Deutsche Welle: Sayın Reitschuster, son kitabınız "Putin'in gizli savaşı: Moskova Batı'yı nasıl istikrarsızlaştırıyor?" yayımlandı. Kitabınızda, Almanya'da, Putin'in emrinde dövüş sporcuları olduğunu iddia ediyorsunuz. Almanya'da bir Rus Ordusu olduğunu söylemek mümkün mü, yoksa bu soru çok mu doğrudan olur?
Boris Reitschuster: "Ordu" kavramı benim pek hoşuma gitmese de bunu söylemek yanlış olmaz. Orduların en önemli özelliği büyük olmalarıdır. Burada söz konusu olan ise bir ordundan ziyade, birlik. İstihbarat birimlerinin tahminlerine göre, mevzubahis olan 250-300 kişilik bir grup. Bu birliklerin temeli, "sistema" adı verilen ve Rus özel komando birliği Spetsnaz'ın kullandığı tekniklerle büyük benzerlikler gösteren dövüş tekniklerinin öğretildiği kurslara dayanıyor. Bu türden kurslar Batı'da mantar gibi çoğalıyor. Ama şunu da söylemem gerekiyor, bu kurslara gidenlerin yüzde 99,99'unun gerilla grupları ile hiçbir ilgisi yok; kursa giden herkesi 'gizli Rus savaşçıları' oldukları zanı altında bırakamazsınız.
Ama bazıları gerçekten o çevrelere giriyor ve ileri eğitim bahanesiyle Moskova'ya gönderiliyorlar. Orada Spetsnaz yöntemlerine göre eğitim alıyorlar. Sadece yakın dövüş tekniklerini değil, patlayıcı madde yapımını, ateşli silahları, sabotaj eylemleri düzenlemeyi öğreniyorlar. Daha sonra Almanya'ya geri dönüp Moskova'dan bir emir gelmesini bekliyorlar. Bazıları poliste, bazıları orduda görevli. Eyalet Anayasayı Koruma Daireleri'nden biri söz konusu iki kişiyi tutukladığında, "Biz Rus askeriyiz ve bize ona göre muamele edilmesini istiyoruz" dediler.
Peki,bu dövüşçüler Alman vatandaşı mı?
Çoğu Alman. Bazılarının iki pasaportu var. Çoğunluğu Rusça biliyor. Almanya'da Sovyet kökenli yaklaşık dört milyon kişi yaşıyor. Ancak çoğu sadık vatandaşlar, bunun altını çizmek gerekir.
Yani Almanya'da 250-300 Rus sabotajcısı kendilerine emir verileceği anı bekliyor, öyle mi?
Evet; istihbaratın belgelerini incelediğimde şoke oldum ve gördüklerime hemen inanmadım. Zaman içerisinde başka kaynaklarla da başvurdum. Ciddi biçimde konuyu araştırmaya başladığımda ise bunun yeni bir şey olmadığını gördüm. DDR döneminde de benzer bir şey yapılmış. Bu Putin'in buluşu değil, KGB yöntemlerinin devamı. Bu kişilerin somut eylemlere karıştığı yönünde elde herhangi bir bulgu olmasa da bir yerlerde gizli bir şekilde patlayıcı madde tutulduğunu bilmek pek de hoş bir duygu değil.
1971 yılında Rus ajanı lan Oleg Ljalin, İngiltere tarafına geçti. Buna benzer bir programa katılmıştı o da. İngiltere o dönemde 100'den fazla KGB ve Sovyet askeri istihbarat teşkilatı GRU çalışanını sınır dışı etti. Neden Alman makamları da aynısını yapmasın? İstihbarat birimlerinin elinde yeterince bilgi varsa eğer…
Öncelikle şunu söylemem gerek, bana bu belgeleri gösteren Alman gizli servisi değildi. Batılı bir gizli servisti. Orada da Almanya'nın bu bilgileri uzun süre ihmal etmesi kimsenin hoşuna gitmiyor. Batı'nın naifliği ve her şeye kolayca kanması beni bu tür birliklerin kurulması ve Rus ajanlarının Almanya'da görevlendirilmesinden daha fazla şaşırttı. Tarih hafızamız çok zayıf. Soğuk savaş döneminin nasıl olduğunu ve Sovyetler Birliği'nin hangi yöntemlere başvurduğunu unuttuk. Oysa Soğuk Savaş dönemi geri dönüyor. Tehlikeleri ciddiye almak gerekiyor.
Söyleşi: Efim Schuhman
Alman gazeteci-yazar Boris Reitschuster çağdaş Rusya konusunda çok sayıda kitap kaleme aldı. Reitschuster, 1999-2015 yılları arasında Focus dergisinin Moskova Bürosu yöneticisi olarak görev yaptı.
