Ergenekon, Balyoz, Kafes eylem planı vd. davalarında birileri manipulasyon mu yaptı? Uydurma deliller ve abartılı suçlamalarla göz mü boyandı?

İki gücün arasındaki mücadelenin tribündeki figüranları mıydık?

Yıldıray Oğur'un hayıflandığı gibi hepimizi bir güç aptal yerine mi koydu? "Meğer ne aptalmışız" mı?

Ak Parti iktidara geldikten sonra militarizmin demokrasi üzerindeki gölgesini kaldırabilmek için önemli bir mücadeleye girişti. AB sürecine önem verdi, AB uyum yasaları çıkarttı.Yapılsa da başarısızlığa uğramaya mahkum darbe teşebbüslerini iyi takip etti ve yargının eline bıraktı bu kişileri. Tabii ki bu arada Cemaat da aynı paralelde hükümete yardımcı oldu ve militarizm önemli derecede güçten düştü ve gizli yapılanmalar birer birer deşifre olmaya başladı. 

Hükümet ve Cemaatin ortak gayretiyle zamanla birçok aydını umutlandıran gelişmeler yaşandı. Demokratikleşme adımları çok yeterli olmasa da atıldı. Türkiye'nin dev sorunları yavaş yavaş çözüm yoluna girmeye başladı. Çözülmez denen başörtüsü sorunu zamanla çözüldü ve Kürt sorununda önceki yıllarda kimsenin cesaret edemeyeceği adımlar atıldı.

Ancak bu adımlar gerçekten demokrasi ve insan hakları adına mı atıldı yoksa hükümetin ve Cemaatin gücünü arttırabilmesi için mi atıldı?

Başta demokrasinin güçlenmesinden dolayı Ak Partiye kredi veren birçok aydın referandumda da "yetmez ama evet" dediler ve doğru bir karar vererek parti, grup ayrımı yapmadan demokratik gelişmelere destek verdiler. Ancak bu ilkeli desteği alanlar gerçekten baştan beri ilkeli bir mücadele yürüttüler mi,  Kendine demokrat bir yapının dışına çıkabildiler mi sorularına olumlu cevap vermek pek mümkün görünmüyor. Zira son gelişmelerle başkasının değil kendi itiraflarıyla bu iki gücün ilkesel bir demokrasi mücadelesi içinde değil, kendine demokrat bir anlayış içinde hareket ettiklerini gördük. Türkiye'nin hayati davalarını liderleri için olan aşırı evham, "delillendiremediğimiz karanlığı  hayali delil oluşturarak aydınlatmak gerek", "ne de olsa artık güç bizde", darbecilere karşı "gayrı meşruluk mübahtır" vb. argümanlarla hatalı duruma düşürecek adımlar atabildiler.

Ergenekon, Balyoz vd. davalarda abartı olduğunu insan hakları örgütleri daha ilk başlarda söyledi. Fakat 2007'deki  367 krizinde bugün olduğu gibi iyice fanatik taraftar olan kitleler, demokrat zihinler bazı yanlışları göremedi. Davalara gözü kapalı destek verdi ve Ergenekon sanıklarının mahkum olmasıyla tüm sorunların hallolacağını düşündüler. 

Darbeciler ve demokrasiden alerji duyanlar tasfiye edilirken hata yapılması şimdi Cemaat hükümet kavgasından etkilenerek tekrar geri adım atmayı , dün söylediğin tüm iddiaların tersini bugün söylemeni meşrulaştırabilir mi?

Bu sorulara dünün şiddetli Ergenekon mücadelecileri olup bugün de güç savaşında bir tarafı seçmiş olanlara sormamız gerekiyor. Aynı delikten tekrar tekrar ısırılmak istemiyorsanız taraftar duruşu değil, demokrat duruşu içinde olmanız gerektiğini unutmayınız. 

Evet, tekrar davalar görülebilir ama şimdi de yine "ne aptalmışız" mantığı devam ettirilip Türkiye'nin üstüne tekrar ağır militarizm yorganını  örtmeye çalışırsanız  dünkü yanlışı tekrar etmiş olursunuz. Dünkü hatalarınızı bugün tekrar yaparsınız, çünkü siz yine taraftarsınız. Taraftarca bir bakış açısıyla kurunun yanında yaşı da yakan bir anlayışla daha çok duvarlara toslayabilirsiniz. 

Demokrasi mücadelesi yapıyor ve sizin gibi düşünmeyenlerin de hakkını, hukukunu korumaya dikkat ediyor, iddia ediyor ve söz veriyorsanız  ilkeselliği elden bırakmamanız gerekiyor. Bunu yapmazsanız  iki yüzlülüğünüz en zor gününüzde yüzünüze bir tokat gibi iniveriyor işte. Çok geç kalmış değilsiniz, bari bundan sonrası için demokrat ve adil bir zihniyetle hareket ediniz. Türkiye'de halen darbecilerin , demokrasi düşmanlarının fazla bir şansı yok. Ama siz yeter ki demokrasiyi yeni bir kavganın kurbanı etmeyiniz. Yarın da "ne aptalmışız derken bile yine aptal yerine konmuşuz" demeyiniz.

www.omerfarukgergerlioglu.com