İspanyol sineması dehşeti seviyor. Anglo-Sakson (Amerikan-İngiliz) sineması kadar olmasa da...Ve bu alanda zaman zaman yaman sürprizler yapabiliyor.

Sergio Sanchez daha önce de The Orphan- Yetimhane (2007), The İmpossible- Kıyamet Günü (2012) gibi hayli popüler olmuş filmlerin senaryosunu yazmıştı. Yönetmen koltuğunda ikisinde de J. A. Bayona oturduğu halde...

Bu filmde o işi de yüklenmiş: ilk uzun filmi olarak...Ve ABD’de çektiği filmin altından da kalkmış denebilir.

Film 1960’ların sonlarında, taşra Amerika’sında bir eve taşınan bir ailenin ve evin içerdiği gizemin öyküsü. Bu açıdan en azından başlarda, son derece klasik, giderek aşınmış gibi duruyor.

Ama hikâye hayli sürpriz içeriyor. Ailenin temeli, dört çocuğun annesi hastadır, kısa zamanda da çekip gidecektir. İki yetişkin oğul ve bir genç kız, bir de küçük çocuk öksüz kalır.

Bu arada kadın, en büyük oğlu Jack 21 yaşına basıncaya dek evin ve çoktan öldüğü giderek anlaşılan babanın mirası için hiçbir yasal işlem yapılmamasını ve çocukların evden adım atmamalarını vasiyet etmiştir. Ama bir avukat işe karışacak, çatıdan gelen esrarlı gürültüler giderek artacak ve tüyler ürpertici bir serüven başlayacaktır.

Hikâyeyi anlatmak veya özetlemek mümkün değil. Çünkü filmin tüm tadı kaçar!.. Ama bu temelde ilginç öykünün, onu çok iyi anlatan yazar-yönetmenin ve yine çok düzeyli bir oyuncu kadrosunun çabalarına karşın, film tümüyle tatmin etmiyorsa...

İşte bunun nedeni de ayni. Yani öykünün son derece karmaşık yapısı... Entrikanın fazla sofistike, aşırı incelikli iskeleti. Ve birden gelen sonun tam olarak kafamıza oturma güçlüğü.

Yine de film, her şeye karşın bu türe düşkün, dikkat sahibi bir seyircinin ilgisini hak ediyor. Geçmişte de benzer kaynakları olan filmler gibi: The Others- Diğerleri, The Skeleton Key- İskelet Anahtar, Birth- Doğum ya da yukarda andığım filmler örneğin... Meraklısı kaçırmasın.