2009’u uğurlamaya hazırlandığımız şu günlerde sanatın huzur veren limanına sığınarak birkaç saat geçirmek yapılacak en güzel şey bence.

İstanbul Devlet Opera ve Balesi tarafından Kadıköy’deki Süreyya Operası’nda sahnelenen “Don Pasquale” benim son limanım oldu. İtalyan opera bestecileri arasında dünyada haklı bir üne sahip olan Gaetano Donizetti’nin ‘komik opera’ olarak tanımlanan eseri Recep Ayyılmaz’ın rejisiyle sahneleniyor.

Opera, ilerleyen yaşına rağmen genç bir kızla evlenme hayalleri kuran, bu uğurda çevresindekilerin bir nevi maskarası olan Don Pasquale’nin gülünç öyküsü üzerine kurulu. Aslına bakarsanız ondokuzuncu yüzyılın ilk yarısında Roma’da geçen eser, güncelliğinden hiçbir şey kaybetmemiş. Yaşlılığın zaafları, gençliğin para ve rahat yaşama beklentisi almış başını gidiyor. Ne varlıklı yaşlıların hayırlı işler yapma kaygısı var ne de gençlerin bileklerinin ve akıllarının gücüyle iyi bir yaşam standardına kavuşma ideali...

Varlığını toplumla paylaşmaya gönüllü olanlar ile ideallerini oradan buradan torpil ummayarak, birilerinin koluna girmeyerek, sadece üreterek ve çalışarak ortaya koyanların sayısı parmakla gösterilecek kadar az maalesef. Sahte bir burjuva yaşantısı sürüp gidiyor anlayacağınız. Eski kentsoyluların yerini artık kent soysuzlar aldı. Ya da bunlara sahte soylular ya da moda tabirle ‘çakma’ soylular da diyebiliriz. Don Pasquale’nin aklını başına getirmeye yönelik oynanan oyunlar, şimdilerde milletin aklını başından almak için oynanıyor; Sahte gelinler, sahte noterler yerlerini çakma aydınlara, çakma sanatçılara, çakma işadamlarına bırakıyor.

Ayyılmaz’ın rejisi minimalist bir dekorla esere, mizanseni öne çıkaran bir boyut kazandırmış. Don Pasquale rolünde Kenan Dağaşan, sesi ve oyunculuğuyla unutulmaz bir ihtiyar çapkın yaratıyor. Don Pasquale’nin yeğeni genç aşık Ernesto rolünde, Caner Akın her zaman beğendiğim çizgisini koruyor. Oyunbaz Norina’da Hande Soner sesini iyi kullandığı gibi oyunculuğuyla da göz doldurdu. Don Pasquale’nin akıl hocası Dr.Malatesta, Önay Günay’ın yorumuyla sahneyi renklendiriyor. Bütün sanatçıların performansı seyircinin coşkun alkışını hakediyor.

Operadan kaçan ve ilk perdede uyuklayacağını düşünenlere komik opera türündeki “Don Pasquale” ile korkularından kurtulabileceğinin garantisi verilebilir.