Yeni Akit yazarı Abdurrahman Dilipak, seçimler yaklaşırken herkesin siyasete girmeye çok hevesli olduğunu belirterek "Siyaset toplumun mesuliyetini yüklenmektir. Kişinin kendi nefsinin, ailesinin sorumluluğunu yüklenmek için bu kadar istekli olması pek akıl kârı değil. Böyleleri ya ne istediklerini bilmiyorlar, ya da kendileri ve çevrelerine zarar verecek tehlikeli hesaplar içindedir. Hele birilerinin toplumun vekaletini üstlenmesi gereken birilerini bu işi kendi hesapları uğruna tayin etmesi de ayrı bir felakettir. Kul hakkıdır. Sonra o kişiler halkın vekaletinden önce, kendilerini o makama getirenlerin dediğini yapıyorlar” görüşünü dile getirdi.
“Siz de akıllı, dürüst ve cesur insanları seçin, cahil, ahmak, zalim, fasık, kafir, münafık, müstekbir, mütrefin, tembel, korkak, fitnekâr, yalaka bireyleri seçmeyin” diyen Dilipak, “Sonra onların yaptıklarından dolayı siz de zarar görürsünüz ve ateş size de dokunur” dedi.
Ehliyet ve liyakatten uzak olanlara vekâlet verilmemesi gerektiğin yazan Dilipak, “Ötekiler konusunda dikkat edin. ‘Sizden olanlar / olmayanlar’ derken, yetkisini sizden alan, sizin hak ve hukukunuzu koruyan ve size hesap verenleri anlayın bana kalırsa. Bu herhangi bir “dostluk’ değil, böyle bir ‘ahidleşme’ konusu” düşüncesini dile getirdi.
Dilipak, Ahmet Vefik Paşa’nın “ideal yönetici”nin özelliklerini “1. Muteber (İtibar gören, Saygın), 2. Mutena (Seçkin), 3. Mutedil (İtidal sahibi, Ilımlı), 4. Mu’tezim (Azimli/Kararlı), 5. Mutlif (Affedici, Bağışlayıcı), 6. Muvakkit (Zamana Duyarlı, zamanını israf etmeyen), 7. Muvaffak (Başarılı), 8. Muzaffer (Galip), 9. Müdebbir (Tedbirli), 10. Müeyyid (Disiplinli), 11. Mütefekkir (Düşünür), 12. Müferrih (Güleryüzlü, Ferahlatan) , 13. Muhibbi (Gönül ehli, Sevgi dolu), 14. Mükrim (Cömert, İkram eden), 15. Mültefit (İltifat Eden, güzel söz ve hikmetle konuşan), 16. Mümeyyiz (İyiyi kötüden ayırabilen), 17. Münevver (Hakikatin bilgisine sahip, Nurlandırılmış); 18. Mübeşşir (Müjdeleyici), 19. Mübeccel (Yüceltilmiş), 20. Muvahhit (Tek Allah’a İnanan), 21. Mücerrib (Tecrübeli), 22. Müfarik (Fark Edebilen, tefrik edebilen), 23. Müeyya (Her zaman işiyle ilgili her göreve hazır olan), 24. Müceddid (Yenileyici, iki günü birbirine eş olmadan ilerleyen)” şeklinde sıraladığını yazdı.
Prof. Üstün Dökmen’in de eklemeler yaparak “25. Müteşebbis (Girişimci), 26. Müstebit (Baskıcı, istibdat yanlısı olmamalı), 27. Mütehassıs (İhtisas sahibi, Uzman), 28. Müşfik (Şefkatli), 29. Mucit (Yeni buluşlar yapabilen, İcad eden), 30. Müstaid (İstidat sahibi, Kabiliyetli), 31. Muasır (Yaşadığı zamana ve mekana şahid, o asrın imkan ve risklerinin farkında olan), 32. Müstakil (Bağımsız), 33. Mütemadi tekamül (Sürekli gelişen, iki günü birbirine eş olmayan), 34. Müstazim (Azimli), 35. Mücerret düşünce/Müşahhas konuşma ve Muhid (Soyut düşünen / Somut konuşan, İbn-i Haldun gibi düşünüp gibi düşünüp, babaanne gibi konuşan, ihata eden/kuşatan), 36. Müşahid (Gözlemci), 37. Mütevazı (Tevazu sahibi, Alçak gönüllü), 38. Müzakereci (Konuyu efradına cami, ağyarına mani ele almak için istişare ve müşavere etmeli), 39. Mutaassıb (Körü körüne inanan, dayatan) olmamalı, 40. Müsrif olmamalı (İsraf etmemeli), 41. Müvesvis (Kuşkucu) olmamalı, 42. Mukallid (Taklitçi) olmamalı, 43. Müzevvir (Arabozucu) olmamalı, 44. Müessir (Etkili), 45. Mes’uliyetli (Sorumluluk sahibi), 46. Mülayim (Yumuşak), 47. Müsterih (Huzurlu), 48. Müfsid (İfsad eden) olmamalı, 49. Müsavata (Eşitliğe) ehemmiyet vermeli, ayırımcılık yapmamalı, 50. Münafık (İki yüzlü) olmamalı, 51. Müdahalede aşırıya kaçmamalı (Yeterli bilgi toplamalı) 52. Müneccim olmamalı (Kahinlere inanmamalı), 53. Müşkülpesent (Zor beğenen) olmamalı, 54. Mahzun olmamalı (Her daim hüzünlü, ümitsiz olmamalı, ümidvar olmalı), 55. Münasip Müsamahalı (Uygun hoşgörülü)” şeklinde tanımladığını ifade eden Dilipak “Mücahid olmalı, “efradına cami ağyarına mani” düşünmeli ve kuralları bu açıklıkta belirlemeli, sabırlı olmalı, paylaşmayı ve paylaştırmayı bilmeli, görev taksimi yapabilmeli, Şehvet esiri olmamalı, fuhşiyat, alkol, kumar ve uyuşturucudan uzak durmalı” dedi.