KHK ile ihraç edildikleri işlerine dönmek için eğitimciler Nuriye Gülmen ve Semih Özakça’nın başlattığı açlık grevi bugün 273’üncü gününe girdi. Anne Cemile Gülmen, "Nuriye işine iade edilip biraz toparlandığında ona sopa atacağım. Biraz iyi olsun, etlenip butlansın döveceğim" dedi.
Geçen hafta ‘örgüt üyeliği’nden ceza alıp tahliye edilen Gülmen, “Tek ve çok basit bir talebimiz var. İşimizi istiyoruz” dedi.
Gülmen, özetle şunları anlattı:
Gece, gündüz ayırt edilemiyor
- “En zoru Numune süreciydi. Yoğun bakımın kapısı şeffaftı ve perdeyle örtülüyordu. Jandarmaların beni izlediklerini görünce gidip perdeyi çektim. Ayağa kalkabildiğimi görünce, ‘Biz bunu yatağa bağlayalım, kelepçe takalım’ dediler. Geceleri gelip, ölü müyüm değil miyim diyerek dürtüklüyorlar. Onların sürekli odaya girmesi benim için korkunçtu.
- Numune’nin duvarına günlerce uğraşıp, ‘Hasta değil direnişçiyim. İşimi geri istiyorum’ yazısı astım. Jandarmalar bir gün yazıyı söküp attılar. 13 gün sonra yoğun bakımdan hastanenin mahkûm koğuşuna indirildim. Oda kot altında, demir parmaklıklıydı. Gece-gündüz ortamın renginin, havasının, kokusunun değişmediği bir yer. İnsanı gece ve gündüzü ayırt edemeyeceği bir ortamda tutmak işkence yöntemidir. Açlık grevcisi Bobby Sands’in ‘Yarım Kalmış Bir Şarkı’ kitabını okudum. Sands, 60 küsür gün açlık grevinde kalıyor ve hayatını kaybediyor.
- Çok zayıfladım, sağlık durumum iyi değildi ama iyi kotardığımı düşünüyorum. Bol bol kare bulmaca, sudoku çözdüm. Ağrılarımla, başka bir şeye odaklanarak baş edebiliyordum. Savcının ilk tahliye istediği pazartesi günü çok mutlu oldum. Uzun bir aradan sonra ‘kuvvetli suç şüphesi’ dediler. O cümleyi duymaktan nefret ediyorum.
- Eve gelip ambulanstan indiğimde gördüğüm müthiş kalabalık, ‘Bu duygu yaşadığım her şeye değer’ dedirtti.
- Numune’de tartıldığımda 34 kiloydum. Tartı bozuk gibi geldi, çok düşük bir kilo. Dışarı çıktığımda 36 geldim. Hangisi doğru bilmiyorum. Sürekli aldığım sıvının ya da üzerimdeki kıyafetlerin etkisi olabilir. İnsanlar, ‘Tahliye oldunuz. Hadi bırakın’ diyorlar. Biz zaten dışarıda başladık açlık grevine ve dışarıda olmak bir lütuf değil bizim için. Tek ve çok basit bir talebimiz var. İşimize iade edin.”
Anne Cemile Gülmen: Açlık da bitecek
Gülmen’in bir an olsun yanından ayrılmayan annesi Cemile Gülmen, “Tutsaklık bitti, açlık da bitecek” diyor. Anne Gülmen, “Biz açlığın bitmesini istiyoruz. En büyük isteğimiz bu. Zor günlerin sonunda, Nuriye işine iade edilip biraz toparlandığında ona sopa atacağım. Biraz iyi olsun, etlenip butlansın döveceğim. Çok üzüldük. Açlık grevlerinin bitmesinden başka bir isteğim yok” dedi.
