GENÇLİK (Youth) X X X
Yönetim ve senaryo: Paolo Sorrentino
Görüntü: Luca Bigazzi
Müzik: David Lang
Oyuncular: Michael Caine, Harvey Keitel, Jane Fonda, Rachel Weisz, Paul Dano/ ABD- İtalya- Fransa ortakyapımı
|
Üç yıl önce Muhteşem Güzellik adlı filmiyle büyük ilgi görüp en iyi yabancı film Oscar’ını da alan Paolo Sorrentino’nun 2015 Cannes festivalinde Altın Palmiye için yarışan filmi Youth – Gençlik sonunda ülkemize geldi.
İtalyan sinemasında biraz da Fellini’nin izinden giden bir yönetmen olarak tanınan ve filmlerinde büyük ustaya özgü görselliği sanki yeniden yaratan Sorrentino, yarım düzineyi bulan üretiminde zaman zaman yabancı sanatçılarla da çalışmıştı. Örneğin Sean Penn’i oynattığı This Must be the Placegibi.
Tümüyle İngilizce çekilmiş bu yeni film, adına karşın sinemanın hayli yaşlı bir avuç ünlü, hatta efsane olmuş sanatçısını bir araya getiriyor. Örneğin yıllardır film çekmemiş ve 80’ine merdiven dayamış bir Jane Fonda…80 yaşını birkaç yıl aşmış, İngiliz sinemasının en büyük ustalarından Michael Caine…
76 yaşına ulaşmış Amerikan sinemasının büyük oyuncusu Harvey Keitel… Ve onların yanında hep iyi filmlerde oynamış yetenekli ve güzel Rachel Weisz ve genç kuşağın parlak aktörü Paul Dano.
Tüm bu oyuncular, Sorrentino’nun hayal gücünden çıkma bir hikayeyi yaşıyorlar. Sanat, sinema, başarı, cinsellik, aşk ve kısacası hayat üzerine inişli çıkışlı, hüzünlü ya da komik bir macera. Ve sonuç olarak Avrupa, belki daha özel olarak İtalya’nın Latin duyarlılığına çok yakışan…
Böylece İsviçre’nin çok zenginlere özel lüks bir otelinde buluşanlar arasında, orkestra şefliği ve bestecilikten artık emekli olmuş Fred; ne yapıp edip son bir film gerçekleştirmek isteyen yönetmen Mick; yeni rolüne başlamadan önce sakat ayağını tedavi etmeye gelmiş genç Jimmy gibi karakterler var.
Ayrıca çok eski iki dost olan Fred ve Mick’in birbirleriyle evli kız ve erkek çocukları (ki bunlardan Fred’in kızı Lena’yı Rachel Weisz oynuyor) ve de Mick’in yeni filmini yapabilmesi için tek ve de son umudu olan Hollywood ikonu Brenda Morel de öyküye katılıyorlar.
Film Sorrentino’ya özgü bir biçimde ve bir bölümü kahramanların gördüğü düşlerden kaynaklanan fantastik ve gerçeküstücü sahneler içeriyor. Örneğin yönetmenin geçmiş ya da gelecek, çekilmiş ya da sadece hayal edilmiş filmlerindeki tüm kadınları birlikte düşündüğü sahne gibi. Fellini’ye ne denli yakışan bir sahne…
Yaşlı ve artık tam anlamıyla bir filozofa dönüşmüş müzisyen Fred ise, bizzat İngiliz kraliçesinden gelen ve kendi bestelerine dayanan bir konseri yönetme önerisini inatla reddediyor. Ama asalete ve monarşiye kim karşı koyabilir? Sonunda daha belalı bir iş olan film belki çekilemeyecek, ama konser kraliçenin teşrifi ile hayata geçecektir.
Cannes’da bu filmin basın toplantısına katılıp tüm bu ikon oyuncuları bir saat boyunca ve neredeyse dokunma mesafesinde karşımızda görmek, İngiliz ve Latin mizahlarını ustaca karıştıran esprilerini dinlemek gerçek bir şölendi: Cannes tarihinin en unutulmaz olaylarından biri. Bu arada Michael Caine’in uzun yıllar sonra ilk kez Cannes’a geldiğini öğrenmiştik. Şöyle demişti: “49 yıl önce Alfie filmiyle gelmiştim. Film ödül aldı, ben almadım. Bir daha da gelmedim!”
Jane Fonda ise filmdeki Brenda Morel karakterini şöyle özetlemişti: “Son derece kırılgan, onun için yüzünü adeta bir maskeyle kaplamış yaşlı bir star. Yaşlılığa gelince… Elbette önlenemez bir şey. Ama hayatta ne istediğinizi iyi bilirseniz ve de gerçek anlamda tutkular geliştirdiyseniz, en azından ruhunuz genç kalarak işe devam edebilirsiniz.”
Sonuç olarak bu ünlü oyuncuların tipik Latin bir yönetmenin dünyasına kendilerini teslim ederek hayli farklı kimlikler canlandırmaları gerçekten hoş bir deneyim.Bir başyapıt olmasa da keyifle tüketilen sevimli bir film.
Haftanın yıldız tablosu
DİRİLİŞ X X X X
DİREN: ZAMANI GELDİ X X X X
YILDIZ SAVAŞLARI: GÜÇ UYANIYOR X X X X
JOY X X X ½
CREED: EFSANE DOĞUYOR X X X ½
HATEFUL EİGHT X X X ½
İYİ BİR DİNOZOR X X X ½
GENÇLİK X X X
ÇILGIN İHTİYAR X X X
BÜYÜK AÇIK X X X
LOLO X X X
STEVE JOBS X X X
EL CLUB X X ½