İlkokul birinci sınıflarda yazıya geçilmesiyle velilerden şikâyetler gelmeye başladı. İlkokulda el yazısını yazmakta zorlanan çocukların okula gitmek istemediği belirtilirken veliler, çocuklarının bu yazıyı yazarken parmaklarının ağrıdığından şikâyetçi. Öğretmenler de "Kitaplar bile düz yazı, bu yazının gerçek hayatta yeri yok" diyerek düz yazıya geçilmesini istiyorlar.
Milliyet'te yer alan habere göre, el yazısının çocukları okuldan soğuttuğunu belirten veliler, Milli eğitim Bakanlığı’ndan (MEB) uygulamanın kaldırılmasını ya da sadece ders olarak verilmesini talep ediyorlar. Çünkü el yazısı ilkokullarda zorunlu ancak ortaokullarda uygulanmıyor. İlk dört yıl bu yazıyı öğrenen öğrenciler, üst sınıflarda dik yazı olarak da bilinen düz yazıya geçiyorlar. Ayrıca ilkokuldaki kitaplar da dahil akıllı tahtalar, tabletler olmak üzere her yerde düz yazı kullanılıyor ve gerçek hayatta el yazısının hiçbir karşılığı yok.
Üst sınıflarda öğretilmeli
İlkokullarda el yazısını 2014-2015 eğitim öğretim yılından itibaren zorunlu tutan MEB, bu yıl da Türkçe Ders Programı’nda D, L, S, Ş, T, r, f, s, ş harflerinin yazımında değişiklik yaptı. Bu değişiklikle el yazısı uygulamasının gittikçe zorlaştırıldığını belirten İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Gülşah Batdal Karaduman, ilkokula başlayan çocuklar için el yazısının çok yorucu olduğunu kaydediyor. Çocuğun yazısının okunaksız olmasının hem öğretmenler hem de veliler için iletişimi zorlaştırdığına dikkat çeken Karaduman, “Öğrenciler, el yazısını çok küçük yaşlarda öğrenmeye çalıştıkları için el ve göz koordinasyonunu tam olarak sağlayamıyorlar ve bu yüzden öğrenmeye karşı motivasyonlarını kaybediyorlar. Bu durum çocukların okula karşı olumsuz tutum geliştirmelerine yol açıyor” diyor.
Uygun imkânlar sağlandıktan sonra öğrencilere el yazısı eğitiminin daha üst sınıflarda verilmesi gerektiğine değinen Karaduman, öğretmenlerin bu yazıya yeteri kadar hâkim olmamasının uygulamayı zorlaştırdığını belirtiyor.
Motor becerisi gelişmeli
İnce motor becerilerinde gecikme olan çocuklarda el yazısı uygulamasının olumsuz yönlerinin olduğunu söyleyen Medical Park Göztepe Hastane Kompleksi Klinik Psikoloğu Yekta Korkmaz, ince motor becerilerinin gelişiminin özellikle 3 ile 5 yaşları arasında önemli olduğunu kaydediyor. “Okul öncesi eğitim almış ve ince motor becerisi gelişmiş çocuklara el yazı öğretilebilir” diyen Korkmaz, ince motor becerisi geride olan veya hiç çizim yapmamış bir çocuğa el yazısı öğretildiğinde çocuğun zorlanabileceğini dile getiriyor. Çocuğun el yazısını yapamadığında okuldan soğuyabileceği gibi içe kapanabileceğini vurgulayan Korkmaz’ın bu konudaki önerileri şöyle:
4-5 yaşlarında çocuğa gelişim testi uygulanıp çocuğun becerilerinin yaşına uygun olup olmadığı öğrenilebilir. Becerilerde gerilik varsa belli düzenlemelerle çocuk okula rahatlıkla hazırlanabilir.
El yazısını yeni öğrenen çocuklara çok fazla ödev vermemek, alışma sürecini keyifli geçirmek öğrenmeyi kolaylaştırır.
Çocukların boş zamanlarında yazı yazarak el yazısını geliştirmesini beklemek yanlış. Çocuk bu şekilde daha çok okuldan soğuyabilir. Oyunlarla becerilerini geliştirmesini sağlamak daha etkili.
Yazdıklarını okuyamıyorlar
Elif Nur Türkerzade: Yazı yazmaya, el yazısıyla başladık. Düz yazıları okurken zorlanıyorum. El yazısı karışık. Bazen kendi yazımı bile okuyamıyorum.
Meral Kara: Ben el yazısı yazarken fazla zorlanmıyorum. Çünkü en başından beri bu şekilde öğrendik. Ama düz yazıyı öğrenmediğimiz için okuyamıyorum.
"Ödevlere yardım edemiyorum"
Zehra Acar: İlkokullarda el yazısı zorunluluğu bence doğru bir uygulama değil. Çocuk, okul dışına çıktığında hiçbir yerde el yazısı görmüyor. Metroda gidiyoruz çocuğuma “Bu hangi durak” diye soruyorum. Okuyamıyor. Öğrenirken de elini çekmeden kelimeleri tamamlamak zorunda olduğu için zorlanıyor. Bir veli olarak ödevlere yardım edemiyorum. Tekrar düz yazıya geçilmesini istiyorum.
"Sinir harbi yaşanıyor"
Belgin Özkardeş: İlkokul öğrencisi oğlum harfleri birleştirmede çok zorlanıyor. Zaten okulu seven bir çocuk değil; el yazısında zorlandığı için okuldan daha da nefret ediyor. “Anne niye normal yazmayıp böyle yazıyoruz” diye soruyor. Düz yazıda cümleleri rahat okuyabilen çocuk, el yazısıyla olan kitaplarda zorlanıyor. Güzel yazması için kızıyorum sonra da pişman oluyorum. Ben yazamıyorum çocuk nasıl yazsın? Anne çocuk ilişkisi olumsuz etkileniyor. Ders çalıştırma ya da ödev yapma süreci bazen sinir harbine dönüyor. Yazı yazma süresi uzadığı için evde oyun oynama süresi de kısalıyor.
