Eski Dev-Genç Genel Başkanı Ertuğrul Kürkçü, parlamenterlik hayatına Mersin'den seçilerek başladı. Sonraki dönem seçimlere partisinden İzmir adayı oldu. Kazandı ve Meclis'teki milletvekilliğinin ikinci dönemini İzmir mebusu olarak tamamladı.
Şu birkaç gün içerisinde HDP'deki durumu, yani milletvekilliği netleşecek. Biz Mersin'de yaşayan devrimciler, demokratlar, sosyalistler, kadınlar, gençler, Çerkesler, Kürtler, Türkler, Aleviler, Sünniler, işçiler, emekçiler, akademisyenler, nükleer karşıtları, Yeşiller... Mersin'deki çeşitli meslek gruplarına mensup insanlar olarak Ertuğrul Kürkçü'yü bu dönem tekrar Mersin Milletvekili olarak görmek istiyoruz. İlk dönemki performansını hafızalarımızda yer etti. Gayretlerini, çabalarını, çalışkanlığını, mütevaziliğini, yardımseverliğini, saygın kişiliğini unutmadık.
Hayat tarafından ateşli çemberlerden geçerek, akkor közler üzerinde yürüyerek sınanmış şahsiyeti, sağlam karakteri, yüksek bilgi ve kültür düzeyi, eleştiriye kalben açıklığı, görev ve sorumluluk bilinci, sorun çözme ve yönetme becerisi, geniş ufku ve tabii muazzam deneyim ve birikimi ile Mersin gibi birçok bakımdan kritik bir şehirde saydığım ve daha sayamadığım potansiyel yetilerinin bu kentin geleceğine matuf tarihi katkılarda bulunacağından onu vekilimiz olarak görmek istiyoruz.
Mersin Kürt nüfusunun yoğun bulunduğu, farklı etnik grupların, inanç topluluklarının yaşadığı çok kültürltü bir şehirdir. Bu yapısı kente zenginlik verdiği gibi potansiyel sorunları da barındırmaktadır. Gelen ve ardı arkası kesilmeyen göçlerle şehrin toplumsal dokusu sürekli bir metamorfoz yaşamakta ama bu başkalaşım sağlıklı yönetilemediğinden, günü birlik ve reel – politik hesaplarla soruna yaklaşıldığından çözümsüzlük had safhaya ulaşmıştır.
Akkuyu nükleer santral yapımı sürüyor. Santral dışında yaşanan ve gün geçtikçe artan çevre sorunları kentteki asude yaşamı tehdit etmenin ötesinde boğmaktadır.
Zincirlerinden boşanmışcasına sürgit inşaat çılgınlığı Akdeniz şehri kimliğini deforme etmektedir günbegün.
Bir işçi havzası niteliği ile geniş bir emekçi - çalışan kesim yaşıyor şehirde ve şehre yakın yerleşim yerlerinde. Gettolar oluşuyor ki bu çok tatsız bir gelişmedir.
Tarım sorunları ayyuka çıkmış durumdadır; her yerde olduğu gibi. Narenciye cennetinde portakal bahçeleri nostaljik muhabbetlerin konusu olmaya başladı çünkü o güzelim bahçelerde inşaatlar yükseliyor. Can sıkıcı olan nokta şudur: Bu inşaatlar nüfus popülasyonundaki itkilerden değil, müteahhit aç gözlüğünden ve narenciye yetiştiricisinin emeğinin karşılığını alamaması ürünün yıllardır dalında kalmasından uğradığı zarar yüzünden kat karşılığı yapsatçıya vermesinden kaynaklanıyor. Olan o güzelim portakal, greyfurt, mandalina bahçelerine oluyor. Gidişat katastrofik, çünkü inşaatları söküp yeniden narenciye ağaçları dikilemeyecek. Konut ihtiyacı değil onca siteyi bina ettiren etmen.
Bu kadar belalı mesele ile de burjuva siyasetinden medet beklemek safdillik olur. Bu çok başlı ejderha ile ancak daha 22 yaşında Dev-Genç Genel Başkanı olmuş, ODTÜ- Mimarlık son sınıfa kadar tahsilini sürdürmüş Ertuğrul Kürkçü cenk edebilir.
Mersin onu çok sevdi. Bir anımla sonlandırayım: 1 Mayıs'ta cumhuriyet meydanına giriyoruz. Sıcak cehennemi desem mübalağa olmaz. Sloganlarımızla alandaki yerimizi alıyoruz: Fabrikalar, tarlalar, siyasi iktidar her şey emeğin olacak. Alanı inletiyoruz. Başka katılımcılar alkış tufanıyla sloganımıza karşılık veriyorlar. Bir anda kendiliğinden ve alandaki katılımcıların büyük çoğunluğu tarafından bir slogan atılıyor. Spontane, hazırlıksız yakalanıyoruz ama şaşırıyoruz da seviniyoruz da. Ben Kızıldere'den yeni gelmişim, ayağımın tozuyla mitinge koşmuşum ama atılan slogan belli ki önceden hiç konuşulmamış, tartışılmamış. Ama 1 Mayıs alanında yaşanan şu olay Mersin'in Ertuğrul Kürkçü'ye olan esirgeyiciliğini, sevgisini muhteşem bir belagatle ifade ediyor. Gözlerimden akan yaşlar slogana katılmamı engelleyemiyor, hançeremi yırtarcasına slogana katılıyorum:
"Ertuğrul Kürkçü irademizdir"
Mersin Ertuğrul'unu geri istiyor.