2 Nisan'da İngiltere'de toplanacak olan G-20 liderlerinin ajandasında küresel kriz, çözümler, gelişmekte olan ekonomilerin dünya ekonomisiyle daha fazla entegre olması, krizden çıkış için daha güçlü yardım planları ve IMF'de gerçekleştirilmesi düşünülen reform var.
Merak ve heyecanla beklenen zirveden bir sonuç çıkmaması ihtimali ise ürkütüyor. Zira krizden kurtuluşun anahtarı gibi görülen zirve sonuçsuz kalırsa küresel ekonominin çökeceği iddiaları bile var.
Referans gazetesinin haberine göre toplantıya yönelik öncelikler ülkelere göre değişiyor. Türkiye için AB'de teşvik planının devreye girmesi, korumacılıkla mücadele ve yoksulların desteklenmesi ön planda. Korumacılık konusunda Türkiye'ye Brezilya, Kanada, Hindistan, Japonya ve Güney Kore destek verirken IMF'de gelişmekte olan ülkelerin daha fazla söz hakkı olması ve fonun daha sıkı denetlenmesi gibi değişiklikler ise Euro Bölgesi, Kanada, Çin, Almanya, Endonezya, Meksika, Rusya, Suudi Arabistan ve İngiltere tarafından destek buluyor.
Türkiye: Türk ihracatçısının en büyük pazarı olan AB ülkelerine hırslı ve iyi koordine edilmiş bir mali teşvik planını uygulamaya koymaları için baskı yapılması. Büyük ekonomilerin korumacı politikalardan uzak kalmayı taahhüt etmeleri. Krizin yoksul ülkeler üzerinde yaratacağı etkilere vurgu yapılması ve büyük ekonomilere baskı yapılarak yardım yapmalarının sağlanması.
İngiltere: Yeni bir küresel teşvik paketi için destek sağlamak. Düzenleyici kuruluşlar konusunda yakın işbirliğini teşvik etmek ve Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) yeni bir rol üstlenmesini sağlamak. Aralarında İngiltere'ye bağlı ülkelerin de bulunduğu vergi cennetleri konusunda sıkı önlemler almak.
ABD: Dünya genelinde daha büyük bir mali teşvik sağlamak ve buna gelişen ülkelerde biriken rezervleri de dahil etmek. Finans sektöründe düzenleyiciler arasında daha iyi bir işbirliği sağlamak. Offshore vergi merkezlerinde şeffaflık sağlamak için baskıyı artırmak.
Euro Bölgesi: AB üyesi 27 ülkeyi Avrupa Komisyonu, dönem başkanı Çek Cumhuriyeti ve Avrupa Merkez Bankası temsil edecek. AB platformunun IMF için ek kaynaklar oluşturulması, finansal düzenlemeler ve kurumlarda reform çağrılarına destek vermesi bekleniyor.
Arjantin: IMF gibi çok taraflı borçlanma kuruluşlarında gelişmekte olan ülkelerin söz hakkının artırılmasına yönelik reform ve koşulsuz kredilerinde boyun eğme yerine işbirliğinin esas alınması. Vergi cennetlerine baskının artırılması. Finans piyasaları ve sermaye hareketleri konusunda düzenleyicilere daha büyük rol verilmesi.
Avustralya: Finans kuruluşlarının sahip olduğu zehirli varlıkların bilançolardan silinmesi. Zayıf ama sistematik açıdan önemli olan finans kuruluşların yeniden sermayelendirilmesi ve stres testine sokulmaları. Yaşama gücü olmayan bankaların kapatılması ya da millileştirilmesi.
Brezilya: Kredi akışının yeniden sağlanabilmesi için gelişmekte olan ülkelerde finans sisteminin temizlenmesi. Ekonomik büyümenin güvence altına alınabilmesi için makro ekonomik politikalarda işbirliğine yönelik ayarlamalar yapılması. IMF gibi uluslararası kuruluş ve forumlarda reform yapılarak gelişmekte olan ülkelerin söz hakkının kuvvetlendirilmesi. Doha Raundu görüşmelerinin tamamlanması ve korumacılığa karşı mücadele edilmesi.
Kanada: İyileştirme planlarında korumacılıkla mücadeleye bağlılık. G-20 üyesi ülkelerde yerel bankacılık düzenlemelerinin kuvvetlendirilmesi konusunda fikir birliğine varılması. IMF ve Mali İstikrar Forumu'nun desteklenmesi ve kuvvetlendirilmesi.
