Siyasi partiler kronolojisi

Türkiye’de, çok partili dönemin ilk beş yılında 27, 1951’den günümüze kadar ise yaklaşık 170 siyasi parti kuruldu. Bunların büyük bölümü, örgütsel ve mali sorunlar yüzünden, bir kısmı gizli ya da açık baskılar sonucu kapandı. İşte siyasi partilerin kronolojisi:

14 Eylül 1908 Osmanlı Ahrar Fırkası kuruldu.

5 Nisan 1909 İttihat-ı Muhammedi Fırkası kuruldu.

5 Kasım 1918 İttihat ve Terakki Fırkası kendi kendisini feshetti.

22 Ocak 1919 Hürriyet ve İtilaf Fırkası, yeniden çalışmaya başladı.

29 Ocak 1919 İttihat ve Terakki Fırkası'nın 27 üyesi, Divan-ı Harbe verildi.

18 Ekim 1920 Türkiye Komünist Fırkası, Ankara'da resmen kuruldu.

3 Haziran 1925 Bakanlar Kurulu, Ankara İstiklal Mahkemesi'nin teklifiyle Cumhuriyet'in ilk muhalefet partisi olan Terakkiperver Fırka’yı 'irticayı körüklemesi'  gerekçesiyle kapattı.

12 Ağustos 1930 Serbest Cumhuriyet Fırka'sı kuruldu.Başkanlığa Fethi Okyar geçti.

26 Eylül 1930 Ahali Cumhuriyet Fırkası, Adana’da kuruldu.

17 Kasım 1930 Serbest Cumhuriyet Fırkası, kurucuları tarafından feshedildi.

21 Aralık 1930 Adana'da kurulan "Ahali Cumhuriyet Fırkası" hükümet tarafından feshedildi.

29 Aralık 1930 Amele ve İşçi Partisi, Edirne’de kuruldu.

18 Mayıs 1931 Cumhuriyet Halk Fırkası’nın Üçüncü Büyük Kurultayı toplandı.

18 Temmuz 1945 Çok partili demokratik hayatın ilk adımı atıldı: Milli Kalkınma Partisi kuruldu. Partinin kurucuları arasında Nuri Demirağ, Hüseyin Avni Ulaş ve Cevat Rifat Atılhan gibi isimler yer aldı.

7 Ocak 1946 CHP içindeki muhalefetten doğan Demokrat Parti, 'Dörtlü Takrir'in sahipleri tarafından Ankara'da kuruldu. Partinin genel başkanlığına Celal Bayar seçildi.

14 Mayıs 1946 Türkiye Sosyalist Partisi kuruldu. Kurucu Genel Başkanı, Esat Adil Müstecaplıoğlu oldu.

24 Mayıs 1946 Türkiye Sosyalist İşçi Partisi kuruldu.

17 Haziran 1946 Türkiye İşçi ve Çiftçi Partisi İstanbul’da kuruldu. Ethem Ruhi Balkan ve Necmettin Deliorman’ın partinin kurucuları arasında bulunduğu açıklandı.

20 Haziran 1946 Türkiye Sosyalist Emekçi ve Köylü Partisi, Şefik Hüsnü liderliğinde kuruldu.

19 Temmuz 1948 Millet Partisi kuruldu.

20 Temmuz 1948 Millet Partisi kuruldu.

19 Aralık 1948 Türk Komünist Partisi, Bulgaristan Komünist Partisinin 5. Genel Kongresine bir telgraf gönderdi. Telgrafta "... Türk irtica hükümetinin ve mürteci Türk basınının bütün baskı ve tezviratlarına rağman Türk komünistleri faaliyetlerine devam etmektedir" denilmekt. (Cumhuriyet. 20 Aralık 1948)

13 Ocak 1951 Türkiye Komünist Partisi’nin bazı üyeleri tutuklandı.

26 Ocak 1954 Kurucuları arasında Hikmet Bayur, Kenan Öner, Ahmet Tahtakılıç ve Osman Bölükbaşı'nın bulunduğu Millet Partisi kapatıldı.

20 Aralık 1955 Hürriyet Partisi kuruldu.

7 Nisan 1959 Türkiye Komünist Partisi’nin (TKP) kurucularından olan Şefik Hüsnü öldü.

29 Eylül 1960 Demokrat Parti kapatıldı.

29 Eylül 1960 Demokrat Parti kapatıldı

11 Şubat 1961 Adalet Partisi kuruldu.

13 Şubat 1961 Türkiye İşçi Partisi (TİP) kuruldu.

10 Ekim 1962 DP’liler için af çıktı.

2 Aralık 1962 Adalet Partisi’nin I. Büyük Kongresi toplandı.

22 Eylül 1964 Sosyal Demokrat Parti kuruldu.

29 Kasım 1964 Adalet Partisi Büyük Kongresi'nde Süleyman Demirel ezici bir farkla genel başkanlığa seçildi.

27 Ekim 1965 Adalet Partisi Genel Başkanı Süleyman Demirel, koalisyon hükümetlerine son vererek Türk siyasi tarihindeki ilk Demirel hükümetini kurdu. AP, 13 Ekim'de yapılan seçimlerde yüzde 52,87 oranında oy almıştı.

21 Ekim 1966 CHP 18. Kurultayında İsmet İnönü yeniden Genel Başkan seçildi. Eski bir gazeteci olan Zonguldak milletvekili Bülent Ecevit de, 24 Ekim'de CHP Genel Sekreteri oldu.

12 Mayıs 1967 CHP'den ayrılan Turhan Feyzioğlu ve arkadaşları Güven Partisi’ni kurdu.

15 Ekim 1968 Türkiye İşçi Çiftçi Partisi, Anayasa Mahkemesi’nce kapatıldı.

26 Ocak 1970 Konya Bağımsız Milletvekili Prof. Necmettin Erbakan ve 16 arkadaşı Milli Nizam Partisi’ni kurdu.

17 Aralık 1970 Demokratik Parti kuruldu. Partinin kurucuları arasında Ferruh Bozbeyli, Saadettin Bilgiç,Talat Asal ve Yüksel Menderes yer aldı.

10 Mart 1971 Yargıtay Başsavcılığı Milli Nizam Partisi’nin kapatılması için Anayasa Mahkemesi'ne başvurdu.

21 Mayıs 1971 Anayasa Mahkemesi, Milli Nizam Partisi'nin kapatılmasına karar verdi. Gerekçede, 'Laik devlet niteliğinin ve Atatürk devrimciliğinin korunması prensiplerine aykırı olması' ifadesi kullanıldı.

20 Temmuz 1971 Anayasa Mahkemesi, faaliyetlerinin Anayasa'nın 57. maddesiyle, Siyasi Partiler Kanunu'nun 89. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle Türkiye İşçi Partisi'nin kapatılmasına karar verdi.

11 Ekim 1971 Dr. Hikmet Kıvılcımlı, Bulgaristan’da öldü

11 Ekim 1971 Türkiye'deki sol hareketin önde gelen kuramcılarından olan Hikmet Kıvılcımlı Belgrad'da öldü.

8 Mayıs 1972 CHP olağanüstü kurultayında delegelerin çoğunluğunun İsmet İnönü'nün isteğine karşı çıkıp çoğunluğu Ecevitçi olan Parti Meclisi adaylarına oy vermesi üzerine CHP Genel Başkanı İsmet İnönü, 33,5 yıldır sürdürdüğü liderliğinden istifa etti.

