Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün (OECD) 2012 yılı için hazırladığı rapor, teşkilat üyesi ülkeler arasında en çok Türk işçilerin çalıştığını ortaya koydu.
Hollandalı işçilerin haftalık çalışma süresi 30 saate, Almanlarınki 35 saate gerilerken, Türk işçiler geçen yıl haftada ortalama 48 saat çalıştı.
Türkiye’ye en çok yaklaşan ülke 44,5 saatle Güney Kore ve 43 saatle Meksika. Bu ülkeleri küresel finansal kriz sonrası borç batağına düşen Yunanistan (42 saat) izliyor. Avrupa’nın doğusunda yer alan Macaristan, Slovakya, Polonya ve Çek Cumhuriyeti gibi ülkelerde haftalık çalışma saati ortalama 40. Yine küresel finansal krizden etkilenen Portekiz’de rakam 39, İspanya’da 38,5, İtalya’da ise 37,5.
Arif Bayraktar’ın Zaman’daki haberine göre, uzmanlar Türkiye’deki çalışma saatlerinin yüksekliğini, ‘gelişmekte olan ülke belirtisi’ olarak değerlendiriyor. Türkiye’de çalışma saatleri ve şartlarında iyileşmenin giderek arttığına işaret eden uzmanlar, iş güvenliğine verilen önemi buna örnek gösteriyor. Ayrıca haftalık çalışma süresinde son 5 yılda 3 saat azalma görüldü. Rakam 5 yıl öncesinde 50 saatin üzerindeydi.
Aslında raporda Türkiye’de 50 saatin üzerinde çalışan olduğuna işaret ediliyor ancak rakam verilmiyor. Türkiye’deki işçilerin yüzde 82,2’si 40 saat ve üzerinde çalışıyor. Bu yüzdeyi aşabilen 5 ülke var: Macaristan, Slovenya, Estonya, Polonya ve Çek Cumhuriyeti. Asıl dikkat çeken nokta ise gelişmiş ülkelerde 40 saat ve üzeri çalışan işçilerin oranının yüzde 50’nin altında olması. Mesela Fransa’da 40 saat ve üzerinde çalışanların oranı yüzde 34,1. Danimarka’da yüzde 12,6.
Rakamlar yıllık bazda dikkate alındığında ortadaki fark daha da belirgin hale geliyor. Nitekim Hollandalı ve Alman işçiler yılda yaklaşık 1.385 saat çalışırken, aynı sürede Türk işçilerin çalışma saati 1.855. Aradaki fark 500 saate yakın. Bu kadar çok çalışmaya rağmen ortaya ekonomik değeri yüksek ürünler konulmamasını, Makine ve Aksamları İhracatçıları Birliği Başkanı Adnan Dalgakıran şöyle açıklıyor: “Çünkü üretilen ürün katma değeri yüksek bir ürün değil.” İstanbul Sanayi Odası Başkanı Erdal Bahçıvan da İSO 500 rakamlarını açıklarken bu duruma dikkat çekmiş ve “Eğer yabancı sermaye de Türkiye’de bu eksiği giderici yatırımlara yönelirse ülkedeki ekonomik verilerin çok zaman almadan iyileşmesi hayal değil.” değerlendirmesi yapmıştı. Sektör öncüleri Türk işçilerin bu denli çalışmayı motor gibi katma değeri ve getirisi yüksek ürünlerde harcaması halinde cari açık probleminin ortadan kalkacağını belirtiyor. Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı Nihat Ergün de bu bilinçle özellikle Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Türk mühendisleri ile görüşmüş ve Türkiye’de faydalı üretime katkıda bulunmalarını istemişti. Tüm bu değerlendirmelerin önemi, Türkiye’deki işçilere göre neredeyse 500 saat daha az çalışarak Avrupa’daki büyümenin motoru olmayı başaran Almanya’ya bakıldığında daha da iyi anlaşılıyor. Rapora bakıldığında yine dev markaların sahibi Japonya’daki yıllık çalışma saatlerinin de Türkiye’ye kıyasla epey düşük olduğu anlaşılıyor. Türkiye’de 1.855 olan yıllık çalışma saati, Japonya’da 1.745, OECD ülkeleri ortalamasında 1.765, krizdeki İtalya’da 1.752, İspanya’da 1.686, İngiltere’de 1.654.