Olağanüstü Hal (OHAL) kapsamında çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnameler (KHK) ile işinden atıldıktan sonra öğretmen Semih Özakça ile "İşimizi geri istiyoruz" diyerek başladıkları açlık grevinin 234'üncü gününde bulunan ve hâlâ tutuklu olan Nuriye Gülmen'in kardeşi Beyza Gülmen, "Ablam çok kilo kaybetti, fiziksel görünüşü değişti. “İçten içe ablamın organlarından yediğini düşünüyorum. O kadar zayıf şu anda" dedi.
Açlık grevi davasının üçüncü duruşması 20 Ekim Cuma günü görüldü. Açlık grevinin 226'ncı gününde yapılan duruşmada mahkeme heyeti, Özakça'nın adli kontrol şartıyla tahliye edilmesine; Gülmen'in ise tutukluluğunun devamına karar verilmişti. Duruşma 24 Kasım'a ertelenmiş; mahkeme heyeti bir sonraki duruşmaya Nuriye Gülmen'in de getirilmesine hükmetmişti.
TIKLAYIN - Semih Özakça için tahliye, Nuriye Gülmen'in tutukluluğuna devam kararı
Açlık grevi eyleminde 233 günü geride bırakan akademisyen Nuriye Gülmen'e kardeşi Beyza Gülmen refakat ediyor. Hastane koşullarının hiçbir tutukluya uygun olmadığını belirten Beyza Gülmen, "Serbest bırakmamalarının nedeni hem insanlara göstermemek hem zorla müdahale etmek" diyor.
Açlık grevi eyleminde 233 günü geride bırakan akademisyen Nuriye Gülmen, tutuklanmasının ardından sevk edildiği Numune Nastanesi’nde eylemini sürdürüyor.
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi’nde eğitim gören ve okulunu bu dönem başında donduran Beyza Gülmen ablası Nuriye Gülmen’e hastanede refakat ediyor. Günün 21 saatini ablasının yanında geçiren ve kardeşlikten öte aralarında arkadaşlığın geliştiğini söyleyen Beyza Gülmen’in en büyük korkusu zorla müdahale ihtimali.
Gazete Duvar'dan Serkan Alan'ın haberine göre, açlık grevi eyleminin 76’ncı gününde tutuklanan ve 150 gündür kamuoyunun görmediği Nuriye Gülmen’in sağlık durumuyla ilgili fazla bilgi alınamıyor. Ablasının hasta olmadığını söylediğini belirten sosyal medyadaki bazı bilgilerin gerçeği yansıtmadığını aktaran Beyza Gülmen, ablasının bilincinin açık ve moralinin yüksek olduğunu aktardı. Nuriye Gülmen’in çok kilo kaybettiğini ve fiziksel görünüşünün değiştiğini belirten Gülmen “İçten içe ablamın organlarından yediğini düşünüyorum. O kadar zayıf şu anda” dedi.
TIKLAYIN - Semih Özakça: Tarih bizi haklı çıkaracak
"Ablama ayrı bir öfke var"
Nuriye Gülmen’in refakatçi olmadan eylemini sürdürdüğü dönemlerde kilo kaybının çok arttığını söyleyen kardeşi en büyük korkularının zorla müdahale ihtimali olduğunu belirtti. Havalandırmanın kapatılması için gardiyana seslendiklerinde dahi görevlilerin ekip olarak geldiklerini, ‘Ne oldu?’, ‘Bir şey mi oldu?’ sözleriyle yaşadıkları paniği dışa vurduklarını söyleyen Gülmen şöyle devam etti:
“Zorla müdahale tehdidini çok açık hissediyoruz. Her an müdahaleye açık olduklarını yardım istediğimizde verdikleri tepkilerden gördüm. Ablama karşı daha ayrı bir öfkeleri var. Görüntüsünün insanlarda yaratacağı duygulardan dolayı insan içerisine çıkarmıyorlar. Ablamın savunması eşyalarının arasında kaldı. Savunmasını dahi yapamadı ve hep sakladılar. Serbest bırakmamalarının nedeni hem insanlara göstermemek hem zorla müdahale etmek.”
"Işıklar yüzünden iyi uyuyamıyor"
Numune Hastanesi’nde devam eden eylemin en zorlayıcı yanı ise gün ışığına ve doğal havaya duyulan ihtiyaç. En büyük sorunlarının sürekli açık olan ışıklar olduğunu söyleyen Gülmen şöyle konuştu:
“Ben de ablamın yanında gece ve gündüzü ayırt edemiyorum, hep aynı zamanı yaşıyormuş gibi hissediyor insan. Psikolojik olarak olumsuz etkiliyor ve ablamın iyi dinlenmemesine neden oluyor. Işıklar yüzünden iyi uyuyamıyor. Biz de odada ışıkları kapatmak için çeşitli yöntemler geliştiriyoruz. Paketlerin üzerindeki ambalajları poşete yapıştırıp lambanın gücünü engellemeye çalışıyoruz. Bizi görmeleri için de ışıkları kapatmıyorlar.”
Nuriye Gülmen’in eylemine devam ettiği hastane önünde nöbet tutuluyor. Gülmen’in babası Şaban Gülmen de kızına destek için hastane bahçesindeydi.(En soldan- Acun Karadağ, Beyza Gülmen, Şaban Gülmen ve Nazan Bozkurt)
"İçerinin koşulları benim için bile zor"
Açlık grevi eylemine Nuriye Gülmen ile birlikte başlayan ve tahliye edilen Semih Özakça’nın hapishaneden çıktığı haberini Gülmen’e kardeşi söyledi. Ablasının haberi aldığında çok mutlu olduğunu ama herkes gibi karmaşık duygular yaşadığını söyleyen Beyza Gülmen hastane koşullarının hiçbir tutukluya uygun olmadığını söylüyor. Gazetelerin düzenli gelmediğini ve Gülmen’e yazılan mektupların sayısının eksik olduğunu söyleyen Beyza Gülmen hastanede yaşadığı duyguları şöyle ifade etti:
“Ablamı gördüğümde soğukkanlı olmaya çalışıyorum. Duygulandığım anlar elbette oluyor ve elimden ne geliyorsa onu yapmaya çalışıyorum. Kendimi duygusallığa kaptırmayıp güçlü durmaya çalışıyorum. Benim ağladığımı gördüğünde ablama iyi bir şey olmuyor. İçerisinin koşulları benim için bile zor. Çıkıp hava almama rağmen ben bile zorlanıyorum. Ablam için yaratılan bu koşullar ona çok daha zor.”
"Kan bağım olmasa dahi çabalardım"
Numune hastanesi bahçesinde Gülmen için günlerdir nöbet tutuluyor. Yüksel Caddesi’ndeki eyleme katılanlar daha sonra hastane bahçesine gelerek burada bekleyişlerini sürdürüyor. ‘Kan bağım olmasa dahi bu kararlılığı gösterenlerin yanında olmak için çabalardım’ diyen Gülmen şu çağrıyı yaptı:
“Numune hastanesine insanların gelmesini istiyorum. Tanışmıyorsak bile ne yapabileceğimizi burada konuşalım. Ablam şu an onların ellerinde ve biz bir şey yaparak onu oradan alabiliriz. Müdahale olmadan önce ne yapmamız gerekiyorsa onu belirleyip uygulamamız gerek.”