1 Temmuz 1972 CHP'nin 30 Haziran 1972 günü başlayan  21. Kurultayı'nda genel başkanlığa Bülent Ecevit seçildi. Eski Başkan İsmet İnönü, Ecevit'i ayağa kalkarak selamladı.

4 Eylül 1972 Cumhuriyetçi Güven Partisi kuruldu.

11 Ekim 1972 Milli Selamet Partisi Kuruldu

5 Kasım 1972 CHP Milletvekili İsmet İnönü, 'CHP’nin parti politikasının memleket için sakıncalı istikamet aldığı' gerekçesiyle gece geç saatlerde hem CHP'den, hem milletvekilliğinden istifa etti. İnönü, eski Cumhurbaşkanı olduğundan senatör olarak Cumhuriyet Senatosu’ndaki görevine devam etti.

21 Ocak 1973 Milli Selamet Partisi Genel Başkanlığı'na Süleyman Arif Emre seçildi.

3 Mart 1973 Milliyetçi Güven Partisi ile Cumhuriyetçi Parti birleşti. Bunlara bazı bağımsızların katılmasıyla 'Cumhuriyetçi Güven Partisi' kurulmuş oldu.

21 Şubat 1975 AP, MSP, CGP ve MHP seçim ittifakı için anlaştı.

9 Mart 1975 Siyasi haklarına yeniden kavuşan 43 eski Demokrat Parti'li parlamenter törenle AP'ye girdi.

21 Mart 1975 Milliyetçi Cephe olarak adlandırılan AP, MSP, CGP ve MHP arasında koalisyon protokolü için çalışmalar başladı.

1 Nisan 1975 Cumhurbaşkanı Korutürk, Demirel ile yeni bakanları Çankaya'da kabul etti.

6 Nisan 1975 Milliyetçi Cephe diye adlandırılan Demirel hükümetinin programı Millet Meclisi ve Cumhuriyet Senatosu'nda Demirel tarafından okundu.

30 Mayıs 1975 Türkiye İşçi Partisi eski Başkanlarından Mehmet Ali Aybar ve 49 kurucu üye "Sosyalist Parti"yi kurdular.

31 Mayıs 1975 Türkiye İşçi Partisi eski genel başkanlarından Mehmet Ali Aybar, 49 arkadaşıyla birlikte Sosyalist Parti adıyla yeni bir parti kurduklarını açıkladı.

23 Haziran 1975 CHP Genel Başkanı Ecevit, Gerede'de konuşma yaparken saldırıya uğradı.

24 Haziran 1975 MHP Genel Başkanı Alparslan Türkeş'in güneydoğu gezisi kapsamında uğradığı Diyarbakır'da olaylar çıktı.46 kişi yaralandı.

20 Kasım 1975 Türkiye Emekçi Partisi (TEP) Genel Başkanı Mihri Belli, partisi hakkında açılan kovuşturmada parti defterlerini savcılığa teslim etmediği için İstanbul DGM tarafından tutuklandı.

7 Haziran 1976 Türkiye Emekçi partisi'nin (TEP), 33 yönetici ve kurucusu hakkında açılan davaya İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi'nde başlandı.

1 Ocak 1978 Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk'ten yeni hükümeti kurma görevini alan CHP Genel Başkanı Bülent Ecevit, AP'den ayrılan ve bağımsız kalan 11 milletvekiliyle görüştü.

2 Ocak 1978 Bülent Ecevit, hükümeti kurdu, CHP dışında kendisini destekleyen herkese birer bakanlık verdi.

10 Ocak 1978 Bülent Ecevit başkanlığında kurulan yeni hükümet, işçi ve memur maaşlarının arttırılmasını, asgari geçim indiriminin yükseltilmesini ve asgari ücretin vergi dışı bırakılmasını kararlaştırdı.

17 Ocak 1978 Ecevit Hükümeti, 218 ret oyuna karşı 229 oyla güvenoyu aldı. Böylece, CHP, CGP, DP ve Bağımsızlardan kurulu kabine, Cumhuriyet tarihinin 42'nci hükümeti olarak resmen göreve başladı.

30 Ocak 1978 Türkiye İşçi Köylü Partisi (TiKP) kuruldu.

2 Ocak 1979 Ecevit Hükümeti'nden ilk kopma gerçekleşti. İçişleri Bakani İrfan Özaydınlı, görevinden istifa etti. İçişleri Bakanlığı'na vekaleten Orhan Eyüboğlu atandı.

12 Ocak 1979 İçişleri Bakanlığı'na, CHP Sakarya Senatörü Hasan Fehmi Güneş atandı.

7 Nisan 1979 Türkiye Emekçi Partisi Genel Başkanı Mihri Belli istanbul Sultanahmet'teki parti merkezine giderken yaylım ateşine tutularak ağır şekilde yaralandı.

30 Ocak 1980 CHP ve MSP 25 katsayı için anlaştılar.

6 Eylül 1980 Necmettin Erbakan liderliğinde Konya'da binlerce kişinin katılımıyla Kudüs'ü Kurtarma yürüyüşü yapıldı. Bu yürüyüş 12 Eylül 1980 ihtilalinden sonra MSP davasında önemli bir kanıt olarak kullanıldı.

3 Mart 1983 Yeni 'Siyasi Partiler Yasası', Danışma Meclisi'nce kabul edildi.

16 Mayıs 1983 12 Eylül 1980 ihtilalinden sonraki yeni dönemin ilk siyasi partisi olan Milliyetçi Demokrasi Partisi kuruldu. Genel Başkanlığı'na emekli orgeneral ve eski büyükelçi Turgut Sunalp'ın getirildiği partinin 42 kurucu üyesi arasında Emekli Org. Eşref Akıncı, Prof. Yılmaz Altuğ, İktisatçı İmren Aykut, Eğitimci Ö. Zekai Baloğlu, Yüksek Petrol Mühendisi Turgut Gülez, sanayici Şinasi Ertan, tarihçi T. Yılmaz Öztuna gibi tanınmış isimler yer aldı.

20 Mayıs 1983 Anavatan Partisi (ANAP) kuruldu. Kurucuları arasında Turgut Özal, Abdülhalim Aras, Hüsnü Doğan, Vehbi Dinçerler, Prof. Ercüment Konukman, Leyla Yeniay Köseoğlu, Adnan Kahveci, Mesut Yılmaz, Sudi Türel, Vural Arıkan, Bedrettin Dalan gibi isimlerin bulunduğu parti sağ çizgide politika yapmaya başladı.

20 Mayıs 1983 Halkçı Parti (HP) kuruldu. Sol çizgideki partinin genel başkanlığına avukat Necdet Calp getirildi. Kurucuları arasında Mucip Ataklı, M. Turan Beyazıt, Bahriye Üçok, Aytekin Yıldız, Günseli Özkaya, Neriman Elgin, M. Kemal Palaoğlu, Bilal Şişman gibi isimler yer aldı.

