Yoksul ailelerden gelen çocukların zengin yaşıtlarına kıyasla eğitimde başarı şanslarının düşük olduğu gerçeği üzücü de olsa artık genel kabul gören bir kanı. Amerikalı iktisat profesörü Greg Duncan, Zürih merkezli Jacobs Vakfı'ndan kazandığı 1 milyon dolarlık araştırma ödülü ile çocuklukta beyin gelişimini inceleyen bir deney başlatıyor.
Sean Coughlan'ın BBC Türkçe'de yer alan haberi şöyle:
Yoksul bir aileyi daha zengin kılarsanız, çocuklarının başarı şansı da doğru orantılı olarak artar mı, dersiniz?
Çocukların beyin gelişimini engelleyen ya doğrudan para değil de, kötü konutta yaşamak, kötü sağlık koşulları, işsizlik, kötü ebeveynler, ya da böyle gelmiş böyle gider zihniyetine dayalı yoksulluk kültürü ise?
Amerikalı iktisat profesörü Greg Duncan, Zürih merkezli Jacobs Vakfı'ndan kazandığı 1 milyon dolarlık araştırma ödülü ile çocuklukta beyin gelişimini inceleyen bir deney başlatıyor. Greg Duncan, California Üniversitesi'ndeki Eğitim Fakültesi'nde yoksulluğun çocukluktaki etkileri alanında uzman bir isim. Profesör Duncan, düşük gelirli ve yeni doğmuş bebeğini tek başına yetiştiren, bin kadar kadın seçmeyi ve bu kadınlara çocukları üç yaşına gelene kadar harcanmak üzere 4'er bin dolar vermeyi planlıyor.
Kontrol grubundaki kadınlara ise çok daha düşük miktarda para verilecek.
Beyin gelişimi
Bu büyük deney, uzun vadeli ve bir hayli de pahalı olacak, ancak Profesör Duncan, gelir artışının aile hayatı ve çocuğun gelişiminde ölçülebilir bir değişikliğe yol açıp açmadığını anlamak istiyor.
Acaba nörologlar, 4 bin dolar verilen anneyle büyüyen çocukla diğerleri arasında bilişsel bir gelişim farkı bulabilirler mi?
Düşük gelirli ailelere mali destek sağlanmasının faydalarını bilmeyen yok kuşkusuz. Ama bu araştırmada mali desteğin, özellikle okul öncesi çocukların hayatına bir etkisi olup olmadığına bakılıyor. Profesör Duncan'a göre çocukların beyninin en hızlı geliştiği, 'beynin mimarisinin' oluştuğu dönem bu, çünkü.
2015 yılında başlatılacak deney sırasında ekonomik yükü daha az hisseden ailelerin, çocuklarına daha farklı davranıp davranmadıkları da incelenecek.
Örneğin verilen parayı keyfine göre harcamak isteyen ebeveynler engellenmeyecek; zira bu da araştırmanın bir parçası olacak. Duncan'ın daha önceki bir araştırması da erken yaşlardaki deneyimlerle bireyin ergen olduktan sonraki tutumları arasındaki güçlü ilişkiye işaret ediyor.
Orta sınıf ailelerden gelen çocukların daha ilkokulun ilk gününde yoksul sınıf arkadaşlarına göre harfleri ve sayıları tanımada daha başarılı oldukları gözleniyor.
Beş yaşındayken yoksul olan çocuklar eğitimlerini de daha erken aşamada bırakıyor, ileride daha az para kazanıyorlar; ayrıca zengin çocuklara göre daha sağlıksız oluyorlar.
