Kızılay'a ait et konservelerini, bir otelin mutfağında görüntüleyen ve haberleştiren gazeteci Sinan Aygül'e hapis cezası verildi.

Kızılay'ın yoksullara dağıtılmak üzere hazırladığı etler, Kızılay Tatvan Şube Başkanı Battal Taşar ve ağabeyi AKP Bitlis Milletvekili Cemal Taşar'a ait otelde görüntülenmişti.

"Bağımsız" bir Türk hâkimi, "iş yeri dokunulmazlığını ihlal ettiği" gerekçesiyle Aygül hakkında 6 ay hapis cezası verdi.

Bu kararı verenin bir hâkim olduğunu tekrar hatırlatmama gerek var mı, bilmiyorum.

Belli ki işler Tatvan'da böyle yürüyor.

Yerel güç odakları, devletin olanaklarını da sonuna kadar kullanabilme yeteneğine sahipler ve bunların arasında hâkimler ve savcılar da var.

Rejimin özgür basın faaliyetlerinden hazzetmediğinin bir başka örneği de gazeteci Fatih Altaylı hakkında açılan dava.

Altaylı için de Diyanet İşleri Başkanlığı Din İşleri Yüksek Kurulu Başkanı ve 15 üyesine hakaret ettiği gerekçesiyle 4 yıla kadar hapis cezası istemiyle dava açıldı.

Altaylı, Diyanet İşleri Başkanlığı Din İşleri Yüksek Kurulu'nun sitesinde "Deprem bölgesinden sıkça sorulan sorular" başlığı altında, "Koruyucu aile olmanın hükmü nedir?" sorusuna, "Evlat edinen ile evlatlık arasında evlenme engeli doğmaz" cevabını eleştirmişti.

Savcı, "kullanılan üslup ve ifadelerin doğrudan doğruya mağdurlara sövme niteliğinde olduğunu, mağdurların şeref, onur ve saygınlıklarını rencide edebilecek nitelikte olduğunu" iddia ediyor.

"Düşünce özgürlüğü, demokrasinin temel ilkesidir. AİHM'e göre ifade özgürlüğü, devletin veya nüfusun bir bölümü için saldırgan, şoke edici veya rahatsız edici bilgi ve düşünceler için de uygulanır. Bunlar çoğulculuğun, hoşgörünün ve açık fikirliliğin gerekleridir. Bunlar olmaksızın demokratik toplum olmaz."

Tırnak içinde aktardığım bu cümleler ile Recep Tayyip Erdoğan'ın bir hakaret davasında tazminat ödemekten kurtulduğunu hatırlatayım.

Süleyman Soylu da hakkında açılan bir hakaret davasında mahkemeden şöyle bir karar çıkartabilmişti:

"AİHM'e göre, kamu görevlilerine yönelik eleştirinin sınırı sıradan kişiler için olandan daha geniştir ve kamu görevi yapan kişilerin görevlerinden dolayı kendilerine yönelik sert, ağır ve hatta incitici eleştirilere de katlanması gerekir. Çünkü kamu hizmetinin yürütülmesi sırasında davranışların eleştirilmesinde kamu yararı bulunmaktadır."

Altaylı hakkındaki davayı açan savcının, bu mahkeme kararlarını bilmiyor olması mümkün mü?

Bilmiyor olması mümkün değildir, eğer bilmiyorsa görevinin gereklerini yerine getirecek ehliyetten yoksun demektir.

Bunu bile bile bu davayı açabiliyorsa, talimatla hareket ettiğini varsaymalıyız.

Cumhurbaşkanı, ABD'deki televizyon sunucusuna "Türkiye'de yargı bağımsızdır" diyeli daha üç gün bile olmadı, bunu da bir kenara not edelim.

Çizgi: Tan Oral

* * *

Bu ahmağın kıçını bekleyen akıbet!

Atatürk'ün fotoğrafıyla garip hareketler yaparken çektiği videoyu sosyal medyada yayımlayan 17 yaşındaki imam hatip öğrencisi tutuklandı.

Bu tutuklama kararını yanlış bulduğumu söylemeliyim.

Çünkü ahmaklık ve cehalet bir suç değildir.

Gerçi aynı hareketleri mesela Cumhurbaşkanı'nın fotoğrafları ile yapmış olsaydı, çocuğun başına neler gelirdi, bunu da düşünmek dahi istemiyorum.

Aslında sorun, artık kazık kadar olsa da yaşı itibariyle hâlâ "çocuk" sayılacak çocuğun yetiştiği iklim.

Belli ki aile terbiyesinde bazı sorunlar olduğu gibi imam hatipte aldığı formel eğitimin de sorunları var.

Aile terbiyesi ile ilgili sorunları elbette bizi ilgilendirmez. Çocuklarını böyle yetiştirdilerse, kim bilir kendi içlerinde nasıl yaşıyorlar.

Öte yandan Fesli Kadir'i tarihçi, Necip Fazıl'ı "düşünür" zanneden bir ideolojinin mensuplarının, eğitim sistemimizin içinde "öğretmen" olarak yer aldıkları da bir sır değil.

Bu çocuk, aynı zamanda o eğitimin sonucu.

Ailesinden iyi şeyler öğrenmemiş olsa bile onun bu terbiyesiz yönlerini terbiye edecek kurum, okuduğu imam hatip okulu olmalıydı.

Atatürk fotoğrafını orasına burasına süren çocuğun videosunu izlerken rahmetli gazeteci Nihat Subaşı'nın anlattığı bir olayı hatırladım.

Bir Fransız gazetesinin okur mektupları köşesine şöyle bir mektup gelmiş: "Gazetenizi artık tuvalet kâğıdı olarak kullanıyorum."

Bu mektuba gazetenin editörü şu yanıtı vermiş: "Mösyö, böyle devam ederseniz bir süre sonra kıçınız, başınızdan daha akıllı olacak!"

Fıkra mıdır, gerçekten yaşanmış mıdır, bunu bilemiyorum.