Berkin Elvan. 269 gün direnebildi ölmemek için. Kendisini bize 269 gün hatırlattı. Hatırlattığı aslında vicdandı. Onu vuranları, vur emrini verenleri her gün hatırlatıyordu bize hayata direnerek.

Bu kadar dayanabildi. 16 kiloya kadar düşen kilosu küçülen bedeni ile 15 yaşındaki Berkin ancak bu kadar dayanabildi bu vicdansızlığa.

Berkin, hayatımın 40 yılını geçirdiğim Mahmut Şevket Paşa Mahallesi’nin çocuğuydu.
Kim bilir belki kendisini eve dönerken görmüşümdür. Ya da oturduğu Seyhan Sokak’tan çıkıp ekmek almak için gittiği Mithatpaşa Caddesi’ndek iİpekçi Ekmek Fırını'nda birlikte ekmek almışızdır. Bilmiyorum.

Onunla değil belki ama babasıyla mutlaka aynı kahve havasını paylaşmış, aynı masalarda çay içip, okey oynamışızdır.

Berkin 16 Haziran’da sabah evinden çıkıp belki 50 adım attıktan sonra sola dönüp Mithatpaşa Caddesi’ndeki İpekçi Ekmek Fırını'na ekmek almaya giderken vuruldu. Başına isabet eden biber gazı kapsülü ile komaya girdi. Sokağının içindeki küçük markete gitse belki vurulmayacak aramızda olacaktı Berkin.

Onun sosyal medyada paylaşılan resimlerini görünce küçüklüğüm geliyor aklıma. Çünkü o sokaklarda ben de onun gibi koştum. Gaziler Sokak, Spor Sokak, Mektep Sokak, Güngör Sokak, Mithatpaşa Caddesi onun gibi elimizde uçurtma koştuğumuz sokaklardır. Çivi saplamadan gazoz kapağı vurmaya, dokuz taştan futbol maçlarına kadar her şeyi oynadık biz de Berkin'in koştuğu o sokaklarda.

Onun Sibel Yalçın Parkı’ndaki resimlerine bakıyorum. Benim küçüklüğümde Sibel Yalçın Parkı, bir briket imal edilen bir yerdi. Oraya "briket sahası" der, yüksek duvarlarında yürürdük. Büyüdükçe sahanın içine girip, briket bile yaptık sonradan.

Ve okul sırasındaki resmi. O, Fuat Soylu İlköğretim Okulu'na gidiyordu. Bizim zamanımızda o okulun adı Baruthane İlkokulu’ydu.

O resimlere bakınca çocukluğum geliyor aklıma. Ve kızım geliyor.

Berkin ile aynı sokakların çocuğuz. Aynı sokaklarda büyüdük. Ailemin bir parçası hala aynı sokaklarda yürüyor.

Berkin, 269 gün dayandı bu vicdansızlığa.

269 gün bize, onu vuranları, vur emrini verenleri hatırlattı.

Direndi küçülen bedeni, büyüyen yüreğiyle.

İsmail Saymaz’ın haberine göre Berkin’i vuran polislerin hiçbiri hiçbir şeyi hatırlamıyor. Onlar hatırlamayacaklar. Onlar devletin koruması altında, emri verenlerin güvencesi altında unutacaklar her şeyini. Ama gerçek orta yerde duruyor olacak.

Tüm yaşananlardan en küçük ders almayanlar, haklarında çıkan onca bilgi, belge ve ses kaydına rağmen en küçük bir rahatsızlık hissetmeyenler elbette Berkin’i de hissetmeyecekler. Onlar toplumu zihnen bölmeye devam ediyorlar.

Her gün nefret suçu işleyerek, her gün anayasayı ihlal ederek toplumu kutuplaştırmaya devam ediyorlar.

Bir gün gelecek, bitecek.

Hukuk ve adalet bir gün herkese lazım olacak.

O gün anlayacaklar…