T24 - Wikileaks'in yayımladığı Stratfor maillerinde, Stratfor'un CEO'su George Friedman'ın, uzmanlarını kaynaklardan bilgileri nasıl almaları konusunda eğittiği yer aldı. Kriptolarda, Friedman'ın uzmanlarına, "Eğer değer taşıdığını düşündüğün bir kaynağın varsa, onun üzerinde kontrol sağlamalısın. Kontrol, kaynağın kendi kaynaklarını açıklamasını ve sonrasında görevlendirilebilmesini sağlayacak şekilde mali, cinsel veya psikolojik kontrol anlamına geliyor" dediği yer aldı.
Taraf gazetesinde "Friedman'dan Reva'ya casusluk dersleri" başlığıyla yayımlanan (12 Mart 2012) Wikileaks kriptosu şöyle:
Friedman'dan Reva'ya casusluk dersleri
Stratfor Direktörü George Friedman, 2011 yılının sonlarında, portföyüne Güney Amerika’yı da ekleyen uzman Reva Bhalla’ya istihbarat toplama taktikleri verirken, kaynağını her yolla “hâkimiyeti altına almasını” söylemişti. Söz konusu yazışma, 6 Aralık 2011’de Bhalla’nın, Kübalı doktorların Venezuela lideri Hugo Chavez’e “iki yıl” ömür biçtiğini (Rus doktorların ise bir yıldan da az ömrü kaldığını savunduğunu) belirten bir kaynağının verdiği istihbaratın güvenilirliğini sorgulaması üzerine yapılıyor.
Friedman’ın tavsiyeleri üzerine kaynaklarını değerlendirme konusunda öğrenecek çok şeyi olduğunu kabul eden Reva, “Bir kaynağı okumakla ilgili olarak senin söylediklerini dinledim (tiki olan Türk). Bu kaynağın tikinin ne olduğunu gözlerini okuyarak anladım“ diye yazıyor.
‘İstihbaratçı olunca zor ama...’
Friedman ise, Stratfor’un Chavez’in kanseri ve ne kadar ömrü kaldığıyla ilgili istihbarat toplamaya ne denli önem verdiğini ispatlarcasına şöyle diyor:
“Eğer değer taşıdığını düşündüğün bir kaynağın varsa, onun üzerinde kontrol sağlamalısın. Kontrol, kaynağın kendi kaynaklarını açıklamasını ve sonrasında görevlendirilebilmesini sağlayacak şekilde mali, cinsel veya psikolojik kontrol anlamına geliyor. Bir istihbarat kuruluşuna [burada Friedman ‘istihbarat örgütü’ olarak da çevrilebilecek olan ‘intelligence organization’ terimini kullanıyor] bağlı olduğun bilindiğinde, bunu yapmak bir hayli zor. Yaklaşımın nasıl olacağının kararı sana değil, senin denetmenine ait olmalı. Çünkü kaynağa çok yakın bir konumdasın ve yapacağın değerlendirmelerin sıhhati doğal olarak sorgulanmalıdır. [Kaynakla yapacağın] her görüşme senin ile denetmeninin arasında planlanmalı ve her görüşmenin belli bir hedefi olmalı ve bu, gerçekte ilgilendiğin ama tercihen gizli tutulması gereken mevzunun tartışılması üzerine kurulmamalı, daha ziyade kaynağı kişisel olarak analiz etmek ve onun kontrolünü sağlama yönünde hareket etmek gerekir. Operasyonun gerekçesi, çeşitli gizlilik derecelerinde bilgiler elde etmek olacaktır ve kontrolü bir kez sağladın mı, ilk iş, kaynağın nasıl bir erişime sahip olduğunu belirlemek olmalıdır. Eğer bu testi geçemezse kaynakla ilişki bitecektir.
Sahadaki analistlerin sorunu mevzuyu tartışmak isteme eğiliminde olmaları ki bu, kontrol ilişkisi kurmaya odaklanmak yerine, hedefin farkındalığını arttırma sonucunu veriyor.
Dolayısıyla profesyonel bir açıdan bakarsan, bu hedef senin kimin adamı olduğunu biliyor, ilgi alanlarını anlıyor ve sen onun üzerinde, onun sana sadakati konusunda yüksek bir güven olarak tarif edilebilecek olan kontrolü hiç kuramamış oluyorsun.
Washington erişim düzeyleri belirlenmemiş olan insanlarla yapılan dedikodularla dolu bir yerdir.
Esas zorluğu anlayabilmen için tüm bunları anlatıyorum. Etkili olabilmek için senin hedefin şahıs olmalı, mevzu değil. Aksi takdirde bu sadece dedikodu olur ki, o da kesin olarak teyit edemediğin bilgiler anlamına gelir.”
