Lübnan, son dört yılda Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği'ne kayıtlı 1 milyon 200 bin Suriyeli mülteci kabul etti. Kızılhaç'ın Lübnan'daki yardım heyetinin başkanı Fabrizio Carboni iltica akınından önce de Lübnan'ın sağlık, su ve elektrik yapısının kötü olduğunu, şimdi ise dayanılmaz hale geldiğini belirtti.
Carboni, “Dünyada sayısız kriz olduğu için Lübnan'daki mültecilere yardım için yapılan bağışlar da azalmaya başladı. Suriye ve Irak'taki krizlere bu yıl Ebola, Nepal ve Yemen de eklendi. Para yetmiyor. Birleşmiş Milletler gıda yardımlarını azalttı. Son derece dramatik bir durumla karşı karşıyayız” diyor.
Carboni yardımların azalmasının nasıl etki gösterdiğini ise şöyle özetledi: “BM mültecilere ayda 34 dolarlık yemek kuponu dağıtıyordu. Şimdi kişi başına 17 dolarlık kupon veriliyor. Bu parayla bir ay boyunca karın doyurmak mümkün değil. Mültecilerin beraberlerinde getirdikleri para da tükendi. Mülteciler harap binalara ve çatısı çatılmamış inşaatlara sığınıyorlar.”
Nüfus yapısı değişiyor
Kızılhaç yetkilisi mülteci akının Lübnan ve Lübnanlılar açısından nasıl bir değişikliğe yol açtığı sorusunu ise “Dört milyon nüfuslu bir ülkeye 1 milyon 200 bin mülteci sığınırsa her şey değişir. Sokakta rastladığınız insanlar iki yıl önce gördüğünüz insanlara benzemiyor. Nüfus yapısı, kamu hizmetleri, insan sağlığı, her şey değişti. Lübnan'daki sağlık hizmetleri özelleştirildiği için kimse tedaviye ödeyecek para bulamıyor. Problemler saymakla bitmiyor. 400 bin çocuktan 300 bini okula gidemiyor. Mültecilere çalışma izni verilmiyor. Kimseden yardım alamayanlar ya kötü yola düşüyor ya da çalıştırmak için çocuklarını okuldan alıyorlar. Çocuklar suiistimale uğruyor. Bu toplu çöküşün nerede duracağını kimse kestiremiyor” diye yanıtladı.
Fabrizio Carboni, Uluslararası Kızılhaç Komitesi'nin durumu düzeltebilmek için Lübnan'da ne gibi önlemler aldığını da şöyle anlattı: “Hiçbir yardım kuruluşu tek başına bu görevin üstesinden gelemez. Özel bilgi ve yetkimizin olduğu alanlarla ve az parayla yardım edebileceğimiz görevlere eğilebiliyoruz. Tıka basa dolan cezaevlerini ziyaret ediyoruz. Mahkumların durumunu düzeltebilmek için yerel makamlarla işbirliği yapıyoruz. Onları tutuklu sayısını azaltmaya ikna etmeye çalışıyoruz. Çoğu eski ve bakımsız olan infaz evlerini onarıyoruz. Hastanelerin havalandırma, kanalizasyon ve içme suyu tesislerini çalışır hale getiriyoruz.”
Ülkenin yeniden imarı
Uluslararası Kızılhaç Komitesi'nden Fabrizio Carboni, bölgede durumun nasıl düzelebileceğine ilişkin şu değerlendirmeyi yaptı: “İnsani yardım kuruluşu olarak sadece muhtaç durumdaki insanlara biraz nefes aldırabiliyoruz. Çözüm önerilerinin siyasi sorumlulardın gelmesi gerekir. Bugün barış anlaşmasına varılsa bile Lübnan'daki yardım çalışmalarımızın en az dört, beş yıl daha sürmesi gerektiğini tahmin ediyorum. Tahribat muazzam boyutlara vardığı için ülkenin yeniden imarı çok uzun zaman alacaktır.”