20 Mayıs 1983 Büyük Türkiye Partisi (BTP) kuruldu. Başlangıçta, Hür Demokrasi Partisi adı üzerinde durulduysa da daha sonra bundan vazgeçildi. Emekli Orgeneral Ali Fethi Esener'in genel başkan seçildiği partinin kurucuları arasında Refaaddin Şahin, Halil Akaydın, Mehmet Gölhan, Oğuz Gökmen, İhsan Göksel, Hasan Türkay, Refik Işıtman, Rüştü Naiboğlu da yer aldı. Parti, Milli Güvenlik Konseyi'nin 31 Mayıs 1983 günü yayınladığı 79 sayılı bildiri ile kapatıldı.

6 Haziran 1983 Sosyal Demokrasi Partisi (SODEP) kuruldu. Genel Başkanlığına Profesör Erdal İnönü'nün getirildiği partinin 42 kurucusu arasında Prof. Dr. Türkan Akyol, İsmail Hakkı Birler, Doç. Dr. Türker Alkan, Tekin Alp, Kamil Karavelioğlu, Cezmi Kartay, Cahit Külebi, Yiğit Gülöksüz, Oktay Ekşi, Doç. Dr. Korel Göymen de yer aldı. Aralarında genel başkan Erdal İnönü’nün de bulunduğu 21 üye Milli Güvenlik Konseyi tarafından veto edildi. Onların yerine gösterilen üyelerden de 13'ü vetoya uğradı.

19 Temmuz 1983 Refah Partisi kuruldu. Partinin 33 kişilik kurucu listesinde Numan Kılıç, Ahmet Tekdal, Zeki Büyüközer, Rıza Ulucak, Nuri Aksoy, Osman Aslan, Numan Çoban, Muharrem Kuru, Abdurrahman Serdar gibi isimler yer aldı. Sağ çizgide yer alan partinin kurucularından 29'u MGK tarafından veto edildi. Bunların yerine gösterilen yeni isimlerden 25'i de yine MGK'nın vetosuna uğradı. 24 Ağustos 1983 günü saat 17.00'ye kadar 30 kurucu üyesi MGK tarafından onaylanmayan partilerin seçimlere katılmayacağı hükmü de partiyi etkiledi. Refah'ın bu konuda Yüksek Seçim Kurulu'na yaptığı başvuru da reddedildi ve RP seçime giremedi.

25 Ekim 1983 Huzur Partisi, Anayasa Mahkemesi’nce kapatıldı.

31 Ekim 1983 Yeni Üzen Partisi, SODEP ile birleşti.

23 Kasım 1985 DSP Genel Başkanlığı’na Rahşan Ecevit seçildi

13 Ekim 1986 Büyük Vatan Partisi kendini fesh etti.

8 Ekim 1987 Türkiye İşçi Partisi (TİP) ve Türkiye Komünist Partisi (TKP) birleşerek Türkiye Birleşik Komünist Partisi olduklarını Brüksel’de açıkladılar.

14 Ekim 1988 Medeniyet ve Hayvansever, Ekonomi ve Tarım Partisi kuruldu.

 7 Haziran 1990 SHP'den ayrılan Güneydoğu kökenli bazı milletvekilleri, Halkın Emek Partisi'ni (HEP) kurdular.

23 Kasım 1990 Boğaziçi Üniversitesi İktisat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Tansu Çiller Doğruyol Partisi'ne katıldı. Çiller, Özal'ın izlediği ekonomik politikaya yaptığı eleştirilerle tanınmıştı.

15 Haziran 1991 ANAP Üçüncü Olağan Genel Kongresi’nde Mesut Yılmaz, rakibi Yıldırım Akbulut'u 100 oy geride bırakarak, 623 oyla genel başkanlığa seçildi. Diğer aday Hasan Celal Güzel, ilk turda 20 oyda kalınca başkanlık yarışından çekildi ve daha sonra da partiden istifa etti.

12 Ekim 1992 Millet Partisi kuruldu.

19 Ekim 1992 Özgürlük ve Demokrasi Partisi kuruldu.

29 Ocak 1993 Muhsin Yazıcıoğlu önderliğinde Büyük Birlik Partisi kuruldu.

7 Ekim 1993 Yeni Parti kuruldu.

20 Kasım 1993 DYP'nin 4. Olağan Büyük Kongresi’nde Tansu Çiller yeniden DYP Genel Başkanlığı'na seçildi. Çiller, 1.134 delegeden 1.045'inin oyunu aldı.

3 Nisan 1994 Dokunulmazlıkları kaldırılan DEP milletvekilleri, gözaltına alındılar.

13 Nisan 1994 RP Genel Başkanı Necmettin Erbakan'ın partisinin grup toplantısında kullandığı 'İktidara geleceğimiz kesindir. Bu geçiş tatlı mı olacak, tatsız mı, canlı mı olacak, cansız mı, kanlı mı olacak kansız mı? Geçiş dönemi yumuşak mı olacak, sert mi?' şeklindeki sözler ortalığı karıştırdı. Erbakan'ın sözleri kamuoyunda büyük tepki yaratırken, Ankara DGM Başsavcılığı soruşturma açtı.

26 Temmuz 1994 Besim Tibuk Başkanlığında Liberal Demokrat Parti kuruldu.

3 Ekim 1994 Birliğe Çağrı Partisi kuruldu.

4 Ekim 1994 Birliğe Çağrı Partisi MHP’ye katıldı.

4 Ekim 1994 Genç Demokrat Parti kuruldu.

5 Ekim 1994 Genç Demokrat Parti MHP’ye katıldı.

7 Ekim 1994 Milli İrade Partisi kuruldu.

18 Şubat 1995 İki sosyal demokrat parti, CHP ve SHP, CHP'nin çatısı altında birleşti. Bugün yapılan kurultayda, iki parti genel başkanının ittifakıyla Hikmet Çetin genel başkanlığa seçildi.

22 Ocak 1996 Özgürlük ve Dayanışma Partisi kuruldu.

11 Kasım 1996 Demokratik Barış Hareketi'nin yöneticileri istifa ederek Barış Partisi'ni kurdular.

12 Aralık 1996 Emeğin Partisi kuruldu.

3 Ocak 1997 Demokratik Kitle Partisi kuruldu.

7 Ocak 1997 Demokrat Türkiye Partisi kuruldu.

21 Mayıs 1997 Yargıtay Başsavcılığı, Refah Partisi’nin laikliğe aykırı eylemleri nedeniyle kapatılması için Anayasa Mahkemesi'nde dava açtı. Yargıtay C. Başsavcısı Vural Savaş, düzenlediği basın toplantısında 18 sayfalık iddianame okudu ve Refah Partisi'nin laiklik ilkesine aykırı eylemlerin odağı haline geldiği için kapatılmasının istendiğini bildirdi.

18 Haziran 1997 Başbakan Necmettin Erbakan RP-DYP koalisyon hükümetinin istifasını, Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel'e sundu. Erbakan, istifasına gerekçe olarak, 'Ülkedeki gerginliğe sürüklenmesi'ni gösterdi. Erbakan, koalisyonu teşkil eden iki parti arasında imzalanan protokole göre hükümetin DYP Genel Başkanı Tansu Çiller tarafından kurulmasını ve böyle bir hükümetin RP, DYP ve BBP tarafından desteklendiğini açıklayan bir belgeyi de Cumhurbaşkanı'na sundu. Erbakan'ın istifasını kabul eden Cumhurbaşkanı Demirel, Anayasa, kanun ve geleneklerde 'başbakanlığın devri' şeklinde bir durumun bulunmadığını ifade etti.

