Taraf gazetesinde yaşanan ayrılığı gazeteciler nasıl yorumladı

Taha Akyol (Hürriyet)

 

TARAF gazetesindeki istifalar duyulunca Yasemin Çongar ve Neşe Düzel’i aradım.

Yakın dostlar olarak konuştuk. Yakın dostlar diyorum çünkü öyleyiz.

...

Ahmet Altan’la meslek hayatımızda yollarımız fazla çakışmadı. Roman ve yazılarından tanıyorum. Bazı konularda benzer, bazı konularda çok farklı düşünüyoruz. Ama entelektüel kalitesini her zaman takdir ederim. Bazen beğenerek bazen tepki duyarak okuduğum yazılarını bundan sonra da bir yerde okumak isterim.

Telefon görüşmemizde Yasemin Çongar ve Neşe Düzel, Taraf’ın patronu Başar Arslan’dan takdirle bahsettiler. “Cesur insan, çok fedakârlık yaptı, çok zorluklara katlandı” dediler. Gerçekten piyasa şartlarında Taraf gibi bir gazeteyi sürdürmek mali açıdan çok zordur.

Patronu bu kadar takdir ettikleri halde niye ayrıldılar?

Görüşmemizde Yasemin de Neşe de ayrıldıkları müessese hakkında eleştirel tek kelime etmediler. Başar’ın kendisi de “görüş ayrılığı” diye açıklama yaptı.

Yolların ayrılması

İstifaların iktidarla ilgili bir yönü var mı? Sordum fakat Yasemin de Neşe de bu yönde bir şey demediler. Star yazarı sevgili Elif Çakır da istifaları duyunca “Ne oldu da istifa kararı aldılar, enteresan... İktidar baskısı demezler umarım” diye konuştu, hürriyet.com’da okudum.

Hükümet, niye akıllara böyle bir ihtimalin geliverdiğini iyi düşünmelidir. Malum, bazen bir şeyin “şüyuu vukuundan beter” etkiler yaratır.

Cumhuriyet gazetesinde 1980’lerin sonuna doğru Hasan Cemal’le İlhan Selçuk arasında da dünyaya bakışta ve gazetecilik anlayışında ortaya çıkan “görüş ayrılıkları” 1991 sonlarında yolların ayrılmasıyla sonuçlanmıştı.

Taraf’ta bazı “görüş ayrılıkları” olduğu bir süredir görülüyordu. Değerli yazar Orhan Miroğlu, Ahmet Altan’ı eleştirerek gazeteden ayrılmıştı.

Kimselerle aynı görüşte olmamız gerekmez, farklı görüşlerin olmasının ülkede fikri zenginliğin gelişmesi için şart olduğunu görmek yeter. Onun için, Taraf’taki görüş ayrılıklarının depremle sonuçlanmasına üzüldüm.

...

Felsefi olarak ‘radikalizm’e karşı olduğum halde, Ahmet Altan’ı, Yasemin Çongar’ı, mülakat alanında basın hayatımızda bir çığır açmış olan Neşe Düzel’i tekrar Taraf’ta okumak istiyorum. Öğreneyim diye... Yanlış bulduğum şeyleri ortaya koyduklarında, doğrusunu daha ikna edici şekilde yazmam için beni daha çok araştırma yapmaya zorlasınlar diye...

Taraf gazetesindeki istifalar dün basın dünyasına düşen bomba etkisi yaptı...

Önce Ahmet Altan, Yasemin Çongar ve Neşe Düzel’in istifa haberleri geldi... Onları Pakize Barışta ve Murat Belge’nin istifaları izledi...

...

Gazetenin tarihi bir misyon yaptığına kuşku yok... Ergenekon, Balyoz ve benzeri davalarda birçok iddia bu gazete aracılığıyla ortaya atıldı. Gazete bilgi kirliliği yaratılmasına, yargının baskı altına alınmasına, yargısız infazlar yapılmasına büyük katkıda bulundu. Yoğun ihbarlar bu gazete aracılığıyla yapıldı. TSK mensupları ve ordu bu gazete ile itibarsızlaştırıldı.

Davalar görülmeye başlayınca bu defa savunmalara yeterince yer vermediler. Yalanlanan haberleri bu gazetede göremedik. Aynı anda laik Cumhuriyete, Atatürk’e, Atatürkçülüğe yönelik sürekli bir karalama yürüttüler.

Taraf kendi açısından bu süreci askeri vesayete son verme, normalleşmeye katkıda bulunma gibi tezlerle savundu.

Ne var ki varılan noktadan şikâyetçi olanların başında Ahmet Altan geliyordu. Son dönemde ağır yazılar yazdı. Bu arada kritik davalarda sona gelinmiş, misyon tamamlanmıştı. Nokta konuldu...

 

Selcan Taşçı (Yeniçağ)

...

Ümraniye operasyonu ile eşzamanlı olarak hayata geçirilen Taraf, yayınlandığı ilk günlerde  “demokratikleşme”  paydasında buluştuklarını iddia ettiği AKP iktidarına tam destek veriyordu. Taraf ile AKP arasına TSK girdi. 2008 yılında Aktütün karakoluna düzenlenen PKK saldırısı sonrası Taraf gazetesi Genelkurmay’ı hedef alan bir dizi yayın yaptı. Tayyip Erdoğan ise bu yayınlar karşısında dönemin Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ’un yanında yer aldı. Erdoğan’ın Başbuğ’un terörle mücadelenin başarısına çalıştığını vurgulayarak yaptığı  “Özgür basının da uymak zorunda olduğu meslek ahlakı kuralları”  vardır uyarısının ertesi günü Taraf  “Paşasının Başbakanı” manşetiyle çıktı.

...

Ümraniye operasyonlarıyla eş zamanlı olarak hayata geçirilen Taraf sürecin  “pusulası”  gibiydi. 

Kimlerin gözaltına alınacağı, kimlerin tutuklanacağı, kimin ne ile suçlanacağı, kim için hangi cezanın isteneceğini Türkiye, Taraf’tan öğrendi. Yüzlerce insan hedef gösterildi, gazeteciler fişlendi. Silivri yargılamalarının temeli, delili de Taraf’ın bavulcu muhabiri Mehmet Baransu’ya sızdırılan  “belge(!)” lerden ibaretti.

Hukuksuz, haksız, adaletsiz bir yoldan geçilerek artık sona gelindi;

“İçeridekiler”e ceza yağacağı belli.

Bu anlamda Taraf’ın “misyonu” bitti.

Şöyle de denebilir tabii:

Erdoğan  “özel yetkili” mahkemelerden sonra, namlusunu kendisine çeviren  “özel yetkili”  medyaya da son verdi!