Yuva

Alsem Roidi’nin Yuva adlı romanı Kaplumbaa Kitap’tan Haziran ayında çıktı. Roman geçmişini aydınlatmaya teşebbüs eden Aykut’un kendini tanıtmasıyla başlıyor. Aykut kendisinin bir roman kahramanı olduğunu, yazarın ise Alsem olduğunu biliyor. Aykut’un söyledikleriyle birlikte romanın bir üstkurmacaya dönüştüğünü hissediyoruz.

FURKAN KEMER

Yuva çok uzun değil. Anlatıdaki yoğunluk metnin davetkârlığıyla birleştiğinden kısa sürede okunabiliyor.

Kitapta öne çıkan şeylerden biri anlatının kronolojik olarak inşa edilmemiş olması. Roman tıpkı hafıza gibi çağrışımlarla, bağlantısız görünen anılarla ilerliyor. Karakterin geçmişini birbirinden farklı olayları dile getirmesiyle anlıyoruz.

Walter Benjamin’in “Dolayısıyla hiçbir zaman telafi edemeyeceğimiz bir şey vardır: On beşimizdeyken evden kaçmamış olmak” deyişi Aykut’un hayatını da şekillendirecek bir meseleye dönüşüyor. Aykut da böylece, “talih çarkını kendisi için çevirmeye”[1] başlıyor.

Aykut daha on sekizine gelmeden evden kaçar: “… cebimde yarım paket sigara ve kırk lirayla bir bilinmeze doğru yola çıktım.” Aykut’un artık bir evi yoktur, ailesini bırakmıştır. Tam da burada, kitabın adı bir kez daha ön plana çıkıyor: Ev insanın içine doğduğu yerse, yuva insanın bizzat inşa ettiği yerdir.

Evden kaçmasında baba figürünü yıkmış olmasının da payı vardır. İleride babasıyla tekrar yüzleşecektir…

^{Alsem Roidi}

Şehirler, mekânlar, oteller, gemiler… Aykut belki de hepimizin yapması gereken bir başına buyrukluk sergiler. Öyle ki, onun gibi olmak isteriz okurken.

Aykut kitap boyunca bol bol savrulur, çünkü kendi kendini inşa etmeye çalışıyordur. Tam da burada okur olarak birçok maceraya eşlik etme şansı yakalıyoruz. Arkadaşları, aşk ilişkileri, çalıştığı yerler; hepsi Aykut’un kendini inşa etme sürecinde büyük rol oynuyor.

Esprili ve gündelik bir dille yazılmış olan Yuva aynı zamanda argo ve küfür içeriyor. Bu özelliğiyle jenerasyonuna dair tahlilleri bizzat o jenerasyonun diliyle ortaya koyuyor.

Romanın sonlarına doğru durgunlaşan anlatımı duygusal, öznel ve psikolojik yönleriyle tüm bunların ne için anlatıldığına bir cevap veriyor. Böylece okurla kurduğu diyalog, manevi bir yoğunluğu da barındırıyor.

Alsem Roidi’nin yeni romanı Yuva “başkalarının” evinden kurtulup kendi yuvasını inşa eden bir gencin tüm çıplaklığıyla anlatıldığı bir kitap. Tüm hikâye kendisini sınırlandıran evden çıkıp kendi sınırlarını çizebildiği yuvaya kavuşabilme macerasını üstlenme cesaretiyle başlıyor.

• 

[1] W. Benjamin’den her iki alıntının kaynağı: Walter Benjamin, Son Bakışta Aşk, yay. haz. Nurdan Gürbilek, 2014, Metis Yayınları, s. 52-53.