Lübnan’da yaşadıklarını anlatan Murat Akpınar, “Bizi kaçırdıkları gün, Amerikan filmleri yanında yavan kalacak herhalde. 90 saniyede bizi indirip kaçırdılar. Bizi kaçıranlar daha sonra 45 gün bunun için çalıştıklarını söylediler. Herkes Bekaa’ya götürüleceğimizi beklerken bizi kaçırıldığımız noktanın 300 metre yakınına götürdüler. Orada kendi kendimize bazı kararlar aldık. Birinci kural 'hayatta kalacağız'; ikinci kural 'sağlıklı olacağız'; üçüncü kural 'mental olarak da sağlıklı kalacağız'; dördüncü kural ise 'bu üç kuralı değiştirmeyeceğiz' idi. Babalarını kurtarmanın peşindeydiler. Bana bir laf söyledi oradakilerden biri hoşuma gitti: 'Aslanlar yalnız yaşar kendi vatanlarında yaşarlar ve kendi topraklarında ölürler. Benim babam ne bir tilki ne de bir çakal' dediler."
'Türk insanını seviyorlar'
"O insanlar bizleri ve Türk insanını seviyorlar. Onlar bizden daha fazla stresteydiler. Şu anda beni izliyorlar. Çünkü demişlerdi ‘Seni izleyeceğiz’ diye. İnşallah bundan sonra bayramlar herkesin kendi evinde aslanlar gibi geçer. İlk bir hafta şokla geçti. Kendi kendimize planlar yaptık" diyen Murat Akpınar, sözlerine şöyle devam etti:
“Beni en çok üzen bu süre içinde ailemle hiç görüşememem oldu. Ama gönül kapımızı kapattık. Her sabah döneceğiz düşüncesiyle kalktık. Sağ olsun Genelkurmay Başkanımız aradılar. Dışişleri Bakanımız daha Lübnan’dayken aradı konuştuk. Dışişleri Bakanımız eşimin ne kadar metanetli olduğunu söyledi. Onu biliyordum zaten, üç erkek annesi olmak kolay değil. Başbakanımızın bizi karşılaması çok sürpriz oldu. Mutlu olduk, gururlandık. Güçlü ülke böyle bir ülke olması lazım. Kısa sürede bir şeyleri yapmaya çalışmak bazı şeylere zorlayabilir insanları. Uzun oldu ama şimdi buradayız. Burada nasıl karşılandıysam ağlanarak, buraya gelirken de büyük bir camia ağlayarak bizi gönderdi. Hem insanlara karşı kırgınlığım var ama orada çok büyük bir aile de var. Yemek konusunda orada bir bayan olmadığı için hiçbirisi de yemek yapmayı bilmediği için uzun süre onların dışarıdan getirdiği şeylerle idare ettik. Haftanın 6 günü tavuk yiyerek geçti. Bulunduğumuz bölgede çok fazla bir alternatif söz konusu değildi. Yetmiş yaşındaki bir amcanın eşi bize bamya yaptı. Son on beş günümüz muhteşem geçti. Ama ondan öncekileri Allah düşmanıma vermesin.‘Bizim adımıza ailenden özür dile’ dediler."
'Lübnan'a yine uçarım'
"Dün gece uyuyamadım. Önce yatağı yadırgadım. Ortamı yadırgadım. Gürültü patırtı silah sesleri oluyordu orada… Alışmak biraz zaman alacak gibi. Vatanımda olduğum için çok mutluyum. Allah kimseyi vatanından uzakta esir bırakmasın. Ben hava kuvvetlerinden geliyorum. Bir gün önce arkadaşımızı şehit verirdik. Ertesi gün aynı uçakla göreve çıkardık. İlk uçuşumu bile Lübnan’a yapabilirim. Benim için sorun değil."
Pilot Murat Akpınar, “Onlar bizi 'Murat Alemdar' diye çağırdılar çünkü orada Polat Alemdar’ın ismi Murat Alemdar’mış. Orada öğrendik. Birazdan kurbanlarımızı keseceğiz. Adaklarım var. Ayrıca dokuz tane daha keseceğim. Biz gelirken o kadar bizi severek gönderdiler ki. Burada nasıl karşılandıysak oradan da aynı şekilde uğurlandık. 75 yaşındaki adam elime sarıldı, ağladı, özür diledi. 'Biz kardeşiz' dedim onlara. Kardeş olarak kalmaya da devam edeceğiz" dedi. Oğullarına sarılıp öpen pilot Murat Akpınar, kapısının önünde iki tane kurban kestirdi.