Avrupa Birliği Komisyonu Başkanı olarak atanan ve Avrupa Parlamentosu'nun da onayını aldıktan sonra 1 Kasım'da göreve başlaması öngörülen Jean Claude Juncker, birlikte çalışacağı Komisyon üyelerinin görev dağılımını yaptı. Die Welt gazetesi “Juncker'in yanlış seçimi” başlıklı yorumunda şu ifadelere yer veriyor:
“Pierre Moscovici, Avrupa Birliği Komisyonu'nun ekonomi ve mali işlerden sorumlu üyesi olacak demek ki… Fransa'nın eski Maliye Bakanı büyük nüfuzu olan bir makama geliyor. Avrupa Birliği ülkelerinin ekonomi politikası için tavsiyeler veren yeri geldiğinde ihtar eden isim o olacak. Peki, Euro‘nun Mark kadar istikrarlı olacağı vaadine inanan Almanlar için bu seçim ne anlama geliyor? Moscovici, istese bile, halefini nasıl kendisinin daha önce ihlal ettiği reform ve tasarruf kurallarına bağlı kalmaya davet edecek? Yeni Komisyon'un oluşumunda Federal Hükümet etki sahibi olamadı. Moscovici'nin Euro'dan sorumlu komisyon üyesi olmasını engelleyemedi ve şimdi de her şeyin o kadar kötü olmadığını düşünerek yetinmeye çalışıyor.”
Darmstädter Echo gazetesinde de Komisyon'a ilişkin bir yorum göze çarpıyor:
“Lüksemburg'un eski Başbakanı Jean Claude Juncker, Avrupa politikasında tecrübeli bir isim. Juncker, Avrupa Birliği'nin en önemli organına da kendi damgasını vurmaya çalıştı. Başarılı olup olmadığını zaman gösterecek. Avrupa Birliği'nin icra organı Komisyon, vatandaşların çoğunda geçmişte ‘bürokratların istiflendiği yer' olarak kuşkulu bir intiba uyandırdı. Gelecek beş yılda Juncker, Avrupa'yı vatandaşlara yaklaştırabilir.”
Handelsblatt gazetesinde, Alman Günther Öttinger‘in dijital ekonomi ve toplumdan sorumlu komisyon üyeliğine getirilmesi işleniyor:
“Avrupa'nın en büyük ekonomisi olan Almanya, dijital ekonomi sorumlusu olmakla ile yetinmek zorunda. Bu geleceğe dönük bir alan belki ama Avrupa Birliği Komisyonu'nun içindeki diğer bölümlere kıyaslanabilecek düzeyde değil. Bunun iki açıklaması var: Ya Almanya müzakerelerde eski ‘hizmet etme' rolüne büründü ya da Başbakan Merkel sonuçta karar verenin kendisi olacağından emin. Ancak Almanlar, komiserlerin listesini okurken herhalde birkaç kez bakmak zorunda kalacaklar. Bu liste güven vermiyor.”
Die Zeit gazetesinde ise AB ile Rusya arasındaki yaptırım savaşı konu ediliyor:
“Putin'i baskı altına almanın en acı yolu olarak geriye bir tek yaptırımlar kalıyor; yaptırımların sertleştirilmesi konusunda AB ülkeleri karara vardı, tabii buna bağlı kalırlarsa. Avrupa Birliği'nin Rusya ile ticarete yakında devam edebileceği yönündeki bazı Ukraynalı diplomatların endişeleri, haksız sayılmaz. Uzlaşma politikasına bel bağlanabilir fakat yanılsama politikasına asla. Ukrayna'nın doğusundaki çatışmaların sona ermesi, otomatikman yaptırımların kaldırılacağı anlamına gelmez. 1989 sonrası Avrupasının sınırları şiddet kullanılarak değiştirilirse, bunun için ağır bir bedel ödenmesi gerekir; ateşkes sürse bile.”