Almanya'da hükümet, Ceza Yasası'nda yer alan ve "yabancı devlet başkanlarına hakaret" suçunu düzenleyen 103. maddeyi kaldıracak adımı attı. Bakanlar Kurulu, çarşamba günü 103. maddenin 1 Ocak 2018 tarihinden itibaren yasadan çıkarılmasına yönelik düzenlemeye onay verdi.
Adalet Bakanı Heiko Maas yaptığı açıklamada, "Majesteye hakaret tabirinin uzun süredir geride kalan bir çağa dayandığını ve Almanya'nın günümüzdeki ceza hukukuna uygun olmadığını kaydetti. Maas, "düzenleme eski ve gereksiz" şeklinde konuştu. Adalet Bakanı, "devlet başkanlarına hakaretin suç teşkil etmeye devam edeceğini, ancak başka insanlardan farklı olarak az ya da çok ceza gerektirecek bir suç sayılmayacağını" vurguladı.
Üç yıla kadar hapis öngörüyordu
Alman Ceza Yasası'nın 103'üncü maddesi, "Yabancı devlet başkanlarına hakaret" suçlamasıyla 3 yıla kadar hapis cezası öngörüyor. Normal vatandaşa yönelik hakareti düzenleyen 185'inci maddede öngörülen azami hapis cezası süresi ise 1 yıl. 103. maddeden ancak Alman hükümetinin onay vermesi halinde dava açılabiliyor.
Alman hükümeti, 185'inci maddenin hakaretle ilgili suçlarda yeterli olduğu görüşünde.
Erdoğan'ın şikâyeti
Almanya'da 103. maddeye yönelik tartışma komedyen Jan Böhmermann'ın Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a yönelik hakaret içerek şiiri sonrası yeniden başlamıştı.
Erdoğan kendisine hakaret edildiği gerekçesiyle işi yargıya intikal ettirmiş ve Türk hükümeti, Böhmermann'ın 'yabancı devlet adamlarına hakaret" suçunu düzenleyen Alman Ceza Yasası'nın 103'üncü maddesinden yargılanması konusunda da Alman hükümetine sözlü nota vermişti. Alman hükümeti de soruşturma başlatılmasına onay vermiş, ancak 103. maddenin de ceza yasasından kaldırılması için harekete geçileceğini kaydetmişti.
Soruşturma durduruldu
Mainz Savcılığı ise Böhmermann hakkında 103'üncü maddeden açılan soruşturmayı ise takipsizlik kararı vererek durdurmuştu. Savcılık kararına gerekçe olarak eylemle ilgili cezai bir soruşturma için yeterli dayanak bulunmadığı belirtilmişti.
Savcılığın açıklamasında Böhmermann’ın hakaret içeren şiirinin ifade özgürlüğünün sınırını aştığına örnek gösterilebileceği, ancak suç eylemi olarak değerlendirilemeyeceğine işaret edilmişti.