17 Kasım 1997 Fazilet Partisi kuruldu.

23 Şubat 1998 Anayasa Mahkemesi'nin RP'nin kapatılmasına ilişkin gerekçeli kararı açıklandı. Bu karardan sonra 14 yıllık siyasi geçmişi olan RP kapatılan partiler kervanına katıldı.

25 Şubat 1998 Refah Partisi'nin kapatılmasından sonra, bu partinin mensupları Fazilet Partisi çatısı altında toplandılar. FP'liler ilk meclis grup toplantısını yaptılar.

24 Ekim 1998 Ulusal Birlik Partisi kuruldu.

11 Aralık 2000 Hükümet ortakları ve FP, partilerin 'odak ya da kapatılan partinin devamı' olmaktan dolayı kapatılmasını kurala bağlayan bir Anayasa değişikliği üzerinde anlaşarak Meclis Başkanlığı'na sundu.

11 Aralık 2000 Anayasa Mahkemesi, Vural Savaş'ın istemiyle Siyasi Partiler Yasası'nın 103. maddesinin 2. fıkrasını iptal etti. İptal edilen bu fıkra, "Bir siyasi partinin yasak eylemlere odak olması halini" düzenliyor ve parti kapatmayı zorlaştırıyordu.

2 Ocak 2002 Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sabih Kanadoğlu, HADEP’in kapatılması ve AKP’ye ihtar verilmesiyle ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’ne başvurdu.

3 Ocak 2002 Anayasa Mahkemesi, SP ‘nin “FP’nin kapatılmasına ilişkin kararının kaldırılması” istemini oybirliğiyle reddetti.

5 Ocak 2002 Anayasa Mahkemesi’nin, FP’nin kapatılmasına ilişkin gerekçeli kararı, Resmi Gazete’de yayımlandı. Beyan ve eylemleriyle FP’nin kapatılmasına neden olan İstanbul Milletvekili Nazlı Ilıcak ve Tokat Milletvekili Bekir Sobacı’nın milletvekillikleri sona erdi.

9 Ocak 2002 Anayasa Mahkemesi, AKP Genel Başkanı ve kurucu üyesi Recep Tayyip Erdoğan’ın kurucu üyelikten çıkarılması için bu partiye ihtar verilmesini kararlaştırdı. Yüksek Mahkeme, Erdoğan’ın genel başkanlık görev ve yetkilerini kullanmasının tedbiren önlenmesi ve 6 türbanlı kurucu üyenin üyelikten çıkarılması için AKP’ye ihtar verilmesi istemini ise reddetti.

10 Ocak 2002 İstanbul Milletvekili Rıdvan Budak hakkında, DSP Merkez Disiplin Kurulu tarafından, partiden kesin ihraç kararı verildi.

7 Şubat 2002 ANAP Ankara Milletvekili Yıldırım Akbulut, partisinden istifa etti.

11 Şubat 2002 Yıldırım Akbulut, DYP’ye katıldı.

18 Mart 2002 Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sabih Kanadoğlu, AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan ve İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ali Müfit Gürtuna hakkında İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin bazı birimlerindeki çeşitli usulsüzlüklerle ilgili yürütülen soruşturmada Danıştay 2. Dairesi’nin “cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak” suçundan verilen soruşturma iznini kaldırılan kararının, yeniden değerlendirilmesini istedi. Kanadoğlu, aynı soruşturma kapsamında Erdoğan ve Gürtuna hakkında “zimmet, devlet alım ve satımlarında çıkar sağlamak, rüşvet almak ve artırma-eksiltmeye hile karıştırmak” suçlarından görevsizlik kararı vererek, bu konudaki evrakı soruşturmanın yapılması için İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderdi.

9 Nisan 2002 HADEP’in 4. Olağan Kongresi’ndeki konuşmaları nedeniyle eski HADEP Genel Başkanı Ahmet Turan Demir, ülke bütünlüğü aleyhine propaganda yaptığı, TKP Genel Başkanı Aydemir Güler ve TSİP Genel Başkanı Turgut Koçak ise Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 312. maddesine muhalefet ettikleri gerekçesiyle 10’ar ay hapis cezasına mahkum edildiler.

16 Nisan 2002 AKP Merkez Disiplin Kurulu (MDK), Genel Başkan Tayyip Erdoğan ve partiye yönelik eleştirilerde bulunan kurucu üye Mehmet Gazioğlu’nun 1 yıl süreyle geçici ihracına karar verdi.

23 Nisan 2002 Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu, 23 Nisan resepsiyonunda, AKP Genel Başkanı Tayyip Erdoğan’ın düşüncelerinde değişen bir şey olmadığını ifade ederek, “28 Şubat’ın bin sene devam edeceğini boşuna demediklerini” söyledi.

24 Nisan 2002 Genelkurmay Başkanlığı, AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın 22 Mayıs 1992’de Rize’de yaptığı konuşma nedeniyle, Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 159 ve 312. maddelerinden işlem yapılması istemiyle Adalet Bakanlığı’na suç duyurusunda bulundu.

25 Nisan 2002 Ankara DGM Cumhuriyet Savcısı Nuh Mete Yüksel, yürüttüğü soruşturma çerçevesinde AKP Genel Başkanı Erdoğan’ı tutuklanması istemiyle DGM Yedek Hakimliği’ne sevk etti. Ankara DGM Yedek Hakimi Ramazan Aksan, Recep Tayyip Erdoğan’ın tutuklanmasına ilişkin istemi reddetti.

28 Nisan 2002 Millet Partisi (MP) Genel Başkanlığı’na Aykut Edibali yeniden seçildi.

12 Mayıs 2002 Ankara Cumhuriyet Başsavcı Vekili Bekir Selçuk, AKP Genel Başkanı Erdoğan hakkında “haksız mal varlığı edindiği” iddiasıyla soruşturma başlattı.

18 Mayıs 2002 DTP’nin Büyük Büyük Kongresi’nde genel başkanlığa Mehmet Ali Bayar seçildi.

19 Mayıs 2002 Anavatan Partisi kurucu üyesi ve eski milletvekili Leyla Yeniay Köseoğlu (76) vefat etti.

20 Mayıs 2002 ANAP Genel Başkanvekili ve Siyasi İşler Başkanı Erkan Mumcu, bu görevinden alınarak, Parlamento ile İlişkiler Başkanlığı’na getirildi.

24 Mayıs 2002 AKP Genel Başkanı Erdoğan, hakkında “haksız mal varlığı edindiği” iddiasıyla yürütülen soruşturma kapsamında Ankara Cumhuriyet Başsavcı Vekili Bekir Selçuk’a 1 saat 10 dakika süreyle ifade verdi.

24 Mayıs 2002 Murat Karayalçın ve arkadaşları, Sosyal Demokrat Halk Partisi adıyla parti kurdular.

25 Haziran 2002 Kamuoyunda “dokuzlar” olarak adlandırılan DSP’li 9 milletvekili, yaptıkları açıklamada, “DSP hem örgüt hem de yerel yönetimler ve TBMM zeminlerinde Ecevitler’in öncülüğünde Ecevit’siz yaşama geçebilmelidir. Bu tarihi görev ve sorumluluğu sayın Ecevitler’in yükleneceğine olan inancımızı kamuoyu ile paylaşıyoruz” dediler.

