Yaprak KOÇER SAMSUN, (DHA) SAMSUN\'da yaşayan Erdoğan Özoral, Kore Gazisi olan merhum babası Hüseyin Özoral\'ın Kore Savaşı\'nda görev yaptığı bölükte Ayla\'ya bakan askerlerden biri olduğunu söyledi. Babasının Ayla ile çekindiği ve ailesine gönderdiği bir fotoğrafın arkasına \'Bölüğümüzün kızı ve tugayımızın uğuru Ayla\'yla son bir hatıra. Kızımız artık yanımızdan ayrılarak Seolde bir yetimhaneye verilmiştir\' yazdığını söyleyen Erdoğan Özoral, Ayla\'yı Samsun\'a davet etti.
Samsun\'da yaşayan 1 çocuk babası Erdoğan Özoral, Kore Gazisi olan merhum babası Hüseyin Özoral\'ın görev yaptığı bölükteki askerlerin bakımını üstlendiği Koreli Ayla isimli kız çocuğunu Samsun\'a davet etti. Ayla\'nın ve Türk askerlerinin hayat hikayesinin anlatıldığı sinema filmini izledikten sonra babasının Kore Savaşı\'nda gönderdiği fotoğrafları tek tek yeniden incelediğini söyleyen Özoral, Babam Samsun\'da sanat okulundan mezun olduktan sonra askeriyeye katılıyor. Astsubay kıdemli Başçavuş olarak göreve başlıyor ve hemen ardından 1951\'de Kore\'ye gidiyor. Yaklaşık bir yıl Kore\'de kalıyor.
Sonra yaralanıp gazi olunca memlekete dönüyor. Annem bana çocukken babamın bulunduğu bölükteki askerlerin savaş sırasında 11 tane Koreli çocuk bulup onlara bakıp sahip çıktığını anlatırdı. Hatta babamla ve diğer askerlerle çocukların, fotoğrafları da bizde vardı. Filmi izlemeye gittim. Ama tamamını izleyemedim çok duygulandım. Filmi gördükten sonra fotoğraflara tek tek yeniden baktım. 3 çocuğun fotoğrafını buldum ve bunlardan birinin Ayla olduğunu gördüm. Babam 17 Mayıs 1952\'de kendi anne ve babasına gönderdiği ayla ile olan fotoğrafının arkasına \'Bölüğümüzün kızı ve tugayımızın uğuru Ayla\'yla son bir hatıra. Kızımız artık yanımızdan ayrılarak Seolde bir yetimhaneye verilmiştir\' yazmış. Yine başka bir Koreli kız çocuğunun fotoğrafının arkasına \'ana ve baba şefkatinden mahrum bir Koreli yavru\' yazıp göndermiş. Babamın anneme anlattığı hatıralardan ve babamın diğer gazi arkadaşları ile görüşmelerimden öğrendiğim savaş sırasında buldukları 11 Koreli çocuğa Türk askerleri bakmışlar, beraber yemek yemişler, bakımlarını yapmışlar, yanlarından ayırmamışlar. Filmi izlediğimde babamın anlattığı hikayeler ile aynı olduğunu görünce çok duygulandım dedi.
Babasının 1955 yılında 25 yaşında hayatını kaybettiğini dile getiren Erdoğan Özoral, Babam Gazi olarak Türkiye\'ye dönüyor. Ancak sonra hastalığı nüksedip 1955 yılında hayatını kaybetti. Ben 1,5 yaşındayken babam öldü. Ben babamın ve arkadaşlarının kahramanlık hikayelerini çok dinledim. Ben Ayla\'yı sinema filmi nedeniyle basında yer alan haberlerden gördüm. Kendisi ile iletişime geçmeye çalışıyorum. Kendisini Samsun\'a davet etmek istiyorum. Umuyorum bunu gerçekleştirebilirsem babama karşı olan görevlerimden birisini yapmış olacağım. Çünkü babam Ayla ile fotoğraf çektirmiş bu fotoğrafı kendi ailesine göndermiş. O kadar çok değer vermiş. Binlerce kilometre vatanından uzakta babam ve arkadaşları Türk askerleri bu çocukları bir insanlık görevi olarak görüp bakmışlardır, sahip çıkmışlardır. Ben de babama ve arkadaşlarına karşı bunu başarabilirsem manevi olarak kendimi çok huzurlu sayacağım. Bundan 1,5 yıl önce Güney Kore Askeri Ateşesi Samsun\'a geldi ve babamın madalyasını beratı ile beraber bana verdiler. O da evimin en değerli köşesinde bulunuyor şeklinde konuştu.
