Mizah yazarı Muzaffer İzgü dün hayata veda etti.
O çağdaş Türk mizah yazınının zirvelerinden biriydi.
Rahatsızlığını duymuş, 22 Ağustos’da bir mektupla,
ona eski bir dostu olarak ses vermek istemiştim.
Bekir Yurdakul, aşağıdaki mektubumu ulaştırdı
kendisine. Neşe ve hüzün dolu sayısız kitabın
yazarı İzgü’ye sevgi ve saygılar…

“Sevgili Muzaffer İzgü.  Nasılsın?
Bu dijital dünya, sanki hepimizi vefasız mı,
hayırsız mı  yaptı ne? Daha az görüşür olduk.
Daha da fenası, hiç görüşemez olduk, ne diyeyim?
Ama adın dilimizde, izin gönlümüzde her zaman.
Bununla yetinmek de ne ola? Uzaktayım, yine de
biliyorum, sen de bilirsin neşemizi, tasamızı,
muhabbetimizi nasıl getirdik bu günlere kadar…
Selam ve sevgilerimi gönderiyorum sana…
Seni  hasretle kucaklıyorum, kadim  dostum.
Sen yazdıkça kitaplar dolusu kahkaha ve
gözyaşı ile, çizerek sana yetişmeye çalışan,
kardeşin… tan “