Hasan Cemal

05 Mayıs 2020

Gökdelenin tepesinden düştük ama daha yere vurmadık, demişti rahmetli Sakıp Ağa...

Evet, hâlâ düşmekteyiz, daha kötüsünü henüz görmedik

Daha önce de yazmıştım.
Yıl 1994, Çiller Başbakan.
Türkiye derin bir ekonomik kriz içinde kıvranıyor.
Sabah gazetesindeyim.
Bir gün Sakıp Sabancı'nın kapısını çalmıştık, gidiş nereye diye görüşlerini dinlemek için...
Rahmetli Sakıp Ağa, o muzip sevimli halleriyle demişti ki: 

Ağalar, gökdelenin tepesinden
düştük, tepetaklak iniyoruz ama
daha yere vurmadık. Onun için henüz
başımıza gelenin farkında değiliz.

NYTimes'ın köşe yazarı Thomas Friedman da kriz zamanlarına dair benzer bir şey yazmıştı:

Bir an 80 katlı bir gökdelenin
tepesinden aşağı düştüğünü farz et. Öyle
olabilir ki, 79 katı geçinceye kadar
uçtuğunu bile sanabilirsin.

Sevgili Sakıp Bey bugün hayatta olsaydı, ne derdi bilemem.
Şimdilerde biz yine bu durumdayız, gökdelenden düştük.
Henüz dibe vurmadık!
Daha kötüsünü görmedik.
Dün iktisatçı, bankacı bazı dostlarla uzun uzun sohbet ettim, özeti aşağıda.