Krizle tırmanan işsizliğin çaresiz bıraktığı vatandaşlar, en küçük iş umuduna bile adeta koşuyorlar. Dün de Manisa’da 90 kişilik iş için başvuranların sayısı 1500’ü buldu.
Manisa’da bir yemek şirketi için alınacak 90 personel için, İş-Kur’a bir gün içinde 1500 kişi başvurdu. Başvuranların büyük çoğunluğunun üniversite mezunu kadınlar olması dikkati çekti.
Yiğit Yemek Sanayi Şirketi, işyerlerinde çalıştırmak üzere 1 kimya, 1 gıda ve 1 ziraat mühendisi ile 1 yönetici sekreteri, 1 diyetisyen, 20 aşçı ve aşçı yardımcısı, 2 tatlı ustası, 5 şoför, 2 kasap, 2 büro memuru, 10 temizlikçi, 15 bulaşıkçı, 29 garson almak için İş-Kur Manisa Şube Müdürlüğü’ne başvuruda bulundu.
Toplam 90 kişilik kadro için, İş-Kur’a 1500 işsiz başvuruda bulundu. Sabah saatlerinde İş-Kur Manisa Şubesi’nin önünde uzun kuyruklar oluşturan vatandaşlar, işe girebilmek için saatlerce sıra bekledi. Kimi çocuğuyla birlikte, kimi ise kırık ayağıyla iş başvurusunda bulundu.
Kuyrukta bekleyenlerin büyük bölümünün 40-57 yaş arası üniversite mezunu kadınlar oluşturdu. Kuyrukta umutla bekleyenler, işşizliğin bellerini büktüğünü belirtip, “Evimize bir lokma ekmek götüremiyoruz. Aylardır işsiziz” diyerek tepkilerini dile getirdi.
‘6 aydır sıkıntıdayız’
Eşinin geçirdiği trafik kazası nedeniyle belinden sakatlanıp, çalışamadığını belirten 47 yaşındaki Cemile Kahraman şöyle konuştu:
“Bir çocuğum Gazi Üniversitesi Sanat Tarihi bölümü son sınıf öğrencisi. Maddi sıkıntı nedeniyle okulu bırakmayı düşünüyor. Evimizde tek çalışan benim. Ancak çalıştığım işyeri kapanınca işsiz kaldım. 6 aydır geçim sıkıntısı çekiyoruz. Bir an önce iş bulmak, ailemin geçindirip çocuğumu okutmak istiyorum.”
‘Emekli maaşımla geçinemiyorum’
Bacağının biri kırık olduğu için koltuk değnekleriyle kuyrukta bekleyen emniyet müdürlüğünden emekli bekçi Ercümen Kınacı (50), bir umut diyerek başvuranlardan. İki çocuk babası Kınacı şunları anlattı:
“Evim kira, eşim çalışmıyor. Ancak emekli maaşımla ne kiramı ne evin masraflarını ne de Bilkent Üniversitesi’nde okuyan oğlumun masraflarını karşılayabiliyorum. Mecburum. Çalışmaktan başka çarem yok. Eşim de benimle birlikte iş başvurusu için geldi.”