İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi'nin yayınladığı rapora göre madencilik kazalarının yüzde 99'u özel sektör madenlerinde meydana geliyor. Rapora göre, son 10 ayda maden kazasında ölen işçilerin sayısının ise en az 354. 354 işçiden 351’i, yani yüzde 99.15’i özel madende, üçü kamu madeninde çalışıyordu.
1- Konya-Karaman bölgesinin kapalı havza olduğu belirtilip linyit madenlerini su basabileceği uyarısı Enerji Bakanlığı’na yapılmıştı. Hal böyleyken bu uyarı neden dinlenmiyor…
2- Çalışma Bakanlığı geçen 19-20 Haziran tarihlerinde madeni denetlemişti. “Kapatılma gerektirmeyen eksiklikler”den dolayı şirkete 9 bin lira idari para cezası kesilmişti. Bu mudur kapatılma gerektirmeyen eksiklikler? Yine denetimler ve yeni torba yasa sonrası bölgede bulunan 12 madenin 9’u üretimi durdurmuştu. Has Şekerler’in farkı nedir?
3- Has Şekerler Şirketi de rödovans sistemi ile çalışıyordu. 2012 Mayıs ayında devlet maden patronlarına “ne üretirseniz alacağız” uygulamasına geçti. Bu durum üretimin hızlanmasına ve buna paralel olarak işçi sayısının artmasına yol açtı. Aynı durumu Soma’da da belirtmiştik. Enerji Bakanlığı neden rödovans sisteminden vazgeçmiyor?
4- Has Şekerler Şirketi’nin sahibi Saffet Uyar daha evvel Soma’da madenci katliamlarına sahne olan Soma Uyar Madencilik’in sahibi Azmi Uyar’ın amcaoğlu. Devlet neden bu ailenin madenlerinde gerekli tedbirleri almıyor?
5- Has Şekerler maden ocağında üretim koşulları ilkel ve işçiler örgütsüz. Çalışma Bakanlığı neden sendikal örgütlenme özgürlüğünü güvence altına alacak uygulamaları hayata geçirmiyor?
Ölüm nedenleri ise şöyle:
*Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 304 işçi
*Göçük, Ezilme nedeniyle 29 işçi
*Trafik, Servis Kazası nedeniyle 7 işçi
*Diğer nedenlerden dolayı (kalp krizi, yıldırım düşmesi) 7 işçi
*Nesne Çarpması, Düşmesi Nedeniyle 4 işçi
*Elektrik Çarpması nedeniyle 2 işçi
*Düşme nedeniyle 1 işçi öldü.
Ölenlerin yaş aralığı:
*18-27 yaş grubunda 68 işçi
*28-50 yaş grubunda 182 işçi
*51 ve üstü yaş grubunda 11 işçi
*Yaşının öğrenilemediği 93 işçi can öldü
Ölenlerin üçü kamu madeni işçisi, 351 özel maden işçisiydi.
Ocaklara göre ise 318 linyit işçisi, 9 taşkömürü işçisi, 9 mermer ocağı işçisi, 6 taşocağı işçisi, 2 feldspat işçisi, 2 kum ocağı işçisi, 2 antimuan işçisi, 2 bor işçisi, 1 altın işçisi, 1 barit işçisi, 1 kireç ocağı ve 1 krom ocağı işçisi can verdi.
Şehirler
302 ölüm Manisa’da, 7’şer ölüm Şırnak ve Zonguldak’ta; 6 ölüm Isparta’da; 4 ölüm Balıkesir’de, 3’er ölüm Aydın, Bartın ve İstanbul’da; 2’şer ölüm Karaman, Muğla ve Nevşehir’de; 1’er ölüm ise Burdur, Çorum, Elazığ, Gaziantep, İzmir, Kahramanmaraş, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Ordu, Samsun ve Tekirdağ’dayaşandı.