Osman Kavala 2000 gündür tutuklu.

Hangi gerekçeyle? Hangi suç isnadına, hangi delillere dayanarak?

Bu soruların, onu yargılayan ve mahkûm edenler dahil herkesin bildiği cevabı: korkuların ve kindarlığın esiri iktidarın emri ve keyfî müdahalesidir. Kavala davası, sadece yargının taraflılığının ve bağımlılığının değil, Türkiye’de insan haklarının, özgürlüklerin ve demokrasinin nasıl yok edildiğinin de bire bir fotoğrafıdır.

Osman’ın, Silivri’deki zorunlu ikameti 6 yıla yaklaştı. 65 yaşını geçen yıl Silivri’deki hücresinde kutladı. "Kutladı" sözcüğü lafın gelişi, tamamladı demek daha doğru. Birilerinin emri ile işinden, evinden, ailesinden, dostlarından, arkadaşlarından, sivil toplum faaliyetlerinden, ülke insanlarına hizmetten koparılmasının üzerinden 2000 gün geçti. "Silivri soğuktur" diye sözde espri yapan AKP milletvekili hanım ve benzeri vicdansızlara inat ne soğuğa ne haksızlığa ne de yalnızlığa yenildi. Umudunu ve direncini koruyarak dimdik duruyor.  

Aynı zorbalık ve keyfilikle hukukun ırzına geçilerek, uluslararası sözleşmeler, yasalar ihlal edilerek içerde tutulan Selahattin Demirtaş’ın, Figen Yüksekdağ’ın, Gültan Kışanak’ın tutuklulukları da 7 yıla yaklaşıyor. Onlar gibi, tümüyle siyasî nedenlerle tutuklanmış, hukukun h’siyle ilgisi olmayan yargılamalarla mahkûm edilmiş niceleri var. Tümünün adını sayamadığım, İslamo- faşizan dönemin iktidar ve yargı mağdurlarının sembolü haline gelmiş birkaç isimle yetindiğim için beni affetsinler.  

Bu insanların, sadece birilerini korkuttukları, birilerinin keyfini kaçırdıkları, iktidarlarını tehdit ettikleri için hayattan ve bizlerden koparılmalarına, rehin alınmalarına, hukuk skandalı karar ve uygulamalarla içerde tutulmalarına isyan ediyorum. Böyle bir suçu vebalini yüklenenlerin nasıl rahat uyuduklarını da anlayamıyorum. Cezasız kalacaklarını düşündükleri içindir belki de. Ama kalmamalılar.

Kavala davası sadece yargının değil toplumun utancıdır

Osman Kavala 2000 gündür tutuklu. Ama bu yazı sadece sevgili Osman’a selam gönderme, uğradığı haksızlığı, hukuksuzluğu hatırlama ve hatırlatma yazısı değil; ülkemizin, toplumumuzun, hepimizin utancının yazısı…

Kavala davası tarih önünde muktedirlerin, yargının, Türkiye’nin bir döneminin alnına çalınmış kara lekedir. Ancak Osman’ın yıllarının çalınmasında, başta içinden çıktığı iş dünyasının, hangi kesimden hangi ideolojiden olursa olsun hak hukuk diyen siyaset erbabının, hukukçu camiasının, bu ülkenin aydınının, yazarının çizerinin, sivil toplumun, hepimizin payı yok mu, diye sormaktan da alamıyorum kendimi. Çaresizlikten doğan öfkem yüzünden, uluslararası ve ulusal çapta dayanışma çabalarına haksızlık ediyorum belki. Ama "vah vah", "yapmayın etmeyin" demekle yetinip davaya yeterince sahip çıkamamış, keyfiliğe ve hukuksuzluğa karşı yeterince güçlü mücadele verememiş, muktedirlerin iradesine karşı tek ses, tek vücut olarak dikilememiş olma duygusunun ağırlığından da kurtulamıyorum.