8 Temmuz 2002 Başbakan Ecevit, "aralarında soğukluk olduğu" belirtilen Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Hüsamettin Özkan ile görüştü. Başbakanlık Resmi Konutu’nda yapılan görüşme, 1 saat sürdü. Başbakanlık Merkez Binası’na geçen Özkan, hükümetteki görevinden ve DSP’den istifa ettiğini açıkladı. Özkan’ı Kültür Bakanı İstemihan Talay, Devlet Bakanı Mustafa Yılmaz, Devlet Bakanı Recep Önal ve Devlet Bakanı Hasan Gemici’nin istifaları izledi. Ardından da milletvekili istifaları başladı.

10 Temmuz 2002 Devlet Bakanı Kemal Derviş ile eski Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Hüsamettin Özkan, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Celal Göle’nin evinde bir araya geldi. Hüsamettin Özkan, “Şimdi duygusallık da bitti, söz de bitti. DSP’den kopması için kimseye telefon etmedim. Bu olaylar benim istemim dışında oldu” dedi.

12 Temmuz 2002 Başbakan Ecevit, seçimin normal zamanda yapılması durumunda partideki göreviyle ilgili bazı projeleri düşündüğünü belirterek, “O aşamaya geldiğinde açıklanabilirdi, ama şu aşamada görevimin başındayım ve görevimin başında kalmaya mecburum. Çünkü, başka bir takım süreçleri gerçekleştirmek için zaman yok” dedi. Ecevit, DSP’den istifaların artması ve koalisyonun güvenoyu sınırının altına düşmesi halinde, “hükümetten ayrılmak zorunda kalacağını” söyledi.

15 Temmuz 2002 DSP’de istifalar hızlandı. DSP’den ayrılan milletvekili sayısı 53’e ulaştı.

16 Temmuz 2002 DSP’den 6 milletvekili daha istifa etti. Koalisyon hükümeti, Meclis’teki güvenoyu desteğini yitirdi.

22 Temmuz 2002 DSP’den istifalar, Meclis’te de temsil edilen yeni bir parti oluşumuna dönüştü. Yeni Türkiye Partisi, İsmail Cem’in genel başkanlığında 63 milletvekilinin katılımıyla kuruldu.

23 Temmuz 2002 Başbakan Ecevit, hemen tüm partilerin erken genel seçim konusunda birleştiğini belirterek, “Bizim tek başımıza erken genel seçime karşı çıkmamızın bir anlamı kalmadı” dedi.

1 Ağustos 2002 Ankara DGM Cumhuriyet Savcısı Nuh Mete Yüksel, AKP hakkında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na suç duyurusunda bulundu. Başsavcılık, Yüksel’in yaptığı suç duyurusu üzerine AKP hakkında “laik devlet düzenini bozmaya yönelik eylemlerin odağı haline geldiği” iddiasıyla inceleme başlattı.

2 Ağustos 2002 YDP Olağanüstü Büyük Kongresi toplandı. Kongrede, işadamı Cem Uzan’ın genel başkan adaylığı, divan tarafından kabul edilmedi. YDP’nin eski Genel Başkanı Hasan Celal Güzel’in de aday olduğu kongrede, genel başkanlığa, eski Genel Sekreter ve Genel Başkan Vekili Mehmet Ali Akgül seçildi.

5 Ağustos 2002 DSP Grup Başkanvekili Emrehan Halıcı, Devlet Bakanı Kemal Derviş’i, hükümette kalma ya da yeni siyasi oluşumlar içinde bulunma konusundaki tercihini bir an önce yapmaya çağırdı.

6 Ağustos 2002 Türkiye’nin 49. partisi “Yeni Yüzler Partisi” kuruldu.

12 Ağustos 2002 Devlet eski Bakanı Mustafa Yılmaz CHP’ye katıldı.

13 Ağustos 2002 Yaşar Okuyan, ANAP Genel Başkan Yardımcılığı görevinden de istifa etti.

16 Ağustos 2002 ANAP Kastamonu Milletvekili Murat Başesgioğlu partisinden istifa etti.

20 Ağustos 2002 Yaşar Okuyan, ANAP’tan da istifa etti.

21 Ağustos 2002 Siyasi çalışmaları ve hangi partiye katılacağı tartışılan Devlet eski Bakanı Kemal Derviş, görüşme maratonunu CHP Genel Başkanı Deniz Baykal ile ikinci kez görüşerek sonlandırdı ve CHP’ye katılacağını açıkladı.

23 Ağustos 2002 Kemal Derviş, CHP Genel Merkezi’nde düzenlenen törenle partiye resmen üye oldu.

23 Ağustos 2002 YDP’nin adı Genç Parti olarak değiştirildi ve partinin genel başkanlığına işadamı Cem Uzan seçildi.

25 Ağustos 2002 İçişleri eski Bakanı Sadettin Tantan Yurt Partisi’ne katılarak, yapılan olağanüstü genel kongrede, genel başkanlığa seçildi.

27 Ağustos 2002 Siyasi partilerin birleşik oy pusulasındaki yerleri belirlendi. DSP birinci, YTP ise son sırada olacak.

28 Ağustos 2002 Türkiye’nin 50. siyasi partisi “Sosyalist Demokrasi Partisi” kuruldu.

29 Ağustos 2002 ANAP’tan istifa eden Yalova Milletvekili Yaşar Okuyan, MHP’ye katıldı.

29 Ağustos 2002 Türkiye’nin 51. partisi “Son Çağrı Partisi” adıyla kuruldu.

31 Ağustos 2002 ANAP’tan ayrılan Isparta Milletvekili Erkan Mumcu, AKP’ye katıldı.

2 Eylül 2002 ANAP Sakarya Milletvekili Ersin Taranoğlu, partisinden istifa etti.

4 Eylül 2002 YTP Adana Milletvekili Ali Tekin partisinden istifa etti.

4 Eylül 2002 Türk-İş Genel Başkanı Bayram Meral CHP’ye katıldı.

5 Eylül 2002 Devlet eski Bakanı Fikret Ünlü CHP’ye katıldı.

5 Eylül 2002 Diyarbakır 1 No’lu DGM, kapatılan RP’nin Genel Başkanı Necmettin Erbakan’ın TCK’nın 312. maddesinin 2. fıkrasından aldığı mahkumiyet kararının adli sicil kaydından silinmesine karar verdi.

6 Eylül 2002 Diyarbakır 4 No’lu DGM, TCK’nın 312. maddesinden ceza alan AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın adli sicil kaydının kaldırılmasına karar verdi.

6 Eylül 2002 DSP Genel Başkanı ve Başbakan Bülent Ecevit, partisince Bursa’da düzenlenen mitingde halka hitap ederken, gelecek yıl kurultay yapıp Genel Başkanlık’tan çekilebileceğini söyledi.

