7 değişik rengi ve 64 değişik tonu olan puro tütün yapraklarının fidanından kırılma zamanı ve bir sırası vardır. Puronun en dışındaki tütün yaprağına dış sargılık (wrapper), onun hemen altındaki sargılığa iç sargılık (binder), onun içindeki yapraklara ise iç dolgu (filler) denir. Bugünkü yazımızda size iç sargılık ve iç dolgu yapımında kullanılan yaprakların özelliklerini anlatalım istedik
Hasat zamanı geldiğinde yaprakları dış sargılıkta kullanılacak tütün fidanlarının ilk önce en alttaki yaprakları kırılır. Bu yapraklara “volado” denir. Daha sonra ortadakiler ve en son da en üstteki yapraklar kırılır. Ortadaki yapraklara “seco”, üsttekilereyse “ligero” denir. Bir puro severin bu kavramlara aşina olması gerekir. O nedenle biraz teferruata gireceğiz.
Ligero
Koyu renkli, besin ve nikotin değer yüksek bu yapraklar fidanın üst kısmında yer alır. Nikotin oranının yüksek olması nedeniyle puro içimini ağırlaştırmakta kullanıldığı gibi, besin değerinin yüksek olması nedeniyle puroya tat vermekte de kullanılır. Yavaş yandıkları için puronun ortasına yerleştirilir. Bu nedenle dengeli sarılmış bir puro ters – hunik yanar.
Seco
Ligerodan renk bakımından açık; ağırlık ve tat bakımından daha hafiftir. Puroya kokusunu vermekte kullanılır. Fidanın orta kısmında yetişir ve puroda ligeronun üzerine sarılır.
Volado
Fidanın alt kısmında yetişir ve puroya yanma özelliğini verir. Güneşle temasları en az olduğundan, içlerinde nikotin ve besin değeri azdır. O nedenle puronun tadına ve ağırlığına olan etkileri göreli olarak azdır.
Dengeli sarılmış bir puro, merkezinden kenarlarına doğru daha hızlı yanar.
İç dolgunun belli bir kısmına göreli olarak daha fazla volado konulmuşsa puro dengesiz yanar.
Volado miktarı az tutulmuş olan purolar çabuk söner.
Şimdilik bu kadar.
Daha ilginç teferruatlar için Tempo24’ü okumaya devam edin.