Bazen şişelerin içine bir ABD doları da konuyor. Şişeyi bulanlar bunu Çin ya da Kuzey Kore para birimiyle değiştirebiliyor. Geçen yıl itibariyle resmi döviz kuru bir ABD doları için 160 Kuzey Kore wonuydu. Karaborsadaki döviz kuru ise 50 kattan fazla.
Pandemi sırasında Park ve eşi, Kuzey Kore'nin kapalı bir ülke olduğu ve gerekli malzemeleri elde edemeyebileceği düşüncesiyle, çok ihtiyaç duyulan ağrı kesici ve maske gibi malzemeleri şişelerle göndermişti.
Karşıtları yasayı “Kim Yo-jong kararnamesi” olarak adlandırıp eski Cumhurbaşkanı Moon Jae-in hükümetini Kuzey'i yatıştırmaya çok hevesli olmakla eleştirirken, yetkililer yasayı sınır bölgelerinin güvenliğini korumak ve iki Kore arasındaki ilişkileri istikrara kavuşturmak için çıkardıklarını söyleyerek savundu.
Park ise o dönemi, “Bize suçlu muamelesi yapıldı” diye anımsıyor ve “Neredeyse üç yıl boyunca polis karakoluna gidip geldim. Kendimi bitkin ve eziyet çekmiş hissediyordum” diye yakınıyor.
Yasağın kaldırılmış olsa da Park için şişe göndermek daha da zorlaştı. Kiliseler ve insan hakları örgütlerinin bağışları kesildi. Kuzey'den gelen diğer birkaç sığınmacı da bu şişeleri ülkelerine göndermek için her seferinde kişi başına 200 bin won (147 dolar) veriyor.
Park'ın faaliyetleri nedeniyle güvenliklerinin riske atıldığını düşünenler de var. Bu yüzden yasak sonrası yerel halkla ilişkileri bozuldu.
Daha önce çoğu insan ne yaptıklarına ilgi göstermiyordu ve hatta yakındaki bir köyün muhtarı bile onlara şişeleri atacakları en iyi noktaları tavsiye ediyor ve bazen onlara katılıyordu.
Bu kez ise şişeleri ondan fazla güvenlik görevlisinin gözetimi altında atmak zorunda kaldı. Kolluk kuvvetleri arabuluculuk yapmaya hazır olsalar da şişelerin içinde gizli ya da hassas bir şey olup olmadığını Park'a sorup durdular.
Park her şeye rağmen pes etmeyi düşünmedi ve duyduğu bir olayı anlattı:
“Bir keresinde bir Kuzey Korelinin şişenin içindeki pirinçten şüphelendiğini ve pilav yapıp bir köpeğe yedirdiğini duymuştum. Köpek sağlam kaldığı için o kişi pirinci yemiş ve iyi kalite olduğunu anlayınca pirinci yüksek fiyata satmış ve karşılığında mısır gibi ucuz mahsullerden bol miktarda satın almış.”
2023'ün başlarında Kuzey'den iltica eden dokuz kişilik bir aile, şişeleri aldıklarını ve başka bir ilticacı aracılığıyla Park'a bir teşekkür mesajı gönderdiklerini söyledi. Dört yıl önce başka bir kadın sığınmacı da şişeleri göndererek hayatını kurtardığı için Park'a teşekkür etmişti.
Park ise alıcıların hiçbiriyle şahsen tanışmış değil. Sadece insanlara yardım etmek istediğini, amacının övgü almak olmadığını söylüyor.
“Kuzey Koreliler dış dünyadan kopuk. Muhalefet etmenin sonuçlarından korkup devlete sorgusuz sualsiz itaat ediyorlar. Bu onlara yardım etmek için yapabileceğim en basit şey” diye açıklıyor.