7 Eylül 2002 Emekli Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Vural Savaş, DSP’ye katıldı.

8 Eylül 2002 DYP ve ATP, 3 Kasım’da yapılacak erken genel seçimde işbirliği yapma kararı aldı.

9 Eylül 2002 DSP’den ayrılan Aydın Bağımsız Milletvekili Ertuğrul Kumcuoğlu, MHP’ye katıldı.

10 Eylül 2002 Bitlis Milletvekili Edip Safter Gaydalı, Devlet Bakanlığı görevinden ve partisi ANAP’tan istifa etti. Gaydalı, seçime bağımsız olarak gireceğini bildirdi.

10 Eylül 2002 Giresun bağımsız Milletvekili Rasim Zaimoğlu ANAP’a katıldı.

10 Eylül 2002 Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Yılmaz, MHP’nin AB uyum yasasının bazı maddelerinin iptali için Anayasa Mahkemesi’ne başvurmasına tepki gösterdi.

10 Eylül 2002 Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sabih Kanadoğlu, AKP Genel Başkanı Erdoğan hakkında adli sicil kaydının silinmesine ilişkin Diyarbakır 3 No’lu DGM’nin verdiği kararın usul yönünden bozulmasını istedi.

10 Eylül 2002 Diyarbakır 2 No’lu DGM, Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kapatılan RP’nin Genel Başkanı Erbakan’ın adli sicil kaydının silinmesi kararının iptali istemini reddetti.

11 Eylül 2002 Kapatılan Refah Partisi’nin Genel Başkanı Necmettin Erbakan, Konya’dan bağımsız milletvekili adayı oldu.

11 Eylül 2002 Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü, Erdoğan hakkında Diyarbakır 4 No’lu DGM’nin, Erbakan hakkında da Diyarbakır 1 No’lu DGM’nin verdiği kararları dikkate alarak adli sicil kayıtlarının silinmesine yönelik tezkereleri görüşerek karara bağladı ve Erdoğan ile Erbakan’ın adli sicil kayıtlarını sildi.

11 Eylül 2002 Yargıtay eski Başkanı Sami Selçuk, ANAP’a katıldı.

11 Eylül 2002 YTP Muş Milletvekili Zeki Eker partisinden istifa etti.

11 Eylül 2002 ANAP Genel Başkan Yardımcılığı’na Fevzi İşbaşaran, Edip Safter Gaydalı’dan boşalan Devlet Bakanlığı’na da Salih Yıldırım getirildi.

12 Eylül 2002 Kahramanmaraş Milletvekili Mehmet Kaya MHP’den istifa etti.

13 Eylül 2002 Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sabih Kanadoğlu, AKP Genel Başkanı Erdoğan ve kapatılan RP’nin Genel Başkanı Erbakan’ın milletvekili adayı olamayacaklarını öne sürerek YSK’ya ihbar yazısı gönderdi.

16 Eylül 2002 Yargıtay 8. Ceza Dairesi, Diyarbakır 3 No’lu DGM’nin AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın adli sicil kaydının silinme isteminin reddine ilişkin kararını onadı.

28 Eylül 2002 SHP 1. Olağan Kurultayı’nda Murat Karayalçın, genel başkanlığa seçildi.

7 Ekim 2002 AKP Genel Başkanı Tayyip Erdoğan, Bozüyük’te işadamları Halis Toprak, Mehmet Emin Karamehmet ve Mustafa Süzer ile bir araya geldi. Erdoğan’ın bankalarına el konulan işadamları ile görüşmesi tartışmalara neden oldu.

19 Ekim 2002 AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan, partisinin Kurucular Kurulu üyeliğinden istifa etti.

23 Ekim 2002 Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sabih Kanadoğlu, AKP’nin kapatılması istemiyle Anayasa Mahkemesi’nde dava açtı. Kanadoğlu, genel başkanlık görev ve yetkilerinin Recep Tayyip Erdoğan tarafından kullanılmasının tedbiren önlenmesini de istedi. Kanadoğlu, kapatma istemine, “AKP’nin, verilen ihtarın gereğinin yasaya uygun ve ihtarda belirtildiği biçimde eksiksiz olarak yerine getirmediğini” gerekçe gösterdi.

23 Ekim 2002 Recep Tayyip Erdoğan’ın “haksız mal varlığı edindiği” iddiasıyla yargılandığı davaya Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nde devam edildi. Erdoğan’ın avukatları, müvekkillerinin Haseki Hastanesi’nden aldığı 5 günlük raporu mahkemeye sundu. Mahkemenin yargıcı, Erdoğan’ın 25 Aralık’ta yapılacak duruşma için ihzaren celbine karar verdi.

1 Kasım 2002 Anayasa Mahkemesi, AKP’nin kapatılması istemiyle açılan davada, Genel Başkan Recep Tayyip Erdoğan’ın genel başkanlık görev ve yetkilerinin tedbiren önlenmesi istemi konusunda davalı partinin savunmasının alınmasına ve AKP’ye bunun için 15 gün süre tanınmasına karar verdi.

3 Kasım 2002 MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, seçim sonuçlarının kesinleşmeye başlamasının ardından düzenlediği basın toplantısında, sorumluluğun şahsına ait olduğunu belirterek, “Bu sorumluluk anlayışıyla, 2003 yılında Büyük Kurultay’ı toplayacak MHP’yi yeni bir yönetime kavuşturmak ve yeni bir genel başkan önderliğinde kutsal davamızı hedefe taşıyacak yapıya kavuşturmak görevim olacaktır” dedi.

4 Kasım 2002 ANAP Genel Başkanı Mesut Yılmaz, Genel Başkanlık’tan ve aktif politikadan ayrılmayı kararlaştırdığını bildirdi.

4 Kasım 2002 DYP Genel Başkanı Tansu Çiller, partisinin büyük kongresini toplayacağını ve genel başkan adayı olmayacağını açıkladı.

5 Kasım 2002 ÖDP Genel Başkanı Ufuk Uras, genel başkanlık görevinden ayrılacağını bildirdi.

6 Kasım 2002 YSK, DEHAP’ın aldığı oyların geçersiz sayılmasına ilişkin DYP’nin itirazının incelenmesine olanak olmadığına karar verdi.

21 Kasım 2002 Kongre sürecine giren DYP’de Genel İdare Kurulu’nun eski üyelere dönüş yolunu açma kararı üzerine Elazığ Bağımsız Milletvekili Mehmet Ağar, DYP’ye katıldı.

26 Kasım 2002 Besim Tibuk, erken genel seçim sonuçları nedeniyle Liberal Demokrat Parti Genel Başkanlığı’ndan istifa etti.

26 Kasım 2002 Eski Bursa Milletvekili İlhan Kesici, DYP’ye katıldı.

27 Kasım 2002 Mesut Yılmaz, 3 Kasım seçimlerinin ardından aldığı genel başkanlıktan ve aktif politikadan ayrılma kararını, Merkez Karar ve Yönetim Kurulu toplantısında uygulamaya koydu. ANAP Genel Başkan Vekilliği’ne Ekrem Pakdemirli getirildi.

1 Aralık 2002 DYP eski İstanbul Milletvekili Aydın Menderes, DYP Genel Başkanlığı’na aday olacağını bildirdi.

Aralık 2002 Elazığ Milletvekili Mehmet Ağar, DYP Genel Başkanlığı’na aday olduğunu açıkladı.

