Sizce, her kim idi ise, Rus uçağını düşürmeden önce şunları düşündü mü?

1) Bu bir uçaktır.

2) Bu bir savaş uçağıdır.

3) Bu bir Rus savaş uçağıdır.

4) Rusya dost bir ülkedir.

5) Bu Rus savaş uçağı hava sahamı ihlal etmiş olsa bile amacı saldırgan değildir. Yanlışlıkla girdi ve hemen çıkacak.

6) Bu savaş uçağını düşürürsem askeri veya başka herhangi bir konuda elime bir şey geçmeyecek.

7) Zararım ise çok büyük olabilir. Çünkü: Rusya en büyük ticaret ortaklarımdan biridir. En büyük gaz tedarikçimdir. Turizm endüstrimin en büyük müşterisi Ruslardır. Müteahhitlerim Rusya’da yüz milyonlarla dolarlık iş yapıyor. Rusya’dan gazda indirim istiyorum. Gaz açığım var -Rusya’nın Mavi Akım’la bana daha çok gaz yollamasını istiyorum. Rusya’dan ikinci bir boru hattı istiyorum. Rusya bana nükleer bir santral inşa etmekte. Bütün bunlar tehlikeye girebilir.

8) Rusya da kalkıp benim uçaklarımı düşürebilir. O zaman ne yaparım?

9) En iyisi, ben akıllı davranayım. Bu uçağı düşürmeyeyim. Defolsun gitsin. Bir de durup durduk yerde Rusya’yı kendime düşman etmeyim. Zaten dostum kalmadı.

10) Hımmmmmmmmmmmmmmm....

11) Bana ne! Bana ne! Düşürücem işte. Düşürücem! Düşürücem! Düşürücemmmm!

*

Bence, her kimse, Rus uçağını düşürmeden önce bunları düşünmedi. Bunları düşünmediği gibi, tam kabinenin açıklandığı gün, bu olayın ekonomiye yapabileceği etkiyi de düşünmedi. Rusya’nın intikam için Suriye Türkmenlerini yerle bir edeceğini de düşünmedi, Kürtlere silah yardımı yapmaya başlayabileceğini de düşünmedi, Kürtlerin otonom olma emellerini destekleyeceğini de düşünmedi. Yumurta kapıya dayanınca, NATO’nun Gürcistan, Ukrayna gibi TC’yi de soğukta bırakabileceğini de düşünmedi.

En önemlisi Rus uçağını düşürmekten elde edilecek avantajın sıfır olduğunu düşünmedi.

Ne düşünmüş de Rus uçağını düşürmüş olabilir?

Aklı normal çalışabilen birisinin bunu anlaması mümkün değildir.

Erdoğan ve ekibi -buna askerler de dahildir- sağlıklı düşünme yeteneğini kaybetti.

Bunlar artık sadece Türkiye için değil, dünya barışı için de tehlikelidir.