Son 5 yılda altın fiyatlarında yaşanan yükseliş trendi madencileri de daha çok altın çıkartmaya itmekte. Ancak madenlerden kolayca altın çıkarma devirlerinin çoktan  geçtiği yayınlanan üretim maliyetlerinin yüksekliğinden de kolayca anlaşılmakta. Daha derin de ulaşılan maden ve ton başına daha az altın, daha çok üretim maliyeti demek şirketler için. Ancak madencilik şirketleri artan fiyatları kaçırmamak için araştırma bütçelerini önemli oranda arttırma yolluna gitmektedir epey zamandır.
Altın arzının en büyük bileşenini temsil eden madenlerden sağlanan altın üretiminde, altın madencilik şirketlerinin madenlerin araştırılması için ayırdıkları bütçe 1997 yılından sonra azalmakta olduğu ve 2001 yılında en düşük seviyesine indiği Grafik1’den görülmektedir. Altın fiyatlarının da madenlerin araştırılması için ayrılan bütçenin azalmasıyla beraber 1997 yılından beri değer kaybetmesi fiyatlarla araştırma bütçeleri arasında direk bir ilişkinin olduğunun belli etmektedir.  2001 yılından sonra altın fiyatlarındaki artış ile madencilik şirketlerinin araştırma bütçeleri de artmış ve 2008 yılında bu rakamlar yaklaşık iki katına çıkmıştır.
Grafik 1 : Maden Şirketlerinin  Araştırma Bütçeleri

Kaynak: Harmony Gold Madencilik Şirketi, 2008.

Grafik 2 : Dünya Maden Üretimi ve Altın fiyatları 

Kaynak: Gold Mining Politics in, 2009.
Mevcut piyasayı dengede tutmak için her yıl 80 ile 100 milyon ons arasında altın madenden çıkarılmalıdır. Dünyanın birçok yerinde altın madeni araştırmaya çok miktarda para ayrılmıştır. Ancak bu bölgelere gidip maden çıkartmak ayrı bir şey olup, her madencilik şirketinin araştırma için risk profili farklı, madencilik için risk profili farklıdır.  Kuzey Amerika, Avustralya ve Güney Afrika’daki mevcut üretim üsleri tükenmek üzere olduğu bilinmektedir. Bu da yüksek riskli bölgelerde gittikçe artan oranda madencilik yapılacağı anlamında olup burada önceliğin altın içeriği yüksek, altın çıkartma maliyeti düşük madenlere verileceği düşünülmektedir.
Altın madencilik şirketleri her yıl yeni altın rezervleri aramak amacıyla bütçelerinin bir kısmını araştırmaya ayırmaktadırlar. Bu da dolaylı olarak şirketlerin altın üretim maliyetlerine yansımaktadır. Grafik 3’de tarihler eski olsa da en büyük altın şirketlerinin 1 ons altın çıkartmak için ne kadar bir araştırma masrafında bulunduğu gösterilmektedir. Bu şirketlerden ons başına en düşük araştırma masrafına sahip olanların Barrick, Newmont ve Normandy şirketleri olduğu görülmektedir. Bu üç şirket araştırma bütçelerini mevcut madenleri etrafında kullanmış ve en verimli altın kuşakları içerisinde yer alan geniş arazilerin mülkiyetine sahip olmalarından dolayı araştırmalarından üstün sonuçlar elde ettiği bilinmektedir.

Grafik 3: Araştırma Masrafları

Kaynak: Mergers and Acquisitions versus Exploration and Organic Growth, LBMA Precious Metals Conference, 2001.