3 Aralık 2002 Bursa eski Milletvekili İlhan Kesici, DYP Genel Başkanlığı’na aday olduğunu açıkladı.

4 Aralık 2002 Anayasa Mahkemesi, AKP’nin kapatılması istemiyle açılan davada, ön savunmanın verilebilmesi için 30 gün ek süre tanıdı.

14 Aralık 2002 DYP 7. Olağan Büyük Kongresi’nde, Elazığ Milletvekili Mehmet Ağar, Genel Başkan seçildi.

21 Mart 2003 Necmettin Erbakan, SP’ye katılarak aktif siyasete döndü.

11 Mayıs 2003 SP 1. Olağan Kongresi’nde Genel Başkanlığa Necmettin Erbakan seçildi.

2 Aralık 2003 Yargıtay 11. Ceza Dairesi, “Kayıp Trilyon” davasında, kapatılan RP’nin Genel Başkanı Necmettin Erbakan’a “özel belgede sahtecilik” suçundan verilen 2 yıl 4 ay hapis cezasını onadı. Aynı davada çeşitli hapis cezalarına çarptırılan 70’e yakın sanığın cezasını da onayan daire, milletvekili seçilen 2 kişi hakkındaki dosyayı ayırdı.

13 Şubat 2004  İstanbul Milletvekili Emin Şirin, Liberal Demokrat Parti (LDP) Genel Başkanlığı ve üyeliğinden istifa etti. Şirin, istifa gerekçesini, ''LDP'nin dernek görünümünden sıyrılıp kitle partisi görünümüne kavuşamayacağını gördüğüm için istifa ettim'' diye açıkladı.

19 Şubat 2004 AK Parti Denizli Milletvekili Ümmet Kandoğan, partisinden istifa etti

28 Mart 2004 Yerel seçimlerinde AKP yüzde 41,CHP yüzde 18 oy aldı.İllerin büyük çoğunlukla belediye başkanlıklarını AKP kazandı.CHP 1999 yerel seçimlerine göre yüzde 13 olan oyunu yüzde 18'e çıkardı.

20 Nisan 2004 CHP İstanbul Milletvekili Yaşar Nuri Öztürk, Genel Başkan Deniz Baykal ve parti yönetimi ile uyuşmadıkları gerekçesiyle partisinden istifa ettiğini açıkladı.

26 Mayıs 2004 CHP Mardin Milletvekili Muharrem Doğan, parti içi sorunların tartışıldığı olağanüstü grup toplantısında partisinden istifa etti.

3 Temmuz 2004 XII.Olağanüstü kurultayı toplantısında 781 oyla güvenoyu alan Deniz Baykal, Sarıgül'e karşı güçlendi.

5 Temmuz 2004 CHP'nin 12. Olağanüstü Kongresi'nde, Genel Başkan'a güven oylaması maddesinde oy kullanmadan salondan ayrılan Edirne Milletvekili Necdet Budak, partisinden istifa etti

8 Temmuz 2004 Adana Milletvekili Atilla Başoğlu, CHP'den istifa etti.

13 Temmuz 2004  CHP'den istifa eden Adana Milletvekili Atilla Başoğlu ile Edirne Milletvekili Necdet Budak, AKP'ye katıldı.

24 Ekim 2004'te Yeni Türkiye Partisi kendisini feshetti ve CHP'ye katıldı. Mustafa Sarıgül disiplin kurulan sevk edildi.

15 Ağustos 2004  CHP Yüksek Disiplin Kurulu, İstanbul milletvekilleri Ahmet Güryüz Ketenci ve Hasan Aydın ile Ankara Milletvekili Mehmet Tomanbay'ı partiden ihraç etti.

3 Ekim 2004  AKP Ankara Milletvekili Ersönmez Yarbay, TBMM Başkanlığı için Manisa Milletvekili Bülent Arınç'ı aday gösterdi. Yarbay, ''Parti içinde muhalif olmadığını göstermek'' için böyle bir yönteme başvurduğunu söyledi.

 4 Ekim 2004 Ankara 5. Asliye Hukuk Mahkemesi, CHP Yüksek Disiplin Kurulu'nun İstanbul milletvekilleri Ahmet Güryüz Ketenci ve Hasan Aydın ile Ankara Milletvekili Mehmet Tomanbay'ın partiden kesin ihracına ilişkin işlemi iptal etti.

5 Ekim 2004 AKP Genel Başkan yardımcıları, Manisa Milletvekili Bülent Arınç'ı TBMM Başkanlığı'na aday gösterdi. AK Parti İzmir Milletvekili Serpil Yıldız, adaylık başvuru süresi dolmadan bir dakika önce saat 23.59'da TBMM Başkanlığı için aday oldu.

6 Ekim 2004 TBMM Başkanlığı için yapılan ilk iki tur oylamada adaylardan hiçbiri seçilebilmek için yeterli oyu alamadı.

7 Ekim 2004 AKP İzmir Milletvekili Serpil Yıldız, TBMM Başkanlığı adaylığından çekildi. TBMM Genel Kurulu'nda yapılan 3. tur oylama sonucu AKP Manisa Milletvekili Bülent Arınç, 381 oy alarak yeniden Meclis Başkanlığı'na seçildi. Arınç, mazbatasını Meclis Geçici Başkanı İsmail Alptekin'den aldı.

26 Kasım 2004 15 milletvekili, Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül'ün düzenlediği Mersin mitinge katıldıkları gerekçesiyle ''kınama cezası'' talebiyle Yüksek Disiplin Kurulu'na sevk edildi.

30 Kasım 2004 Anayasa-Adalet Karma Komisyonu üyelerinden oluşan Hazırlık Komisyonu, CHP Genel Başkanı Deniz Baykal'ın dokunulmazlığının kaldırılması istemini kabul etmedi ve kovuşturmanın dönem sonuna ertelenmesini kararlaştırdı.

5 Ocak 2005 CHP'li 14 muhalif milletvekili, Genel Başkan Deniz Baykal'ı istifaya çağırarak, ''Genel Başkan, CHP'yi hırsı ve ihtirası uğruna hançerlemekten kaçınmamaktadır'' dedi.

6 Ocak 2005 CHP Yüksek Disiplin Kurulu (YDK) üyesi Cafer Dursun, kurulun başkanı İsmet Çanakçı'nın, Mustafa Sarıgül'ün ihracının gerçekleşmesi durumunda ''siyasette önünün açılacağını ve milletvekilliğinin garanti olduğunu'' kendisine ilettiğini ancak, bu talebi reddettiğini ileri sürdü.

12 Ocak 2005 CHP Genel Başkanı Deniz Baykal, Anayasa-Adalet Karma Komisyonu toplantısına gelerek, dokunulmazlığının kaldırılmasını istedi. Komisyon, Baykal'ın dokunulmazlığının kaldırılmasını dönem sonuna erteledi. Baykal, ''Benim dokunulmazlığımı kaldırmayarak diğer dosyaları örtbas etmek istiyorlar'' dedi.

-Anayasa-Adalet Karma Komisyonu, 40 milletvekili hakkındaki 44 dosyaya ilişkin, dönem sonuna erteleme kararı aldı.

26 Ocak 2005 CHP Olağanüstü Kurultayı'nda genel başkan adaylığı için adı geçen İstanbul Milletvekili Ömer Zülfü Livaneli, kamuoyuna 16 maddelik ''taahhüt''de bulundu.