Çin: IMF'de Çin'e daha fazla oy hakkı tanınması konusunda reform yapılması. Uluslararası finans düzenlemelerinin sıkılaştırılmasını istiyor ancak herhangi bir düzenleyicinin Çin bankaları üzerinde güç sahibi olmasından yana değil. Kur oranı ve büyük miktarda tasarruf konusundaki eleştirilerden kaçınıyor.
Fransa: Dünya genelinde finans piyasaları ile ilgili düzenlemelerin sıkılaştırılması için cesur ve somut adımlar atılması. Hedge fon ve vergi cennetleriyle ilgili iş yapan bankalara sermaye yükümlülükleri getirerek önlem alınması. Bankalarla ilgili ihtiyatlı kararlar alınması ve adil muhasebecilik normlarının oluşturulması.
Almanya: Finansal düzenlemelerin tüm ürünleri, piyasaları ve katılımcıları kapsayacak şekilde genişletilmesi. Konjonktürel etkilerin yumuşatılması için bankaların sermaye yeterlilik kurallarının modifiye edilmesi. IMF ve Mali İstikrar Forumu'nda reform yapılarak yeni uluslararası finans kurallarının tamamlanmasında yetkili olmalarının sağlanması.
Hindistan: Küresel ekonomide güven artırıcı önlemlerin tamamlanması ve küresel finans kuruluşları ile piyasalarda reform yapılması. G-20 zirvesinde gündeme gelen planların tamamlanabilmesi için küresel bir gözetim mekanizmasının oluşturulması. Batılı ülkelerin ağırlığının dengelenmesi için Asya'da işbirliğinin artırılması. Ticari korumacılığın caydırılması.
Endonezya: Gelişmekte olan ülkelerin krizden daha az etkilenmelerini sağlayacak 'Küresel Harcama Destek Fonu'nun geliştirilmesi. Çok taraflı kalkınma bankalarının paralarını kullanma konusunda daha verimli olmalarının sağlanması. IMF'de reform yapılarak fona küresel statükoda daha etkin bir rol verilmesi.
İtalya: Küresel krize kısa vadede koordineli tepki verilebilmesi için uluslararası çabaların artırılarak güven ortamının yeniden oluşturulması. Reformların gerekliliği konusunda geniş bir konsensus oluşturulması ve küresel mali yapının kuvvetlendirilmesi. Finans sisteminde geçerli olacak ortak standart ve prensiplerin belirlenmesi için düzenleme alanında G-8 ve G-20'nin birlikte çalışması.
Japonya: Serbest piyasa ve ticarete bağlılığın teyit edilmesi korumacılığa karşı çıkılması. Kredi piyasalarının desteklenmesi, acil sorunlar ve ülkelerin mali teşvik için harekete geçmeleri konularında daha geniş bir uluslararası konsensusun oluşturulması. Finans sektöründe daha iyi düzenlemeler konusunda fikir birliğinin sağlanması.
Meksika: Dünyanın önde gelen finans kuruluşlarının yeniden şekillendirilmesi. Ülkeler arasında daha fazla işbirliği ve koordinasyonun sağlanması. IMF gibi finans kuruluşlarının karar alma mekanizmalarında gelişmekte olan ülkelerin ağırlığının artırılması.
Rusya: Mali İstikrar Forumu'nun genişletilmesi. IMF'de reform yapılması. IMF'de Rusya ve diğer gelişmekte olan ülkelere daha fazla oy hakkı sağlanması.
Suudi Arabistan: IMF başta olmak üzere uluslararası finans kuruluşlarında finans yapılması, katkıda bulunan ülkelere daha fazla söz hakkı tanınması. Suudi Arabistan'ın IMF'ye ek katkı sağlayacak tek ülke olarak kalmamasının sağlanması. Enerji ve talep güvenliğinin sağlanması.
Güney Afrika: Düzenleyici reformlardan önce iyileştirici önlemlerin teşvik edilmesi. Gelişmiş ülkelerde krediler aracılığıyla kötü borçlar konusunda harekete geçilmesinin kolaylaştırılması. G-20 ülkeleri arasında daha etkin bir siyasi koordinasyon sağlanması. Gelişmekte olan ülkelerin ağırlığının artmasına paralel olarak uluslararası finans kuruluşlarının idaresi ile ilgili kuralların değiştirilmesi.
Güney Kore: G-20 ülkelerinin ticari bariyer koymayacaklarına dair kesin sözler vermeleri. Düşük karbonlu ekonomik büyümenin hızlandırılması için çerçeve oluşturulması. Kredi derecelendirme kuruluşlarının verdiği raporların teknik yönleri konusunda anlaşma sağlanması.
