Frankfurter Rundschau gazetesi Merkel'in açıklamasını şöyle değerlendiriyor:
"Başbakan Angela Merkel, savaşın sona ermesi için siyasi bir persfektif bulunması amacıyla Suriye lideri Beşar Esad'la ilişki kurulması çağrısı yapıyor. Dışişleri Bakanı Frank-Walter Steinmeier de bu konuda daha önce zaten uyarmıştı. Eğer askeri çözüm istenmiyorsa, tüm tarafların katılımı ile soruna bir çözüm bulunabileceğini anlamak için diplomasinin Einstein'ı olmaya gerek yok. Ancak bu Batı'da, IŞİD'in Suriye'deki nüfuzunun arttırdığı ve Esad muhaliflerinin askeri başarılarının aslında bir hayal olduğu gibi geç anlaşıldı. Şimdi Rusya'nın da bir kenara bırakılamayacağı görülüyor. Batı'nın Suriye stratejisinin bir felaket olduğunun altını çizmek gerek. Ancak üzücü olan, bu delice yolun on binlerce Suriyeli'nin hayatına mal olmuş olması."
Westfälische Nachrichten gazetesinde de şu satırları okuyoruz:
"Esad'la konuşmak? Bir tabu, ama kaçınılmaz olarak ahlaken sorulması gereken bir soru aynı zamanda. Başbakan da işte tam bu noktada, çetin bir konuda tabuları yıkmaya cesaret ediyor. Sığınmacıların içinde bulunduğu zorluk ve Suriye'dekilerin çaresizliği fikir değişikliğine zorluyor. Esad'la konuşmak? Evet, cepheleşme yerine diyalog. Kim barış arıyorsa, reel politikayı bir kenara itemez."
Straubinger Tagblatt da Merkel'in Suriye politikasında değişikliğe gittiğine dikkat çekiyor:
"Başbakan bir düzeltme yapmaya çalışıyor. Ancak Başbakan, gelen mültecilerle ilgili olarak söylediği 'başarabiliriz' söyleminden geri adım atmış değil. Merkel'in göçün nedenleriyle mücadele etmek istemesi ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin gibi Suriye lideri Beşar Esad'la da konuşmayı düşünmesi ise bu formatta yeni. Alman hükümeti, geçen haftalarda yaşanan mülteci akınının ardından ayarlarını problem çözme moduna çevirdi. Ortaya çıkan kaos karşısında bu iyi bir haber, biraz geç kalmış olsalar da."
Die Welt gazetesi de Avrupa'nın mülteciler konusunda yavaş hareket ettiğini savunuyor:
"AB'deki hükümet başkanlarının hala sorumluluk alırken dürüst olup olmadıklarını sormak gerekiyor. Avrupalılar, en azından kayıt işlemleri için Yunanistan ve İtalya'ya çokuluslu ekipler gönderilmesi için anlaştı. Şimdi de 160 binden fazla mülteci AB ülkeleri arasında paylaştırılacak. Mültecilerin geldiği ülkelerde ve onların komşularında istikrarın sağlanması için de birkaç milyar euro ayrılacak. Ancak bu meblağ yeterli değil. Ayrıca AB zirvesinde alınan kararlar da yeterli olmayacak. Hükümet başkanlarının artan mülteci sayısı karşısında neden böyle yavaş tepki verdiğini anlamak mümkün değil..."