- Aralarında Kemal Derviş, Fikret Ünlü ve İnal Batu'nun da bulunduğu 21 CHP milletvekili, İstanbul Milletvekili Zülfü Livaneli'yi Genel Başkan adaylığında desteklediklerini bildirdi.

29 Ocak 2005 CHP 13. Olağanüstü Kurultayı'nda Deniz Baykal, 674 oyla yeniden genel başkan seçilirken Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül ise 460 oy aldı.

31 Ocak 2005 Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül'ü destekleyen muhalif grup, CHP 13. Olağanüstü Kurultayı'nın iptali için girişimde bulunma kararı aldı.

11 Şubat 2005 AKP'den istifa ettikten sonra bağımsız kalan Afyonkarahisar Milletvekili Reyhan Balandı, DYP'ye geçti.

15 Şubat 2005 Kültür ve Turizm Bakanı Erkan Mumcu, AKP'den ve bakanlık görevinden istifa etti.

16 Şubat 2005 CHP'den istifa ettikten sonra bağımsız kalan İstanbul Milletvekili Yaşar Nuri Öztürk, Halkın Yükselişi Partisi'ni (HYP) kurdu.

21 Şubat 2005 AKP Malatya Milletvekili Süleyman Sarıbaş, partisinden istifa etti.

- Erkan Mumcu'dan boşalan Kültür ve Turizm Bakanlığı görevine Aydın Milletvekili Atilla Koç atandı.

24 Şubat 2005 CHP İstanbul Milletvekili Zülfü Livaneli, partisinden istifa etti. CHP'nin 13. Olağanüstü Kongresi'nde genel başkan adaylığı için adı geçen ancak aday olmayan Livaneli, ''İnandığım ilkelerle mensubu olduğum parti arasında giderek oluşan fark, CHP'den istifa etmeme neden olmuştur'' dedi.

28 Şubat 2005 AKP'den istifa eden Eraslan, DYP'ye katıldı.

17 Mart 2005 AKP'den istifa eden Erkan Mumcu, Sait Armağan, Süleyman Sarıbaş ve Mehmet Erdemir, Anavatan Partisi'ne katıldı. Seçimlerde baraj altında kalan Anavatan Partisi, TBMM'de yeniden temsil edilmeye başlandı.

28 Mart 2005 Malatya Milletvekili Miraç Akdoğan, AKP'den; İstanbul Milletvekili Ahmet Güryüz Ketenci, İzmir Milletvekili Hakkı Akalın, Mersin Milletvekili Ersoy Bulut, Hatay Milletvekili Züheyir Amber ve Amasya Milletvekili Mustafa Sayar, CHP'den istifa etti.

29 Mart 2005 CHP'den istifa eden Ketenci, Akalın, Bulut, Amber ve Sayar, SHP'ye katıldı. Bu katılımla TBMM'de temsil edilen parti sayısı, 6'ya çıktı.

2 Nisan 2005 Anavatan Partisi'nin 4. Olağanüstü Kongresi'nde Erkan Mumcu, genel başkanlığa seçildi. Gaziantep Milletvekili Ömer Abuşoğlu, partisinden istifa etti.

14 Mayıs 2005 Mehmet Ağar, DYP Kongresi'nde yeniden genel başkanlığa seçildi.

26 Ağustos 2005 İstanbul Milletvekili Emin Şirin, Anavatan Partisi'ne katıldı.

13 Ekim 2005 CHP Mersin Milletvekili Hüseyin Özcan, partisinden istifa etti ve Anavatan Partisi'ne katıldı. Özcan ve Bağımsız İstanbul Milletvekili Göksal Küçükali'nin de katılımıyla, Anavatan Partisi TBMM'de grup kurdu. Anavatan Partisi Genel Başkanı Erkan Mumcu, partisinin grup kurmasıyla, TBMM'de tek sesliliğin bittiğini belirterek, 'Partimize gelen milletvekillerinin yüreğinden başka bir şeyleri yok'' dedi.

23 Şubat 2006 Eski başbakan ve kapatılan RP'nin son genel başkanı Necmettin Erbakan'ın hapis cezasını evinde çekmesine de imkan tanıyan kanun teklifi yasalaştı. Teklife, 229 milletvekili kabul, 69 milletvekili ret, 2 milletvekili de çekimser oy kullandı.

3 Mayıs 2006 Anavatan Partisi İstanbul Milletvekili Emin Şirin, partisinden istifa etti. Şirin, ''25 senedir kendisine 'gerilla' dedirtmeye uğraşan terör örgütünü 'gerilla' diye vasıflandıran, ülkenin bölünmez bütünlüğü konusunda tutarlı bir politika sergileyemeyen bir partide siyaset yapmak, siyaset, anayasa ve demokrasi anlayışıma sığmadığını'' söyledi. Bu istifayla, ANAVATAN'ın Meclisteki sandalye sayısı 21'e düştü.

28 Eylül 2006 İstanbul Bağımsız Milletvekili Emin Şirin, Genç Parti'ye katıldı. Böylece Genç Parti TBMM'de temsil edilmeye başlandı. Parlamentoya AK Parti'den giren, daha sonra LDP'ye geçen Şirin, bu partiden ayrıldıktan sonra ANAVATAN'a geçmişti. 

5 Kasım 2006 Eski Başbakan Bülent Ecevit, tedavi gördüğü GATA Hastanesinde vefat etti.

28 Şubat 2007 DTP 1. Olağan Kongresi'nde Genel Başkanlığa yeniden Ahmet Ahmet Türk seçildi.

20 Kasım 2007 Yargıtay Başsavcılığı DTP’nin PKK’yı desteklediği gerekçesi ile kapatılması için Anayasa Mahkemesi’nde dava açtı.

22 Temmuz 2007 DP Genel Başkanı Mehmet Ağar seçimlerde partisinin baraj altında kalması nedeniyle istifa etti.

7 Ocak 2008 DP Genel Başkanlığına Süleyman Soylu Seçildi.

14 Mart 2008 Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Abdurrahman Yalçınkaya, "Laikliğe aykırı fiillerin odağı haline geldiği" iddiasıyla AKP’nin kapatılması ve aralarında Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın da yer aldığı 71 kişiye siyasi yasak getirilmesi istemiyle Anayasa Mahkemesi’nde dava açtı.

30 Temmuz 2008 Anayasa Mahkemesi, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Abdurrahman Yalçınkaya, AKP'nin "laikliğe aykırı eylemlerin odağı durumuna geldiğinin tespitiyle eylemlerinin ağırlığı da gözetilerek Anayasa'nın 69. maddesinin 6. fıkrası ve 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu'nun 1/b maddesi gereğince temelli kapatılmasına karar verilmesi" istemiyle açtığı davayı karara bağladı. Mahkeme, Anayasa'da kapatma için aranan nitelikli çoğunluk olan 7 üyenin oyuna ulaşamadı. AKP'nin 2008'de aldığı Hazine yardımından 1/2 oranında yoksun bırakılmasına karar verdi.

24 Ekim 2008 Anayasa Mahkemesi'nin, davaya ilişkin gerekçeli kararı tarihinde Resmi Gazete'de yayımlandı.