Bu suçun mutlaka cezası olmalı

Hırsızlık yasalara göre suçtur. Bu adaletsiz, vicdansız düzende devlet bütçesinden yani hepimizin cebinden milyarlar çalan büyük hırsızlar muteber iş adamı olarak iktidarın koruyup kollaması altında semirirken açlıktan ekmek çalan çocuklar bile yargılanıp hüküm giyiyor. Peki, insanların ömründen çalmaktan daha büyük hırsızlık olur mu? Osman’ın, Demirtaş’ın, Kışanak’ın ve diğer bütün arkadaşlarımızın, özellikle "Allah’ın lütfu darbe"den bu yana yıllardır suçsuz günahsız hapislerde çürütülen insanlarımızın özgür yaşam haklarını gasbedenler, onların ömürlerinden çalanlar cezasız mı kalacaklar?

Yağma yok!..

Kaç kez beraat etmesine rağmen, AHİM’in hak ihlâli kararlarına rağmen tahliyesine engel olarak Osman Kavala’nın ömründen 2000 gün çalanların tümü: mevkilerinden yararlanarak yargıya müdahale edenler, yargı bağımsızlığını ihlal edenler; Anayasa hükmüyle bağlı olunan uluslararası sözleşmelerin ve kurumların kararlarına uymayanlar, mahkûmiyet veya tutuklama kararlarının altında imzası olan yargı erbabı, savcılar, hakimler, ömürden gün çalma suçuna iştirak eden kim varsa, tümü suçlarının  kefaretini  hem kamu vicdanında hem de yargı önünde ödemelidir. Ödemelidir ki bu ağır suç bir daha işlenmesin, ödemelidir ki insanların ömründen çalmak, özgürlüklerinden mahrum bırakmak bu kadar kolay olmasın ve cezasız kalmasın.

İktidara talip olanlar sorumluluklarını yüklenmeli

İktidara talip olan, kendilerine umut bağlanan Millet İttifakı içi boş demokrasi ve özgürlük söylemleriyle yetinmemeli, ömürleri çalınanların acil tahliyesini vaat etmelidir. Daha önce de yazdığım gibi siyasî af vaadi Millet İttifakı’nın demokratik topluma vereceği güvencedir. Ve yine yazmaya çalıştığım gibi, asında bu bir af değil, mevcut iktidar ve devlet adına mağdurlardan özür dilemek olacaktır.

Özür dilemek iyidir, toplumun da haksızlığa uğramış yargı mağdurlarının da yüreğine su serper. Ancak suçun bedeli olmalı, suçlular bedel ödemelidir. Adalet Bakanlığı’nın bütçesinden çıkacak birkaç kuruş tazminatla değil, çünkü ömürlerden çalınan yıllar, günler, saatler maddiyatla ölçülmez. Hukuksuz yargı kararlarının bütün müsebbipleri, en tepeden en genç savcıya, hakime kadar, suçta payı olan herkes hak ettiği cezaya çarptırılmalıdır.

Tutuklamalardan, intikam yargılamalarından, yaşadığımız bu karanlık dönemin muktedirlerinin kötücül yöntemlerine benzer işlerden söz etmiyorum. Fazlasıyla gerilmiş, cepheleşmiş bu toplumda daha fazla gerginliğe değil sükûnete, iyiliğe, adalete ihtiyacımız var. Ancak, yöntemini ben bilemiyorum ama hukuksuzlukta payı olan herkes, kendi kurumları çerçevesinde soruşturulup, kararları incelenip yaptıkları hukuksuzluklar o kurumun kurallarınca cezalandırılabilir. Meslekten men, konum ve rütbe indirimi, mağdur ettiği kişilerden özür, vb. düşünülebilir.

Yargı bağımsızlığını yok eden; hak, hukuk, adalet ilkelerini toplumsal bilinçten ve vicdandan kazımaya çalışanlara, yani suçun aslî faillerine gelince… Onların iktidardan düşmeleri, tarihe siyasî emelleri ve iktidarları uğruna insanların ömründen çalanlar olarak geçmeleri, kamuoyu nezdinde suçluluklarının tescili yeterli ceza olabilir mi?

Politik davranayım, kendimi kollayayım, bilmiyorum diyeyim…