*Şahin Alpay
Fatma’ya veda
Sevgili dost ve akrabalarımız,
Hepimizin çok sevdiği eşim Fatma’yı son yolculuğuna uğurlamak için toplandık. Fatma benim aşkım, en yakın dostum, kurduğum ailenin temel direğiydi. Onun için ardından bir çift söz etmek istiyorum.
Onu size anlatmama gerek yok. Sizler onu bütün güzellikleriyle, aklı, dirayeti, özgüveni, fikri hür ve vicdanı hür kişiliğiyle tanıyorsunuz.
Ona ilkokulda âşık oldum, ortaokulda aşkımı ilan ettim, üniversitede onu kazandım. 21 yaşında evlendik. Ben aklımın ve duygularımın rüzgârına kapılıp savrulurken o hep sağlam durdu. Kurduğumuz aileyi korudu.
Beni dünyanın en mutlu eşlerinden biri yaptı. Bana canımdan çok sevdiğim çocuklarımı ve torunlarımı kazandırdı. Çektiğimiz bütün sıkıntılarda dik durdu ve bana da dik durmayı telkin etti. Huzurunuzda ona bir kez daha teşekkür etmek istiyorum.
55 yıl süren beraberliğimizin maalesef üç yılını sürgünde, iki yılını da hapiste geçirdim. Ondan ayrı kaldığım beş yıl için kendimi affetmiyorum. Huzurunuzda ondan bir kez daha af diliyorum.
Görüşlerimi ve kimi davranışlarımı paylaşmadığı hâlde Fatma ile bunca yıl süren mutlu birlikteliğimizin temeli neydi?
Kendisine sorarsanız çocuklarımız hayrına beni bırakmadı. Bazı dostlarıma göre o sıra dışı kişiliğimden hoşnuttu. Başkalarına göre ise o bana aşkla bağlıydı. Belki hepsi birden geçerli oldu.
Onu uğurlarken yegâne tesellim bize vakarına ve kişiliğine uygun bir şekilde veda etmiş olması. Ne çekti, ne de çektirdi…
Bağımsızlığına çok düşkündü, kimseye tabi olmadan yaşadı ve öldü.
Hepinizin bildiği gibi Fatmasız yaşamak benim için çok zor olacak…
Birlikte yaşadıklarımızın hikâyesini yazıp ölmek istiyorum.
Bu uğurlamaya katıldığınız, acımızı paylaştığınız için hepinize candan teşekkürler.