Fotoğraf sanatçısı Bennu Gerede, yaşadığı ilişkilerde psikolojik ve fiziksel şiddete maruz kaldığını anlattı. Gerede, şiddete maruz kalmış bir kadın olarak susmaması gerektiğini "Sevgisine bağımlıydım. Onsuz hiçbir şey olduğumu düşünüyordum. Ama artık susmayacağım ve beni hiçbir şey susturamayacak" sözleriyle dile getirdi.
Bennu Gerede, yeni çıkacak kitabı "Ben, Ben Nü"yü Hürriyet'ten Ayşe Arman'a anlattı. Gerede'nin, kitabında anlattığı ilişkiler ve geçmişte yaşadığı şiddet olaylarıyla ilgili Arman'a verdiği yanıtlardan bazıları şöyle:
"İyi ama şiddet ne oluyor? Kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi senin şiddete uğrayabileceğin. Fakat bu kitaptan öğreniyoruz ki, bayağı ciddi şiddete maruz kalmışsın! Nasıl yaşadın onca felaketi?"
"Haklısın, kırk yıl düşünsem benim de aklıma gelmezdi! Güya ben toplumun eğitimli, özgür, hatta farklı yüzünü temsil ediyorum, öyle değil mi? Açık açık konuşabiliyorum, özgürüm... Ama işte gel gör ki ben bile bu felaket durum karşısında yıllarca sustum"
Arman'ın 'neden sustun' sorusuna ise Gerede şöyle yanıt verdi:
"Bunun sanırım iki cevabı var: Birincisi, “Sahi ya, ben şiddete uğruyorum!” demek vakit alıyor. Kendinin de bu kavramın kurbanı olduğunu anladığında, zaten çoktan etlerin çürümüş, kalbin kırılmış ve kafan bulanmış oluyor. Benim olayımda da durum bu. Ben “Hayır!” demeyi öğrenene kadar sürdü bu. Diğeri, yani gördüğüm şiddeti idrak etmemi geciktiren sebep, “O aslında beni seviyor!” yanılgısı. Sürekli gerekçeler üretiyorsun: “Bunu yaparken çok sarhoştu, üzgündü, kafası dağınıktı!” Hep bu bahanelerin arkasına sığınıyorsun. Ben de öyle yaptım. İnsanların beni uyarmasına rağmen hep gözümü yumdum. Devekuşu gibi kafamı kuma gömdüm. Herkese kulaklarımı tıkadım. Sürekli, “Bana asla yapmaz bunu, ben farklıyım!” diyordum. Ve en acıklısı, onu değiştirebileceğimi düşünüyordum. En büyük yanlış da bu: Kimseyi değiştirmeyi isteme, değiştirebileceğini de zannetme"