Karar gazetesi yazarı Mehmet Ocaktan, “Şu ana kadar ortaya çıkan fotoğrafa bakarak söylemek gerekirse, CHP’li belediyelerin özellikle kültürel faaliyetlerde çok da kucaklayıcı bir görüntü sergilediklerini söylemek ne yazık ki pek mümkün değil.” görüşünü savundu.
Ocaktan yazısında, “CHP’li belediyelerin kültürel faaliyetlerine baktığımızda, geçmişten gelen geleneksel sol ezberlerini tekrarladıklarını görürüz. Mesela hemen her belediyenin sanat-edebiyat bağlamındaki etkinliklerin ana konusu Nazım Hikmet’tir. Hemen belirtelim Nazım Türkiye’nin en büyük şairlerinden birisidir ve böyle büyük bir şair için etkinlik yapmak son derece gereklidir ve de elzemdir. Ama unutmamak gerekiyor ki bu ülkenin Ahmet Hamdi Tanpınar gibi, Yahya Kemal gibi, Orhan Veli gibi, Ahmet Muhip Dranas gibi, Asaf Halet Çelebi gibi, Ahmet Haşim gibi, Oğuz Atay gibi, Sabahattin Ali gibi, Kemal Tahir gibi, Sezai Karakoç gibi, Can Yücel gibi, Peyami Safa gibi, Attila İlhan gibi, Yaşar Kemal gibi, Cemal Süreya gibi, Ülkü Tamer gibi, Gülten Akın gibi, Cahit Zarifoğlu gibi, İsmet Özel gibi, Ataol Behramoğlu gibi, Turgut Uyar gibi, Behçet Necatigil gibi, Hilmi Yavuz gibi, İlhan Berk gibi, Ahmet Arif gibi, Enis Batur gibi, Ebubekir Eroğlu gibi ve adları bu yazıya sığmayacak kadar çok değerli şairleri, romancıları ve hikayecileri var." değerlendirmesini yaptı.
Ocaktan şu ifadeleri kullandı:
"Ama ne hikmetse CHP’li belediyelerdeki etkinliklere hep belli isimler çağrılıyor ve belli isimler üzerine toplantılar düzenleniyor. Kuşkusuz bunu belediye başkanlarının bir kusuru gibi görmek haksızlık olur. Geçmişten gelen sol bir hafıza var ve o aynen işlemeye devam ediyor.
Denebilir ki AK Partili belediyeler de daha çok kendilerine yakın isimleri çağırıyorlar. Evet aynen öyle, ama işte tam da bu yüzden AK Partili belediyeler değişim ruhunu terk ettikleri için kendi mahallelerine çekildiler ve belediyeleri kaybettiler. Çünkü AK Partili belediyeler ne yazık ki bugün kendi mahallerinin dışındakileri görebilecek bir zihniyet dünyasından mahrum durumdalar.
Oysa Kemal Kılıçdaroğlu’nun topluma vaat ettiği Türkiye’de ideolojik mahalleler yok, bütün renkleriyle, inançlarıyla, kimlikleriyle birlikte tartışıp konuşabilen bir Türkiye var."