokuş, engebeli yol ve arazilerde sonra köyün kurulduğu düzlük alan bizi şaşırtıyor. Köyün arkasında görünen Herekol Dağı'nın doruklarında hala kar var. Göç eden bir halk, unutulan bir dil: Süryaniler miraslarını korumaya çalışıyor Ekindüzü Köyü, Türkiye'deki son Keldani köylerinden biri, ancak köyde artık hiç Keldani yaşamıyor. Köydeki eski, bakımsız taş evlerin tamamı, köyün eski sahipleri Keldanilerden kalma. Keldanice adı Ertun/Arton olan, Kürtçe Hertevin denen Ekindüzü'nün şimdiki sakinleri Kürtler. Hertevince olarak adlandırılan ama aslında Keldanice olan bu dil, Kuzeydoğu Arami dillerinden Süryanice'nin bir lehçesi olarak kabul ediliyor ve katolik Keldaniler tarafından konuşuluyor. Türkiye'de Siirt'in Pervani ilçesinin Ekindüzü (Ertun/Arton/Hertevîn) Köyü'nde yaşayan Keldaniler tarafından konuşulduğu için Hertevinî (Hertevince) olarak adlandırılmış.