BM raporu, ulusal kalkınmanın ölçülmesinde salt ekonomik bir ölçüt olan Gayri Safi Yurt İçi Hasıla gibi yöntemlere alternatif bir ölçüt olarak ortaya koyulan ve ülkelerin sağlık, eğitim ve gelir dağılımı alanlarında sıralayan bir rapor.
Raporda, dünyanın refah düzeyi en yüksek ülkelerinden Amerika Birleşik Devletleri'nin sağlık, eğitim ve gelir konularında endekste yapılan düzeltmelerle birlikte 4'üncü sıradan 23'üncülüğe gerilediği görülüyor.
Türkiye'nin Ermenistan, İran ve Azerbaycan'ın hemen ardından 92. sırada yer aldığı rapora göre dünyada insani gelişme oranının en düşük ülkeler arasında Kongo Demokratik Cumhuriyeti, Nijer ve Burundi gibi ülkeler bulunuyor.
Rapora göre Türkiye'nin insani gelişme endeksinde geçen yıla oranla reel artış sergilemesinin nedenleri arasında milli gelir seviyesinin küresel ekonomik krizden görece daha az etkilenmesi ve yaşam beklentisinin 72,2 yıldan 74 yıla çıkması yer alıyor.
İnsani Gelişme Endeksi sıralamaları her yıl sağlık, eğitim ve gelir alanlarından derlenen en güncel uluslararası karşılaştırılabilir veriler ışığında yeniden hesaplanıyor.
Raporun bir parçası olan toplumsal cinsiyet eşitsizliği endeksinde ise en üst sırada İsveç yer alırken, Türkiye ise 146 ülke arasında 77'inci sırada yer alıyor.
Bu endekste, üreme sağlığı, yıl olarak okullaşma süresi, parlamento temsili ve iş piyasasına katılım gibi bileşenler hesaba katılıyor.