Berliner Zeitung Brüksel'deki zirvenin sonucunu şöyle
değerlendiriyor:
“İdealizm ile acımasızlığın bir karışımı olan güncel planlar özellikle
umutlar üzerine inşa edildi. Türkiye’deki gibi otoriter bir yönetimin
anlaşmayı şantaj olarak kullanmayacağı umudu ve sığınmacıların
Avrupa’ya gelmek için başka güzergâh aramayacağı umudu üzerine…
Bu planlar başka AB üyelerinin de gerçekten sığınmacı kabul
edeceğinden yola çıkıyor. Bu planlar, iltica yasalarının daha da
sertleştirilmesine göze alıyor. Bu anlaşma gerçek bir çözüm değil,
aksine aşırı derecede dengesiz bir yapı. Ama aynı zamanda bir
başlangıç da. Birlik çıkarlarını ulusal çıkarların üstünde tutma çabası
yönünde Avrupa'daki ortak tutum da sonuçta bir değer.”
Tagesspiegel gazetesinin yorum sütununda ise şu satırları
okuyoruz:
“Avrupalı ve insanî açıdan asıl uygun çözüm, iyi organize edilmiş ve
iyi korunan dış sınırlarda gerçekten yardıma muhtaç savaş
mağdurları ile ekonomik nedenlerden dolayı göç edenleri birbirinden
ayırt edebilmek olurdu. Türkiye çivisinin Avrupa binasını bir arada
tutması isteniyor. Bir bu, bir şu çözüm önerisinin masaya geldiği son
aylardaki reel politikanın mantık çerçevesinde Ankara ile işbirliği
gayet yerinde bir adım. Durumun bu raddeye gelmesi ise, kendine
değerler ve dayanışma birliği olarak bakan Avrupa’nın acizliğinin
belgesi.”
Münster’de çıkan Westfälische Nachrichten adlı gazetenin yorumu
da şöyle:
“Sonuçta rahatlama daha ağır basıyor. AB ile Türkiye arasında
anlaşma sağlandı. Brüksel’deki zirve motorunun teklemesine rağmen
nihayet hedefine ulaştı. Kendi içinde bölünmüş bir AB şimdilik
inandırıcılığını korumayı başardı. Bu kirli bir anlaşma mı? Hayır.
Ankara ile varılan anlaşmanın bir alternatifi yok, zira Avrupa bir
yandan dışarıya karşı kapanmak ama bir yandan da zordaki insanları
unutmadığını göstermek istiyor. Bu zamanla rahatsız edici ödünlere
neden olacağı kesin bir denge arayışı.”
Magdeburg’da çıkan Volksstimme gazetesi AB ile Türkiye arasında
varılan anlaşmayı şöyle değerlendiriyor:
“Türkiye dışarıya karşı AB’nin mali yardımı ile milyonlarca
sığınmacıya sürekli olarak koruma sağlayabilecekmiş gibi yapıyor.
Ancak ülkedeki durum giderek gerginleşiyor. Kendi işini kaybetme
korkusuyla sığınmacılara karşı bir tavır alan Türklerin sayısı her
geçen gün artıyor. Birçok kişi de suç oranının artmasından korkuyor.
PKK ile çatışmalar ve IŞİD teröristlerinin artan tehdidi de tabloyu
ağırlaştırıyor. Gelecek aylarda ülkeye binlerce sığınmacı daha
gelirse, rüzgarın yönü iyice değişebilir. Alman Federal Hükümeti bu
yüzden Suriye’deki savaşı sona erdirmek için uluslararası
partnerleriyle elinden geleni yapmak zorunda.”
