Başkent Cezayir'de 'Barakat' adlı bir grup, Devlet Başkanı'nın bir kez daha aday olmasını protesto ediyor. Grup üyelerinin üniversite çevresinde dağıttıkları el ilanlarında "Sizden dördüncü kez aday olmanızı talep etmedik, sizden isteğimiz bu siyasi ikiyüzlülükten vazgeçmeniz" diye yazıyor.
Ülkedeki siyasi durgunluktan şikayet eden gençler ülkede değişim istiyor. 77 yaşındaki Devlet Başkanı Abdülaziz Buteflika'nın neden dördüncü kez devlet başkanlığına adaylığını koyduğunu ve asıl amacının ne olduğu sorularına ise Cezayir'de kimse kesin yanıt veremiyor, sadece tahminde bulunulabiliyor.
Şeffaflık eksik
Sistemde şeffaflığın eksik olduğuna dikkat çeken Cezayir uzmanı Jose Garçon, "Şeffaflığın olmaması ve manipülasyon, Cezayir'deki iktidar merkezine girilmesinin neden bu kadar zor olduğunu açıklıyor" değerlendirmesinde bulunuyor ve bununla birlikte anonim kalarak kimsenin hesap vermek zorunda kalmadığına dikkat çekiyor.
Ayrıca Barakat grubunun eylemleri, hükümetin geniş bir kesimin kararlı muhalefetinden korkmak zorunda olmadığını gösteriyor. Başkentte hükümet karşıtı pek fazla eylem düzenlenmezken, grubun faaliyetleri de daha çok başka üniversite kentlerinde kendini gösterebiliyor.
Cezayirliler sokağa alışkın değil
Ülkede daha iyi yaşam koşulları için sokağa çıkmanın pek alışıldık olmadığını ifade eden Cezayir'deki Ekonomi ve Kalkınma Araştırma Merkezi'nden sosyolog Nasır Cabi, sadece orta sınıfın değil, alt tabakanın da harekete geçmesinin gerekli olduğunu belirtiyor. Arap Baharı'nın patlak verdiği dönemde de komşu ülkelerde hükümetler devrilirken, Cezayir sokaklarında sadece birkaç küçük çaplı protesto gösterisi düzenlenmişti.
Öte yandan Marbung Üniversitesi'nden Raşid Ouaissa, devletin zirvesinin artık pek şiddete başvurmadığına işaret ediyor:
Ouaissa, "Kitlesel insan hakları ihlalleri 70'lerde olduğu gibi artık gündemde değil. Bu polis için de geçerli. Bunun yerine demokratik değişim ve egemenlik yapısının meşruiyetine ilişkin tartışmalar söz konusu. Büyük siyasi partiler çökmüş durumda" diyor.
Cezayir'de gençler dışında iktidarı yüksek sesle eleştirenlerin sayısı hayli az. Siyasi seçeneklerin olmaması da ülkenin siyasi durgunluktan ne zaman çıkacağına dair bir ipucu vermiyor.