İmralı Cezaevi’nde bulunan Abdullah Öcalan’a 9 yılda 900’ün üzerinde kitap ve 2 bin dergi gönderildi Avukatlarının iddiasına göre, Mehmet Altan’ın “Kürt Sorununu İnsanileştirmek” adlı kitabının da aralarında bulunduğu bazı kitaplar ile Ergenekon iddianamesi Öcalan’a verilmedi.
Milliyet gazetesinin haberine göre, ömür boyu hapse mahkûm olan ve halen İmralı Cezaevi’nde bulunan Öcalan’a 9 yılda 900’ün üzerinde kitap ve 2 bin dergi gönderildi. Öcalan’ın bugüne kadar hiç roman okumadığı, daha çok tarih, Sümerler ve din bilimi üzerine kitaplara ilgi gösterdiği belirtildi. Öcalan’ın okuduğu her kitabı bitirdikten sonra cezaevi yönetimine iade ettiği, ancak istediği takdirde kitabın kendisine verildiği öğrenildi. Avukatının verdiği bilgiye göre, Öcalan cezaevinde kitap yazmıyor, ancak İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi’ne gönderebileceği savunma niteliğinde bazı yazılar yazıyor.
Öcalan’ın avukatı Ömer Güneş, son bir yıldır müvekkiline götürdüğü kitaplar konusunda bazı yasaklarla karşılaştıklarını belirterek, “Oysa 2006-2007’de Şemdinli ile ilgili olaylar, derin devlet ve Kürtlere ilişkin daha kapsamlı kitaplar kendisine verilmişti” dedi. Güneş, Öcalan’a bugüne kadar 900’ün üzerinde kitap ve 2000 dergi götürdüklerini belirterek, “Öcalan okuduktan sonra cezaevi yönetimi bu kitapları hücresinde bulundurmuyor. Lazım olursa veriyor. Öcalan’a hiç verilmeyen kitaplar ise iade bile edilmiyor” dedi.
İşte o kitaplar...
Öcalan’ın talebi üzerine geçen hafta avukatları tarafından alınan, ancak Öcalan’ın okumasına izin verilmediği iddia edilen yayınlar şöyle:
Mehmet Altan’ın “Kürt Sorununu İnsanileştirmek”, Mahir Kaynak’ın “Derin PKK”, İzzetullah İzzeti’nin “İran Jeopolitiği”, Medeni Ferho’nun “Sayın Başkan” adlı kitapları, Tempo ve Birikim dergisinin bazı sayıları, İletişim Yayınları’ndan çıkan “Kürt Milliyetçiliği’nin Tarihi” adlı kitap, Ergenekon iddianamesi.
Kitapta ne diyordu?
Mehmet Altan’ın, Net Yayınları’ndan çıkan 216 sayfalık “Kürt Sorununu İnsanileştirmek” adlı kitabında şöyle diyor:
“Herkes sorup duruyor: ‘Kürt sorunu nasıl çözülür?’ Benim kısaca cevabım şudur: Fazla siyasileşmiş ve askerileşmiş bu meseleyi insanileştirerek. İnsanileşmeyi sağlayacak olan da hukuksallaşmadır. Çünkü siyasetin tek amacı var, insanı mutlu etmek... Yönetilenlere daha iyi bir yaşam sunmak... Bu olmayınca, bunca ölüm, bunca acı siyasetçinin ikbal kavgasına dönmekte... İnsan unutulmakta. Ama halk kör değil. Kimin, neyi, niye yaptığını iyi görüyor. Güneydoğu’daki son seçim sonuçları bunun açık işareti. Türk ya da Kürt... İnsanının acısına aldırmadan, çare aramadan, sadece gerginlik politikası sürdüren hiçbir siyasi partinin ve hareketin şansı yok...”
