Berlin Duvarı'nın yıkılışından bir gün sonra Başbakan Helmut Kohl, Batı Berlin'deki Schöneberg Belediyesi'nin balkonunda Alman milli marşını söylüyordu. Kohl'e dönemin Dışişleri Bakanı Hans-Dietrich Genscher ve selefi Willy Brandt da eşlik etmişti. Kentin alternatif sol grupları ise öfkeli ıslıklar çalıyordu.
"Özgür Alman vatanı"
Kohl'den önce konuşma yapan Genscher ve Brandt, Doğu Almanya'daki seyahat özgürlüğünü, siyasi özgürlüklerin takip etmesi ve Doğu Alman halkının geleceği konusunda kendisinin karar vermesi gerektiğini söylemişti. Helmut Kohl, konuşmasında bir adım daha öteye gitti ve şunları kaydetti: "Daha fazla özgürlük amacı ile refomları hayata geçiren bir Doğu Almanya'yı, Alman ulusunun birliği adına ahlaki yükümlülük temelinde elbette ki destekliyoruz. Burada söz konusu olan Almanya'dır. Aynı zamanda da birlik, adalet ve özgürlüktür. Yaşasın özgür bir birleşik Almanya, yaşasın özgür ve birleşik bir Avrupa."
Bazı sol kesimler ise Kohl'ün "özgür Alman vatanı" sözlerini daha çok bir kışkırtma olarak algıladı. Berlin Duvarı'nın yıkılması bazı Avrupalı komşuların da endişelenmesine yol açmıştı. Dönemin İngiltere Başbakanı Margaret Thatcher, Almanların varlığı ile ilgili bir uzmanlar konferansı düzenledi.
Siyasi kariyerinin doruk noktası
Ama Helmut Kohl tüm bu karanlık endişeleri dağıtmayı başardı. Bir kır gezisinde Almanya'nın birleşmesi ve eski Sovyetler Birliği'nin birliklerini Doğu Almanya'dan çekmesi için dönemin Sovyet lideri Mihail Gorbaçov'un onayını aldı. Duvarın yıkılmasından sadece bir yıl sonra, 1990 yılının 2 Ekim'i 3 Ekim'e bağlayan gecesi, ayrılığın sembolü olan Berlin'deki Brandenburg Kapısı'nda havai fişekler patlıyor ve iki Almanya'nın yeniden birleşmesi kutlanıyordu. 3 Ekim 1990'da iki Almanya'nın yeniden birleştiği gün, Hrıstiyan Demokrat Birlik Partili politikacı, siyasi kariyerinin doruk noktasına ulaşmıştı.
Kohl, o zamanlar da sık sık dile getirildiği gibi uğursuz tarihin üzerindeki perdeyi kaldırıp kalpleri fethetmeyi başardı. Ama Kohl'un asıl hedefi, sadece Almanya'yı değil, tüm Avrupa'yı birleştirmekti. Daha sonraki siyasi kariyerinde şu sözleri sarf etmediği bir konuşması neredeyse olmuyordu: "Avrupa'nın birleşme politikasının kararlı adımlarla devam ettirilmesinin, bizim için hayati önem taşıyan bir konu olduğunun altını, biz Almanlar ne kadar çizsek azdır. Bizim için Avrupa'nın birleşme politikasının başka alternatifi yoktur."
Kohl'un 16 yıllık başbakanlığı
Kohl daha 29 yaşında iken Rheinland-Pfalz Eyaletinin parlamentosuna girmeyi başarmıştı. 33 yaşında partisinin eyalet meclis grubu başkanı ve bundan altı yıl sonra da eyaletin başbakanı olmayı da. Ama Kohl bununla yetinmedi ve "Ben ülkenin başbakanı olmak istiyorum. Seçimleri kazanıp, başbakan olmak istiyorum" diye konuşmuştu.
Kohl, 1973 yılında Hrıstiyan Demokrat Birlik'in (CDU) parti genel başkanlığına seçildi ve bu görevi tam 25 yıl sürdürdü. Başbakan adayı olarak katıldığı 1976 genel seçimlerini ise kazanamadı. Ancak 1982 yılında Sosyal Demokrat Partili Başbakan Helmut Schmidt'in liderliğindeki koalisyon dış politik ve mali sorunlar nedeniyle sendelemeye başladı.
Sosyal Demokratların ortağı Hür Demokrat Parti yüzünü Hrıstiyan Demokrat Birlik'in lideri Helmut Kohl'e çevirmişti. Güven oyu alamayan Schmidt hükümetinin yerine Hür Demokrat - Hrıstiyan Birlik koalisyonu işbaşına geldi. Helmut Kohl 1982 yılının ekiminde böylece başkanlık koltuğuna oturdu. 1983 yılındaki seçimleri de kazanan koalisyon Kohl'le yola devam etti.
Ancak izlediği ekonomik politikalar nedeniyle kamu bütçesinde artan yeni borçlanma ve artan işsizlik rakamları memnuniyetsizliğe neden oldu. Ama Kohl 1987'deki seçimlerde oy kaybetse de başbakan seçilmeyi yine de başardı. İki Almanya'nın birleşmeseydi Kohl 1990 yılındaki seçimleri muhtemelen kaybetmişti. 1990'da Doğu ile Batı Almanya'nın birleşmesi sonucunda Helmut Kohl, Birleşik Almanya'nın Başbakanı oldu. 1994'de seçimleri kıl payı kazanan Kohl'ün 1998'lere gelindiğinde artık hiçbir galibiyet şansı kalmamıştı.