1983'de Adıyaman'a zorunlu hizmet için gittiğimizde, orada bulduğumuz ve kısa süre içinde kardeş yakınlığıyla bağlandığımız kişilerdendi Dr. Ahmet Doğan. Kahramanmaraş, Elbistan ilçesi Nurhak beldesinden olduğunu öğrendik bir süre sonra. Orada bahçeleri, kavak ağaçları ve tarlaları vardı. Kelimenin en dolu anlamıyla saf anadolu insanlarındandı Ahmet abi. Sürekli düşen pantolonunu çekerken çok güzel gülerdi. Biz de bir süre sonra ona takılmak için Nurhak sana güneş doğmaz şarkısını söylemeye başladık. Bir gün bizi bir kenara çekti:" O çocuklar Nurhak dağlarında öldürüldü ama onları ihbar eden köylüler İnekli köyündendi ve İnekli, Nurhak'a değil, Adıyaman Gölbaşı'na bağlı bir köydür" dedi. Ne demek istediğini anlamıştık ve bir daha bu şarkıyla ona takılmadık. O sıralar dilimizde Edip Cansever'in Mendilimde Kan Sesleri şiiri vardı ve ben o şiirdeki Ahmet abiyi bulduğumuzu düşündürdüm biraz.

Ahmet abinin o yıllardaki en önemli amacı Devlet İhtisas Sınavını kazanıp KBB uzmanı olmaktı ama bir türlü Fransızca olan yabancı dil sınavını geçemiyordu; bir süre hepimiz o kazansın diye seferber olduk ama Ahmet abinin uzmanlık sınavını kazanmasını sağlayamadık. Biz daha sonra büyük şehirlere döndük; o ise oralarda kaldı. İki oğlu da doktor oldu. Biz onu çok severdik ama o ise, bizi daha engin bir şekilde severdi. Dün akşam öğrendim ki geçen bayramda Ahmet abiyi kaybetmişiz. Mayıs ayında emekli olmuş; annesinin yanına gitmiş Nurhak'a. Oralarda vakit geçirmiş. Çocuklarına bayramı da burada geçirip döneyim demiş. Bir sabah bize de anlattığı bahçelere doğru yürüyüşe çıkmış ama sonra kalbi yolda duruvermiş.

Biraz önce küçük oğlu Münir'i aradım; sanki yaşadığı gibi ölmüş baban dedim. Hep sade ve doğduğu topraklara özlem içinde biriydi Ahmet abi. Kalbinin de Nurhak'da bir yol kenarında durması da tesadüf değil sanki. Bize onunla geçirdiğimiz o güzel zamanların anıları, bize, çocuklarımıza olan sevgisi ve bir de tam da bu akşam yayınlanan "Hatırla" şarkısındaki duygular kaldı.