Bu sabah vefat eden Okay Gönensin, Cumhuriyet’te 38 yıl önce ilk yazı işleri müdürümdü.

Daha sonra gazetenin künyesine onun yardımcısı olarak girdim.

Cumhuriyet’te toplam 12 yıl birlikte çok yakın çalıştık.

Bunun 6 yılı gececi olduğum için her gün bitmeyen telefon görüşmelerimiz olurdu.

Daha sonra Sabah ve Star gazetelerinde yan yanaydık.

*

Ölüm haberi üzdü.

Paylaşılanlar çok. Anılar sayısız.

Hepsi film şeridi gibi geçiyor.

Nikâh yemeğimizden kalan bir anımı anlatayım.

*

Okay, gazeteden bir grup arkadaşımızla Baro Han’da yediğimiz yemeğe geldi.

Elindeki paketi uzatıp, “Bunu bu akşam uyumadan önce aç” dedi.

Yemek bitti, eşimle Taksim’deki bir otele gittik.

Kafam iyi…

Merak ediyorum paketi

Paketi açtım.

İçinden ertesi günün Cumhuriyet’i çıktı.

*

Benim yıllardır, matbaadan gelir gelmez alıp okuduğum, üzerinde değişiklik yaptığım taşra baskısı gazete.

Hadi göz atmadan dur bakalım.

İzin dönüşü Okay’ın hınzır hınzır gülüşünü, bir de eşimin yıllardır bu hediyeye olan öfkesini unutamam.

*

Sevgili Okay Gönensin…

Hep işini iyi yapanın yanında oldu.

Onları takdir ve teşvik etti.

Çalıştığı gazetelerde yeniliklerin peşindeydi.

Kitap eki çıkarma geleneği onun ısrarlı isteği ve takibi sonucudur.

Çizgi roman tutkusu, karikatürist arkadaşlarımızın ufkunu açmıştır.

*

İyi ki onunla birlikte çalışmışım diyorum.

*

Işıklar içinde uyusun.