Dünyanın en büyük yönetmenelerinden Ingmar Bergman'ın vasiyeti üzerine eşyaları iki hafta önce Stockholm'ün ünlü müzayede salonu Bukowski'de açık artırmayla satıldı.
Filmlerinin bütün sahnelerini en ince ayrıntısına kadar hesap eden büyük usta Ingmar Bergman eşyalarına dünyanın dört bir köşesinden binlerce hayranı tarafından bu kadar ilgi gösterileceğini tahmin etmiş miydi bilmemize olanak yok.
Ama 28 Eylül günü müzayedeye çıkarılan eşyaların tahminlerin çok üzerinde fiyatlarla satılması, ünlü yönetmenin bunu öngörmüş olduğu şeklinde yorumlanıyor.
Büyük usta iki yıl önce öldüğünde mirasının nasıl paylaşılacağını herkes merak etmişti.
Gotland Adası'nın kuzeyindeki küçük Farö adasındaki ev ve bankada ne kadar olduğu bilinmeyen para, mirasçılar tarafından nasıl paylaşılacaktı?
İngmar Bergman'ın altı ayrı kadından doğmuş dokuz çocuğu aynı evde oturamayacağına göre evin satılması gerekecekti.
Sanat çevreleri müze haline getirilmesi gerektiğini savundukları Bergman'ın evini devletin satın almasını istedi. Ama Ingmar Bergman'ın vasiyeti açıklanınca bütün tartışmalar noktalandı.
Bergman son eşi Ingrid 1995'te öldükten sonra hazırladığı vasiyetnamesinde, bütün eşyalarının ve evinin satılıp elde edilecek paranın çocukları arasında paylaştırılmasını istemişti.
116 ülkeden talep
Yönetmenin vasiyeti üzerine eşyaları iki hafta önce Stockholm'ün ünlü müzayede salonu Bukowski'de açık artırmayla satıldı. Müzayedenin çok hararetli geçeceği önceden belli olmuştu.
Müzayede kataloğuna 116 ülkeden talep geldi. Binlerce kişi çok önceden gelip müzayede salonunda sergilenen 339 parça eşyayı inceledi. Hepsinin üzerine başlangıç fiyatı konmuştu. Eşyaların toplam değeri yaklaşık 200 bin euro tutuyordu.
Yönetmenin çalışma masasının yanında, buruşturduğu kağıtları attığı hasır sepet bile satılacaktı. Sepetin başlangıç fiyatı da 40 euro idi. Maddi olanakları sınırlı olanların, hiç değilse Bergman'ın bir anısına sahip olmayı istedikleri, çöp sepetinin başında dakikalarca beklemelerinden belli oluyordu. Sonunda müzayede günü geldi.
Çöp sepeti 1000 Euro
Olanaklarını zorlayarak bir Bergman anısına sahip olmak isteyenler, kurdukları hayallerle kaldı. Bukowski müzayede salonunda bugüne kadar görülmemiş bir artırma yarışı başladı. Çöp sepeti 1000 euroya satıldı.
Müzayedeye telefonla kimlerin katıldığı bilinmiyordu ve hala açıklanmadı, ancak fısıltı gazetesine göre Amerika'dan Hoolywood'un ünlü yönetmenleri Woody Allen ve Francis Ford Coppola da, Bergman'dan anıların peşindeydi.
Bergman'ın satranç takımı böylelikle 97 bin euroya alıcı buldu. Üstelik satranç takımında beyazların şahı da eksikti.
Bergman'ın yıllarca oyunlarını sahnelediği Kraliyet Dram Tiyatrosunun maketi, artırma yarışında satranç takımını da geçti.
Maketin fiyatı 100 bin euroya kadar çıktı. Maketi Bergman'a oyuncuları hediye etmişti. Bergman makette, tiyatronun balkonunda oturmaktaydı.
Eşyalardan en ilginci yatağının başucundaki komodinlerdi. Komodinlerden birinin üzerini Bergman not defteri gibi kullanmıştı.
Yönetmen gece uyanınca ya da sabah kalkınca gördüğü rüyaları unutmadan hemen komodinin üzerine mavi keçeli kalemle not etmişti.
''Korkuyorum, korkuyorum, korkuyorum'' net şekilde okunuyordu. Ya da filmlerinin, tiyatro oyunlarının adları: ''Fanny ve Alexander'', ''Saraband'' gibi...
Bergman'ın eserlerini önce rüyasında gördüğünün kanıtıydı adeta komodin. Komodin 3500 euroya satışa çıktı, 35 bin euroya satıldı.
Eşyalar 18 Milyon Krona satıldı
339 parça eşyadan o gün toplam 1 milyon 750 bin euro (18 milyon kron) elde edildi. Eşyaların kimlere satıldığı, nerelere gideceği bilinmiyor.
Bugünlerde de Farö adasındaki evi de Christies'de açık artırmayla satılacak. 500 bin euro değer biçilen evin açık artırmada kaça çıkacağını kimse tahmin edemiyor.
Bu duruma en çok üzülenler yıllarca Bergman'ın oyunlarında ve filmlerinde rol almış sanatçılar. Çocukları ise sessiz.
''Evim ve eşyalarımın satılıp elde edilen gelirin çocuklarım arasında paylaştırılmasını istiyorum. Bu isteğime duygusal tepki gösterilmesini, tartışılmasını istemiyorum.''
Büyük yönetmenin eşyaları vasiyette yer alan yukarıdaki ifade üzerine satıldı. Bu ifade de Bergman'ın vasiyetini de film ve tiyatro senaryoları gibi etraflıca düşünerek hazırladığını gösteriyor. Çünkü, çocuklarına kaldığı takdirde zaten yıpranmış olan eşyalar bir süre sonra çöp olacaktı.
Oysa Bergman hem çocuklar arasında paylaşım yüzünden hır gür çıkmasını önledi hem de onlara servet bırakarak büyüklüğünü bir kez daha gösterdi.